محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802998203
انديشه ديني فيلمساز بايد با گذر از فرم سينمايي به بيننده منتقل شود
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: انديشه ديني فيلمساز بايد با گذر از فرم سينمايي به بيننده منتقل شود
گروه هنر: يك منتقد سينما با تأكيد بر اينكه در مديوم سينما دو مقوله فرم و محتوا به يك اندازه اهميت و اعتبار دارند گفت: موضوع و انديشه ديني كه فيلمساز به آن فكر مي‌كند تنها بايد از مسير فرم و ساختار و گزاره‌هاي سينمايي به بيننده منتقل شود.
به گزارش خبرگزاري بين‌المللي قرآن(ايكنا)، نشست نمايش و نقد و بررسي فيلم «سر به مهر»، روز گذشته سه‌شنبه 3 دي با حضورهادي مقدم‌دوست، كارگردان فيلم و مسعود فراستي منتقد در سالن بصيرت مجتمع فرهنگي دانشجويي 13 آبان برگزار شد.
مسعود فراستي پس از نمايش فيلم در سخناني راجع به كليت سينماي ايران گفت: همچنان به نظر مي‌آيد كه اسير موضوع هستيم و گويا اين غايت معضل در سينماست و وقتي به آن دست يافتيم ديگر كار تمام مي‌شود در صورتي كه تنها با يافتن موضوع، چيزي كه ساخته مي شود نامش فيلم نيست.
وي ادامه داد: در چنين شرايطي نتيجه اين مي‌شود كه با نمايشي خسته كننده و راديويي روبرو مي‌شويم و در مورد بسياري از فيلم‌هاي ساخته شده كه البته پز روشنفكري دارند، چيزي از ساختار و فرم دستگيرمان نمي‌شود و هر آنچه كه هست ديالوگ و گفتار است كه اگر چشمان خود را ببنديم و با حس شنوايي ماجراي فيلم را دنبال كنيم چيزي از دست نمي دهيم.
اين منتقد سينما تصريح كرد: اين در حاليست كه به نظر من بايد پس از طرح موضوع فكري اساسي در مورد آن صورت گيرد؛ صرف پيدا كردن يك موضوع قابليت براي فيلمسازي ندارد و فيلم را در حد و اندازه يك طرح فيلمنامه‌اي چند خطي باقي نگاه مي‌دارد، بايد به اين مسئله فكر كنيم كه اين موضوعي كه ما يافته‌ايم بايد به محتوا تبديل شود، بدل به مديوم سينما شود؛ سينما يعني مابه ازاهاي تصويري از آنچه كه در فكر و انديشه كارگردان و يا فليمنامه‌نويس وجود دارد.
«سر به مهر» مانند اكثر فيلم‌هاي ايراني انديشه تصويري ندارد
فراستي به فيلم «سر به مهر» اشاره كرد و گفت: اين فيلم مانند اغلب فيلم‌هاي ساخته شده در ايران انديشه تصويري ندارد و تنها روي كلام رد و بدل شده ميان بازيگران خود سرمايه‌گذاري كرده است، لذا حتي طرح فيلمنامه اي آن به يك طراح جامع با همه جزئيات بدل نشده است و در حد يك طرح كلي باقي مانده است؛ شكل شعاري پيدا كرده و داعيه فيلم ارزشي را دارد كه البته تنها به اين دليل دوستاني كه دغدغه مباحث ارزشي را دارند به اين فيلم جايزه هم مي‌دهند.
اين منتقد و كارشناس سينما تأكيد كرد: ما داريم به سينما فكر مي‌كنيم، سينما بايد حس ما را برانگيزد و آن‌گاه به سر و انديشه ما نزديك شود؛ در برخي آثار سينمايي حس برانگيخته مي‌شود اما انديشه عقيم باقي مي‌ماند و گاه با انگ روشنفكري اساساً به حس مخاطب توجه نمي شود و تنها انديشه هدف قرار مي‌گيرد.
وي با موضوع فيلم «سر به مهر» اشاره كرد و گفت: زني ترديد دارد كه نماز بخواند و يا نخواند، اين موضوع است، موضوعي كه بايد آن پرداخته شود، شخصيت فيلم بايد پيش زمينه داشته باشد، فايل شخصيتي براي او در نظر گرفته شود، ما در اين فيلم با دختر فقيري روبرو هستيم كه مشكل مالي دارد، سر و وضعش مدرن است، تكليف ما با اين دختر مشخص نيست، اگر مشكل مالي دارد پس 3 ميليون تومان پول در حسابش چه مي‌كند، چگونه است كه سرخوش بيشتر وقت خود را صرف چت كامپيوتري با دوستان وبلاگيش مي‌گذارند؟ اينهاست كه موجب مي‌شود من بگويم كه اين فيلم در حد يك طرح و موضوع چند خطي باقي مانده و جلو نرفته است كه البته همه اينها مشكل فيلمنامه نيست مسئله فيلمنامه‌نويس است كه برايش مشخص شدن اين ابهامات براي او مسئله نيست.
فرم و ساختار جزئيات فيلم را براي بيننده بازنمايي مي‌كند
فراستي در ادامه گفت: بازهم تأكيد مي‌كنم كه محتوا بدون فرم به وجود نمي‌آيد، فرم و ساختار فيلم است كه جزئيات مختلف يك فيلم را براي بيننده بازنمايي و نقاط ابهام را برطرف كرده و موجب مي شود تا محتواي فيلم بر روي ذهن مخاطب بنشيند و در مورد اين فيلم بايد بگويم كه نه فرم دارد و نه محتوايي در كار است.
وي با اشاره به اينكه فرم است كه محتوا را مي‌سازد گفت: ايده‌اي كه در ذهن فيلمنامه‌نويس شكل مي‌گيرد حق ندارد مستقيم به فيلم تبديل شود بلكه بايد در يك استخوانبندي و شاكله اي كه آن را مديوم سينما مي‌خوانيم و در آن مولفه‌هاي تصويري مختص خود فيلم تعريف شده است به بيننده ارائه شود و بايد گفت كه فرم و محتوا لازمه و ملزوم هم هستند و تا فرم نباشد محتوا نيست و محتواست كه بر فرم نشسته و معنا مي يابد، چيزي كه در اين فيلم وجود ندارد و لذا ماجرا در خلأ شكل مي‌گيرد و شخصيت فيلم روي هواست.
فراستي در جاي ديگري از سخنان خود به فيلم و سينماي ديني پرداخت و گفت: گفته مي‌شود فيلم سر به مهر ديني است اما من مي‌گويم كه اين فيلم ديني نيست همچون ساير توليدات سينمايي كه با وجود پرداختن به موضوعي ديني و يا استفاده از يك شخصيت ديني، داعيه ديني بودن دارند اما به نظر من آنها ازحد يك فيلم فارسي اغلب مستهجن فراتر نرفته‌اند.
باورپذيري معضل سينماي ايران است
وي ادامه داد: باور پذيري معضل سينماي ديني، بلكه معضل كل سينماي ايران است، اين باور از ديدن مي آيد بايد چيزي را در سينما ببيني تا باور كني، كاركرد سينما باورپذيري از رهگذر ديدن است و نه از راه شنيدن و لذا هر اثر تصويري سينما نيست، «سر به مهر» مي‌توانست يك تله فيلم كشدار باشد كه در تلويزيون و در يك روز تعطيل پخش مي‌شد و البته رضايت بيشتري از سوي مخاطب را نيز در پي داشت.
اين منتقد سينما افزود: گروهي مي‌گويند ما با اين فيلم ارتباط خوبي پيدا كرديم، پس اين را دليل بر خوب بودن فيلم مي‌دانند، در مورد ساير فيلم هاي ديني نيز توجيهي كه مي آورند و مي گويند اين فيلم فيلم خوبي است همين است كه توانسته اند با آن ارتباط برقرار كنند در حالي كه به اعتقاد من بيننده به اين دليل با فيلم به ويژه فيلمي كه يك موضوع ديني را مطرح كرده است همراه مي‌شود كه آن وضعيت را بارها در زندگي خود تجربه كرده‌اند و به دنبال آن هستند كه ببينند واكنش شخصيت فيلم در قبال اين اتفاقات چيست در حالي كه بايد باور داشت كه فيلم تجربه لحظات و موقعيت‌هايي است كه قبلاً تماشاگر آن را تجربه نكرده است.
وي گفت: اغلب آثار سينمايي و تصويري غالباً چيزي را به ياد مخاطب مي‌اندازند كه آنها بارها آن را خارج از اثر تجربه كرده‌اند لذا ربطي به اثر ندارد، تا اين مرحله اثر سينمايي چون انعكاسي از رفتارهاي روزمره زندگي افراد است پس هنوز وارد پرسه باورپذيري نشده است.
فرم در سينما يادگرفتني نيست، زيستني است
فراستي با اشاره به يك قانون كلي در سينما كه رسيدن به موضوع و محتوا بايد از فرم و ساختار فيلم گذر كند گفت: به نظر من فرم ياد گرفتني نيست زيستني است اما لازم اين زيستن در اختيار داشتن تكنيك است؛ زماني مي توانيم بگوييم كه يك فيلم ديني است كه موضوع و محتواي خود را از يك فرم و ساختاري تصويري به سلامت گذرانده و آن را با همان شكل و شمايلي كه در انديشه فيلمساز است به بيننده منتقل كند.
وي در پايان گفت: به همين دليل است كه در مورد اكثر فيلم‌هاي ساخته شده حتي آنهايي كه به زندگي پيامبران الهي اشاره دارند نمي‌توان عنوان سينماي ديني داد چرا كه به نظر من، محتواي آنها همچون در حد يك ايده و باور موضوعي چند خطي باقي مانده است و وارد مديوم تصويري كه بتواند با استفاده از فرم و ساختار سينمايي، مؤلفه‌هاي انديشه‌اي كارگردان را تبديل به مؤلفه‌هاي تصويري و سينمايي كاره و آنها را عرضه كند.
در ادامه اين مراسم هادي مقدم‌دوست نويسنده و كارگردان فيلم سينمايي«سر به مهر» در مورد چگونگي رسيدن به موضوع اين فيلم گفت: فيلمنامه‌نويس همواره در پي مواد و مصالحي است و آنها را از بررسي آدم‌ها، شخصيت‌ها، موقعيت‌هاي اجتماع پيرامونش شكار مي كند و در مورد اين فيلم بايد بگويم كه موقعيت يك شخصيت كه ما به ازاي بيروني دارد و آن هم بحث شهامت نمازخواندن يك فرد در اجتماع است دغدغه اصلي نگارش اين فيلم بود.
«سر به مهر» موقعيتي ميان اضطراب و تعهد است
مقدم‌دوست تصريح كرد: در اصل اين فيلم موقعيتي ميان اضطراب و تعهد را روايت مي‌كند كه موجب مي‌شود شخصيت فيلم كنش‌هاي گوناگوني از خود نشان دهد و البته چيز ديگري كه موجب شد من به عنوان نخستين كار سينمايي مستقلم اين فيلم را بسازم اين بود كه اين فيلم پرداختن به يكي از شعائر ديني و بحث ترديد و تبليغي بود كه در جامعه در مورد بجا آوردن آن وجود دارد.
وي در مورد تعريف خود از سينماي ديني گفت: به نظر من سينماي ديني براي خود زبان، قرار و مدار و قواعدي دارد، اركاني كه بايد آن را رعايت كرد و البته با اين صحبت آقاي فراستي كه باورپذيري در سينماي ديني بلكه در كل سينماي ايران يك معضل است موافقم و بايد بگويم كه در اين فيلم سعي شد كه با انتخاب يك موضوع مبتلا به در جامعه، شكل و شيوه‌اي نو از كاركرد دين در اجتماع كنوني را مورد بررسي قرار مي‌دهد.
مقدم‌دوست در مورد روانشناسي دين و كاربرد آن در توليد سينماي ديني گفت: مبحث مطالعات روانشناسي در حوزه دين در سينما نوپاست اما پرداخت مؤثر با آن در توليد فيلم‌هاي سينمايي نياز به تصديق دارد؛ خوشبختانه آنچه كه در سينماي موسوم به سينماي ديني در حال انجام است اين مسئله را به اثبات مي‌رساند كه اين سينما به سمت و سويي در حال حركت است كه آنچه در آن طرح مي‌شود موضوعاتي است كه مردم دوست دارند به آنها پرداخته شود و در ادامه از مواجهه دين با اين موضوعات نيز اطلاع پيدا كنند.
اين كارگردان سينما در پايان گفت: همواره براي من تفكر در دو حوزه فرم و محتوا مسئله ساز بوده است هر چند كه در استخدام كلمات وسواس زيادي دارم اما در روايت سينمايي همچنان امكان تفكر در حوزه فرم و محتوا و اينكه تا چه اندازه توفيق اين را يافته‌ام كه در مورد هر دوي آنها به يك اندازه بيانديشم مسدود است اما هميشه سعي كرده‌ام نه به عنوان اينكه خواسته باشم خود را يك كارگردان سينماي ديني معرفي كنم بلكه به عنوان يك دغدغه خواسته‌ام تا موضوعي ديني و پرداختن به يكي از شعائر مذهبي را در فيلم عنوان كنم.
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[مشاهده در: www.iqna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها