محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832480563
اصغر فرهادي: سفير فرهنگي ايران نيستم
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: اصغر فرهادي: سفير فرهنگي ايران نيستم
فيلم «گذشته» از روز جمعه (20 دسامبر) در سينماهاي لس‌آنجلس و نيويورك اكران خواهد شد و اصغر فرهادي كه بارديگر نامزد جايزه گلدن گلوب شده، در گفت‌وگو با شبكه CBS آمريكا، آرزو كرده است روزي همه ايراني‌هاي موفق در خارج از كشور، به ميهن بازگردند كه اين يك اتفاق بزرگ خواهد بود.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اصغر فرهادي در اين مصاحبه بارديگر از علاقه قلبي‌اش به مردم ايران سخن گفت، از خوشحالي‌اش براي تحقق آرزوي اسكاري مردم، از تبعيض قائل نشدن ميان شخصيت‌هاي فيلمش، اينكه نمي‌خواهد سفير فرهنگي ايران باشد و اينكه مادامي كه ناآگاهي ميان باشد، بي‌عدالتي هم خواهد بود ...
فرهادي ابتداي كلام درباره «گذشته» و ايده ساخت فيلم صحبت كرد و گفت: قبل از اينكه شروع به نوشتن داستان كنم، تقريبا همه از نگراني‌هايشان در اين‌باره به من مي‌گفتند. به همين دليل همراه با خانواده‌ام به فرانسه رفتيم و دو سال آنجا زندگي كرديم و كم‌كم راهي براي رفع اين نگراني‌ها پيدا كرديم. اول كه به فرانسه رفتيم، به دنبال تفاوت‌هاي ميان فرهنگ دو كشور بودم، اما اين اشتباه بود؛ من به دنبال شباهت‌هاي فرهنگي رفتم و اساس داستانم را بر مبناي شباهت‌هاي دو نفر از نقاط مختلف جهان گذاشتم.
اصغر فرهادي
«جيان قميشي»، خبرنگار CBS از كارگردان اسكاري سينماي ايران درباره موفقيت بي‌سابقه «جدايي» در سطح جهاني پرسيد، اينكه واقعا تابه حال به راز اين استقبال چشمگير فكر كرده است؟ «ابتدا كه داشتم فيلم را مي‌ساختم، تصورم اين بود مخاطبانم ايراني هستند؛ چون فيلم سرشار از ديالوگ‌هاي فارسي است و تصور نمي‌كردم بتواند با مردم كشورهاي ديگر ارتباط برقرار كند. بعد از پايان ساخت فيلم، يكي از مسئولان جشنواره برلين به ايران آمد تا فيلم را ببيند. اما به او گفتم من حتي براي فيلم زيرنويس آماده نكرده‌ام و گمان نمي‌كنم به كار جشنواره شما بيايد. اما او به همراه يك مترجم در دفتر من «جدايي» را تماشا كرد و بعد گفت اين فيلم بسيار عالي است و آن را مي‌خواهيم. آنجا بود كه فهميدم اين تفاوت‌ها نيست كه موجب جذب تماشاگر مي‌شود، بلكه شباهت‌ها است كه به دل آنها مي‌نشيند.
سوال بعدي از فرهادي درباره وجه‌مشترك فيلم‌هايش بود؛ اينكه از «چهارشنبه سوري» تا «جدايي» و «درباره الي» همگي المان‌هاي مشابهي دارند و مشكلات تالم‌برانگيز، ماهيت عشق و زندگي خانوادگي را روايت مي‌كنند. او درباره علت تاكيدش بر اين موضوعات خاص گفت: خانواده متشكل از كودك، بزرگسال، سالمند، زن و مرد است. خانواده در واقع يك جامعه كوچك است كه اگر بتوانيم ارتباط ميان آنها را تعريف كنيم، مي‌توان آن را تشبيه به يك جامعه بزرگتر نمود. من نمي‌خواهم به اين نتيجه‌گيري برسم كه روابط در خانواده نشانه‌اي از نوع ر,ابط در جامعه است، اما خانواده مي‌تواند خود نشان دهنده بخش از يك اجتماع باشد. وقتي فردي از خانواده بيرون مي‌آيد و وارد اجتماع مي‌شود، در واقع نوعي نقاب به صورت مي‌زند؛ اما وقتي به خانواده بازمي‌گردد، اگرچه آن نقاب را برنمي‌دارد، اما كم و بيش مثل خود اعضاي خانواده مي‌شود.
در فيلم‌هاي «جدايي» و «گذشته»، به‌خصوص فيلم آخر روابط عاشقانه با نوعي تالم و ناراحتي همراه است كه تماشاگر با تماشاي دو فيلم به اين امر پي مي‌برد. آيا اين ماجرايي است كه شخصا به شما ارتباط دارد؟ فرهادي در جواب اين سوال گفت: اين چيزي است كه از ناخودآگاه من مي‌آيد، اما ما اين شخصيت‌ها را در يك شرايط پيچيده و دشوار قرار داده‌ايم. اينها در بسياري موارد تنها هستند و به خاطر همين ما احساس‌شان را درك كرده و با آنها ابراز همدردي مي‌كنيم. همه اين افراد در زير يك سقف هستند، اما در دنياي شخصي‌شان تنها گرفتار شده‌اند و هيچ ارتباطي با هم ندارند.
اگر بخواهيم اين فيلم را يك اثر شخصيت‌محور بدانيم كه تصوير دقيقي از يك رابطه خانوادگي را به تصوير كشيده، شما چقدر تلاش كرديد اين حس نزديكي را ايجاد كنيد و به بازيگران اين حس را القا كنيد. اول اينكه داستان ابتدا در ذهنم شكل مي‌گيرد. ايده فيلم‌هايم همگي بر اساس خاطرات خودم يا آنهايي كه دوستانم برايم تعريف مي‌كنند است. اينگونه نيست كه من يك كاراكتر داشته باشم و بخواهم براي او داستاني بسازم. از اين طريق ديگر تبعيض ميان بازيگرانم ايجاد نمي‌كنم. هيچوقت نمي‌گويم اين كاراكتر بد است و آن يكي خوب، چون همه آنها مي‌توانند براي نقش‌هايشان دلايلي داشته باشند. من هرگز كاراكترهايم را دسته‌بندي نمي‌كنم.
اصغر فرهادي
مساله دوگانه و اصلي در فيلم «گذشته» اين است كه آيا بايد به واكاوي گذشته بپردازيم و يا آن را فراموش كنيم و پشت سر بگذاريم. به نظر شما جواب قانع‌كننده‌اي براي اين سوال وجود دارد؟
فرهادي در پاسخ به اين سوال گفت: اين مشكل اصلي من هم است و براي آن پاسخي ندارم و نمي‌دانم آيا بايد به گذشته برگرديم آن را مرور كنيم و يا آن را فراموش كنيم. فكر نمي‌كنم اين تنها يك مساله شخصي باشد و مي‌توان آن را به جامعه بسط دهيم. آيا جامعه نيز بايد به گذشته مراجعه و آن را جستجو كند و يا به طور كامل آن را فراموش كند و به آينده بنگرد؟ من از جايي مي‌آيم كه نگاه به گذشته جزئي از فرهنگ آن است، همانند چيزي كه در شخصيت احمد در فيلم مي‌بينيم و در عين حال شخصيت ديگري در فيلم داريم كه گذشته را فراموش كرده و چشم به آينده دارد. اما نمي‌دانم كه آيا آنها كاملا گذشته را فراموش مي‌كنند يا در حال فرار از آن هستند و موقعيت متوازن ميان اين دو چيست؟
فرهادي در پاسخ به اينكه شما چقدر در گذشته زندگي مي‌كنيد؟ گفت: من از فرهنگ ايراني مي‌آيم، اما مي‌توانيم به شيوه‌هاي گوناگون به گذشته نگاه كنيم، زماني به گذشته‌ام نگاه مي‌كنم و خواهان تغيير و سانسور آن هستم، گذشته‌اي نيز وجود دارد كه بسيار غمگين و دردناك است.
