واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: وضعيت آرامگاه «ملكالمتكلمين» و «صوراسرافيل» از نامناسب به ويرانه رسيد + تصاوير
چهار سال پيش، خبرهايي از آرامگاه «ملكالمتكلمين» و «صوراسرافيل» تهيه و در آنها وضعيت اين آرامگاه نامناسب گزارش شد؛ اما شرايط نامناسب اين مكان همراه با بيتوجهيها آنقدر ادامه يافت تا امروز آرامگاه اين دو روزنامهنگار آزاديخواه يا به قول رييس شوراي شهر تهران «شهيدان قلم مشروطه» امروز به ويرانه تبديل شده است.
به گزارش خبرنگار سرويس ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، خيابان كمالي، خيابان مخصوص در محدودهي مركزي شهر تهران، بنبست شهيد سيدمحمد ابراهيمي، درست در كنار يكي از وروديهاي بيمارستان لقمان، در آبي رنگي قرار دارد كه در ظاهر فقط شبيه خانهاي فرسوده است، اما پشت اين در، پنج نفر از جمله دو مبارز دورهي مشروطه دفن شدهاند.
محل آرامگاه در سال 1388
اين محدوده، آرامگاه «صوراسرافيل»، «ملكالمتكلمين» و برادر او در حياط خانه و مهدي ملكزاده فرزند ملكالمتكلمين و همسرش خديجهسلطان در زيرزمين خانه بوده، زيرزميني كه حالا با آواري از آجر و سيمان پر شده است. در حياط خانه و در كنار وسايل انبارشدهي سرايدار نيز آجرهاي ريختهشده از سايباني جمع شده كه براي محافظت از قبر دو روزنامهنگار ايجاد شده بود تا از نور آفتاب و برف و باران مصون بماند، اما حالا خود بلاي جان قبرها شده است.
ميگويند اين خانه در گذشته، بزرگتر بوده، اما در سالهاي پيش، بيمارستان لقمان با تصرف بخشهايي از آن، اقدام به ساختوساز در اطراف خانه كرده و اكنون فقط مساحتي حدود 50 متر بهعنوان آرامگاه اين پنج نفر باقي مانده است.
سرايدار خانه - مهدي عسگري - حدود چهار سال پيش دربارهي وضعيت خانه و آرامگاه، به خبرنگار ايسنا گفته بود: حدود سال 1383 يكي از كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي با ديدن خانه و قبرهاي واقع در آن، اقدام به بررسي و ثبت اين خانه در فهرست آثار ملي كرد. پس از آن، چندبار براي بررسي شرايط از سوي سازمان ميراث فرهنگي به اين خانه آمدند و قولهايي براي بازسازي و مرمت قبرها دادند، اما هنوز آنها را عملي نكردهاند.
محل آرامگاه در سال 1392- عكس از سميه ايمانيان
او افزوده بود: در سالهاي نخست، وضعيت قبرها بهتر بود. به مرور زمان و با گودبرداريهايي كه براي ساختوساز توسط بيمارستان لقمان انجام شد، قبرها ترك برداشتند و حالت شكستگي و فرورفتگي پيدا كردند.
رضا موسوي - كارشناس مرمت آثار تاريخي - نيز در همان زمان در گفتوگو با خبرنگار ايسنا اظهار كرده بود: حدود سال 1384 براي نخستينبار، اين خانه و قبرهاي آن را ديدم. پس از آن، به اين دليل كه بيمارستان لقمان بهدنبال گرفتن فضاي خانه براي ساختوساز و ايجاد پاركينگ در آن بود، كل فضاي خانه را در فهرست آثار ملي به ثبت رسانديم.
او وضعيت قبرهاي قرارگرفته در اين خانه را نامناسب ارزيابي و بيان كرده بود: وضعيت قبرها اصلا جالب نيست. همچنين اين بنا از جمله ساختمانهايي است كه بهشدت به مرمت نياز دارد. البته ورود سازمان ميراث فرهنگي به آن فضا براي مرمت، در حد بازسازي يك قبر نيست. بايد اعتباري براي اين كار در نظر گرفته شود و بحث مرمت، موضوع كلاني است.
زيرزمين آرامگاه در سال 1388
وي افزوده بود: تا حدود دو سال پيش (سال 1386) قبرها فقط كهنه بودند، ولي ترك نداشتند؛ اما مدتي است كه براثر ساختوساز، تركهايي روي قبرها ايجاد شدهاند.
به گزارش ايسنا، حالا پس از گذشت شش سال از ايجاد شدن ترك روي قبرها، اين آرامگاه كاملا ويران شده است.
رييس شوراي شهر تهران - احمد مسجدجامعي - در بازديدي كه 29 آذرماه امسال از اين آرامگاه داشت، گفت: مشكل اين است كه چنين بناهايي در سطح شهر تهران ديده نميشوند. اين نخستين ديدار ما از اين بنا بود و اميدواريم بتوانيم مشكلات آن را زودتر برطرف كنيم.
اما شهردار منطقهي 11 تهران در همين بازديد، اظهار كرد: درست نيست كه ما در اين زمينه هزينه كنيم، ولي سازمان ميراث فرهنگي كار را تأييد نكند. نخست اداره كل ميراث فرهنگي استان تهران بايد پيشقدم شود و سپس ما وارد كار ميشويم.
زيرزمين آرامگاه در سال 1392- عكس از سميه ايمانيان
حالا بايد منتظر ماند تا سازمان ميراث فرهنگي و شهرداري دربارهي حفاظت از اين آرامگاه به توافق برسند؛ كاري با توجه به نمونههاي مشابه ميتوان گفت كه چندان آسان نيست و در برخي موارد نيز سالها طول ميكشد و حتي عمر بنايي تاريخي هم براي ديدن اين توافق كفايت نميكند.
به گزارش ايسنا، پس از به توپ بسته شدن مجلس در دورهي مشروطيت و دستگيري سردمداران مشروطيت در سوم تيرماه ۱۲۸۷، ميرزا جهانگيرخان صوراسرافيل و ملكالمتكلمين (ميرزا نصراللهخان بهشتي) دو روزنامهنگار مشروطهخواه توسط نيروهاي هوادار محمدعلي شاه در «باغشاه» تهران به قتل رسيدند و جسدشان توسط قزاقان به خندقي بيرون از «باغشاه» پرتاب شد. وقتي دوستانشان از اين اتفاق خبردار شدند، آنها را شبانه در همان خندق پشت ديوارهاي باغشاه، يعني در خيابان كمالي، خيابان مخصوص، كوچهي شهيد ابراهيمي فعلي دفن كردند. پس از دوران استبداد صغير، سنگ قبري برايشان تهيه شد.
انتهاي پيام
قبر روزنامهنگاران دوران مشروطه سال 1388
محل آرامگاه در سال 1392- عكس از سميه ايمانيان
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]