واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: شريعتمداري: نمايندگان؛ چرا استعفا؟
حسين شريعتمداري در روزنامه كيهان نوشت: از نمايندگاني كه وفاداري خود به قانون اساسي را با اداي سوگند تضمين كردهاند تعجبآور است كه در اعتراض به لايحهاي كه هنوز تصويب نشده استعفا دهند.
آن روز، شماري از سپاهيان اسلام كه به جهاد رفته بودند، در بيابان داغ و تبدار با تشنگي دست و پنجه نرم ميكردند. ذخيره آب تمام شده بود و چشمه و چاهي نيز در ميان نبود. يكي از رزمندگان، اندك آبي را كه در مشك مانده بود به لبهاي رزمنده تشنه و توان از دست دادهاي نزديك كرد. پرسيد؛ مگر خود تشنه نيستي؟... تشنهام، اما تو را به نوشيدن سزاوارتر ميدانم... آب را به ديگري برسان كه او در نوشيدن از من بايستهتر است و آن ديگري به ديگري حواله كرد و... واقعهنويسان صدر اسلام آوردهاند كه در آن واقعه، هيچيك از رزمندگان سيراب شدن خويش را به ديگري ترجيح نداد و سرانجام تمامي آنان، تشنه به شهادت رسيدند.
استعفاي جمعي از نمايندگان محترم استانهاي خوزستان، لرستان و كردستان در اعتراض به لايحه بودجه 93، اگرچه با انگيزه حمايت از استانهاي ياد شده صورت پذيرفته و استعفادهندگان بر اين باورند كه در تخصيص بودجه براي استانهاي مورد اشاره تبعيض ناروا ديده ميشود، اما استعفاي آنان بر فرض صحت آنچه اعلام- يا ادعا- ميكنند، اقدام ناپسند، غيرمنطقي و از نمايندگان محترم ياد شده دور از انتظار بوده و هست، چرا كه؛
1- درك اين نكته دشوار نيست كه در شرايط كنوني و حساس كشور، هر اقدام حاشيهساز و تنشآفرين فقط ميتواند كفه دشمنان بيروني را در كينهتوزي عليه مردم و نظام و انقلاب اسلامي سنگين كند. بنابراين، با حفظ احترام نمايندگان استعفادهنده و صرفنظر از درستي يا نادرستي نظر آنان درباره بودجه تخصيص يافته، بايد گفت كه اولين نتيجه اقدام نسنجيده اين عده از نمايندگان، بي آن كه بخواهند، آب به آسياب دشمن ريختن است. آيا عربدههاي پيدر پي دشمن را نميشنوند كه با ذوقزدگي، ترجيعبند «تاثير فلجكننده تحريمها» را فرياد ميزند؟! و آيا، اقدام آنان براي دشمنان بيروني حاوي اين پيام نيست كه تحريمهاي ظالمانه حريف و محروم كردن ايران اسلامي از داراييهاي خود كه محدوديت بودجه را در پي داشته است، براي مردم غيور و پاكباخته استانهاي خوزستان و لرستان و كردستان قابل تحمل نيست؟! مردمي كه در عقبههاي بارها سختتر و نفسگيرتر جنگ تحميلي خون داده و خون دل خورده و سختي كشيدهاند، اما، آرزوي كمترين گلايه از آن شرايط سخت را براي هميشه بر دل دشمن نهادهاند؟!
2- قانون اساسي به صراحت- و نه تلويح- اختيار حك و اصلاح لايحه بودجه را به مجلس شوراي اسلامي و نمايندگان مردم سپرده است. بنابراين نمايندگان ياد شده در صورت اعتراض به تبعيض در تخصيص بودجه به استانهاي مورد اشاره ميتوانند و بايد اعتراض و انتقاد خود را از طريق راهكارهاي قانوني و پيشبيني شده در قانون اساسي دنبال كنند كه معلوم نيست چرا، اين راهكار قانوني را وانهاده و به استعفاء روي آوردهاند!
3- ممكن است گفته شود كه نمايندگان ياد شده نسبت به موثر بودن تلاش خود براي رفع تبعيض مورد نظر از طريق قانوني اطمينان نداشتهاند و از اين روي، تنها چاره را در استعفاء ديدهاند! كه بايد گفت؛ در گام اول، وظيفه قانوني اين عده از نمايندگان محترم، تلاش پيگير و ارائه اسناد و شواهد لازم براي قانع كردن ساير نمايندگان و كسب رأي اكثريت آنان بوده است كه متاسفانه اين مسير قانوني را ناپيموده رها كردهاند و در گام بعد، چنانچه تلاش و پيگيري آنها به نتيجه مطلوب نميرسيد، و لايحه بودجه 93 بدون در نظر گرفتن خواسته آنان به تصويب ميرسيد نيز وظيفه تكتك نمايندگان پذيرش رأي اكثريت بوده است و نه استعفاء، چرا كه سازو كار جاري مجلس شوراي اسلامي برگرفته از نص صريح قانون اساسي است و از نمايندگاني كه وفاداري خود به قانون اساسي را مطابق اصل 67 آن با اداي سوگند تضمين كردهاند و بايد الگوي پاسداري از ميثاق ملي باشند تعجبآور است كه با استعفاي خود در اعتراض به لايحهاي كه هنوز تصويب نشده - و حتي بر فرض تصويب نهايي آن- قانون اساسي را ناخواسته ناديده بگيرند!
4- در اصل 84 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تصريح شده است كه «هر نماينده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلي و خارجي كشور اظهارنظر نمايد».
اين اصل از قانون اساسي، وظيفه و رسالت نمايندگان محترم مجلس را بسيار فراتر از مسائل مربوط به حوزه انتخابيه آنان ميداند و افق گستردهتري را پيش روي نمايندگان مردم ميگشايد. بديهي است كه نگاه به مسائل و مشكلات حوزه انتخابيه هر يك از نمايندگان ميتواند بخشي از دغدغه مردمي آنها باشد ولي اين دغدغه منطقي كه براي آن راهكارهاي قانوني و مشخصي تعريف شده است نبايد نمايندگان مجلس را از كلاننگري در مسائل كشور بازدارد تا آنجا كه استعفاي آنان در اعتراض به بخشي از لايحه هنوز تصويب نشده بودجه 93 را به دنبال داشته باشد.
5- و بالاخره، در سلامت انگيزه نمايندگان استعفادهنده و دلسوزي آنان براي مردم شريف استانهاي يادشده، ترديدي نيست و اين نكته نيز نبايد ناديده گرفته شود كه تخصيص بيشتر بودجه به استانهاي محروم و يا بخشهايي از آن استانها كه نياز به رسيدگي و برخورداري از امكانات بيشتري دارند، خواسته برحقي است اما، راهكار منطقي و قانوني براي تحقق اين خواستهها، استعفاي نمايندگان نيست. مخصوصا آن كه به قول حضرت امام - رضوان الله تعالي عليه - «مجلس عصاره فضيلتهاي ملت» و در «رأس امور» است و اين روزها، وظايف خطير و سرنوشتسازي را برعهده دارد.
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]