اصغر فرهادي
خالق «چهارشنبه سوري» درباره مشكلات فيلمسازي در ايران و ارزيابي‌اش از ساخت فيلم در فرانسه گفت: زماني كه چهل سال بر روي يك مسير تعيين شده حركت كنيد، به كار در اين سيستم عادت مي‌كنيد و زماني كه به جايي مي‌رويد كه مسير هموار است، شما همچنان مسير قبل را بدون تغيير ادامه مي‌دهيد. وقتي در ايران انقلاب روي داد، من 16 ساله بودم و اين اتفاق بخشي غيرقابل انكار از شخصيت من است. دو نوع سانسور وجود دارد سانسوري كه از بيرون مي‌آيد و آنچه خيلي خطرناك‌تر است، خودسانسوري است. فكر مي‌كنم زماني كه براي ساخت فيلم به خارج از ايران آمدم، از سانسور خارجي آگاهي نداشتم و از قبل درگير خودسانسوري بودم.
خبرنگار CBS در ادامه پرسيد: شما چگونه توانستيد در مسيري قدم برداريد كه چندان برايتان مشكل‌آفرين نباشد؟ در مقايسه با فيلمسازان ايراني مثل جعفر پناهي كه به مشكلات اساسي برخورده‌اند، چگونه از اين مشكلات اجتناب كرديد؟ فرهادي در پاسخ گفت: «اگر يك كارگردان آمريكايي و يا اروپايي براي ساخت فيلم به ايران بيايد، حتي يك سكانس هم نمي‌تواند بسازد. در واقع قوانين و مقررات بخشي از ماست و شكل يك تناقض دروني است كه بعضي مواقع در ما ايجاد مي‌شود. گاهي ما بر قوانين چيره مي‌شويم و زماني قوانين بر ما و اينگونه نيست كه ما هميشه تسليم قوانين باشيم و همواره تناقضاتي در ما شكل مي‌گيرد كه بايد بر آن چيره شويم.
اين كارگردان ايراني در پاسخ به اينكه چگونه مرز ميان خودسانسوري سازنده كه محتويات نهايي فيلم را تغيير نمي‌دهد و خودسانسوري مخرب را تعيين مي‌كنيد؟ گفت: مرز ميان اين دو بسيار مبهم است من براي خودم قانوني وضع كرده‌ام و هرگاه حتي يك خط، پاراگراف و... مي‌نويسم، مدتي آن را كنار مي‌گذارم و دوباره به سراغ آن مي‌آيم و آن را مي‌خوانم. اگر ديدگاهم باورپذير بود، متوجه مي‌شوم آن را بدون خودسانسوري نوشته‌ام و در صورتي كه غير باورپذير باشد، مشخص مي‌شود نوعي خودسانسوري در آن ايجاد شده است.
پس از آن خبرنگار CBS از فرهادي پرسيد: موضوع فيلم «گذشته» سياسي نيست، آيا اين بخش از سليقه هنري شماست و يا با آن راحت‌تر هستيد؟ «در اين فيلم بصورت مستقيم به سياست پرداخته نمي‌شود، اما به صورت غيرمستقيم درباره يك كشور و يا جامعه سخن مي‌گويم و به رابطه ميان جوامع مي‌پردازم كه به نوعي با سياست مرتبط است. در اين روش فيلمسازي دو نوع رويكرد وجود دارد، مي‌توان به انتقاد از دولت و سيستم پرداخت و يا اينكه جامعه و مردم را نقد كرد؛ كه من روش دوم را انتخاب كردم. چون فكر مي‌كنم مادامي كه ناآگاهي وجود داشته باشد، بي‌عدالتي هم خواهد بود. پس من با مردمي در جامعه طرف هستم كه به هيچ‌كس اجازه نمي‌دهد بي‌عدالتي كند. پس كاري كه فيلم‌هاي سياسي مي‌كنند اين است كه از سيستم انتقاد مي‌كنند و دولت را زير نظر دارند.
در مراسم اعطاي جوايز اسكار، شما مي‌دانستيد كه شانس پيروزي داريد و آگاه بوديد كه صحبت‌هاي شما را همه مي‌شنوند؛ سخناني كه از نگاه رسانه‌هاي ايران تعبير به انتقاد از دولت آمريكا شد. شما چقدر هنگام سخنراني احساس كرديد تحت فشار هستيد تا صحبت‌هاي درست ايراد كنيد؟ فرهادي در پاسخ به اين سوال اظهار كرد: من از بردن جايزه مطمئن نبودم و نمي‌دانستم به من تعلق مي‌گيرد. من هم مثل ساير نامزدها اميدوار بودم كه جايزه را بگيرم. اما هروقت در خيابان قدم مي‌زدم، از چشمان مردم مي‌فهميدم كه همه از ته قلب دوست دارند جايزه اسكار را ببرم. اين يك خواست جمعي بود. وقتي داشتم به اين فكر مي‌كردم كه چه متني بنويسم، فقط مي‌خواستم تصويري را در اذهان ايجاد كنم؛ من از تصويري كه درباره ايراني‌ها شكل گرفت خوشحالم. متن سخنراني‌ام را چند روز قبل از كسب اسكار در هتل نوشتم.
از طرف هيچ مقام، اعضاي خانواده يا كارگردانان ديگر پيشنهادي نشد كه در هنگام سخنراني اين مطلب را بگو يا اين حرف‌ها را نزن؟ نه، هيچ فشاري از طرف دولت نبود، بلكه چند همكار پيشنهاد كردند تا مطالبي را به زبان فارسي بگويم.
اصغر فرهادي
تصويرهاي متفاوت و كليشه‌اي از ايران و مردم در غرب وجود دارد كه ايراني‌ها همچنان در حال مبارزه با آن هستند. حتي خودتان هم به انتقاد از فيلم «آرگو» پرداختيد، به خاطر تصويري كه از مردم ايران داشت. شما تا چه حد خود را سفير فرهنگي ايران مي‌دانيد؟ فرهادي در پاسخ به اين سوال گفت: من خودم را سفير فرهنگي ايران نمي‌دانم، چون اين واژه سنگيني است كه مسئوليت زيادي براي من دارد. اما خودم را در شرايطي مي‌بينم كه مي‌توانم كاري انجام بدهم. من صدايي دارم براي صحبت با مردمي كه مي‌خواهند گوش كنند. وقتي دارم درباره «آرگو» صحبت مي‌كنم، مي‌دانم اگر چيزي بگويم به گوش افرادي كه منتظرند چيزي از من بشنوند مي‌رسد. اين وضعيتي است كه من از آن استفاده مي‌كنم و نمي‌گذارم راحت بگذرد.
خبرنگار CBS خطاب به فرهادي گفت: حتي با اينكه انگليسي شما خوب است، اما هنوز از مترجم استفاده مي‌كنيد. شايد اين بخشي از حساسيت شما براي انتقال دقيق مفاهيم است. فرهادي در اين‌باره توضيح داد: وقتي مي‌دانم مردم دقيق به من گوش مي‌دهند، من هم بايد با دقت حرف بزنم. وقتي برخي مواقع بيرون از ايران هستم، مردم انتظار دارند من پا فراتر از محدوديت‌ها بگذارم، اما اين چيزي است كه نمي‌توانم انجام دهم. هروقت بتوانم كاري انجام دهم، حتي اگر خيلي سخت باشد، اما به خاطر اينكه رابطه احساسي عميقي با مخاطبان و مردمم دارم فراتر از محدوديت‌ها هم مي‌روم. اين رابطه هرچقدر عميق‌تر باشد، بيشتر از آن لذت مي‌برم.
چقدر براي شما اين مساله مهم است كه فيلم‌تان در غرب ساخته شود و در كشور خودتان به نمايش درآيد؟ آيا شما اين را بخشي از گفتمان فرهنگي مي‌دانيد؟ كارگردان ايراني در پاسخ به اين پرسش گفت: من واقعا دوست داشتم فيلم «گذشته» در ايران اكران شود و ايراني‌ها آن را ببينند. نه به خاطر اينكه صرفا يك فيلم است، بلكه از لحاظ فرهنگي اهميت دارد. سعي كردم تا ارتباط‌ها را حفظ كنم. وقتي درباره ايران صحبت مي‌كنم، لزوما خطاب من به دولت نيست، بلكه منظورم ملت و مردم‌مان است. من واقعا نمي‌خواهم اين ارتباط قطع شود.
اصغر فرهادي در پايان ابراز اميدواري كرد كه روزي همه ايراني‌هاي موفق در خارج از كشور، به ميهن بازگردند و جمع شوند و اين يك اتفاق بزرگ خواهد بود.
اصغر فرهادي
انتهاي پيام
ترجمه گزارش از: حسين شايسته
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها