محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804050150
همه شاگردان او
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: همه شاگردان او
روزنامه نگاري در ايران با نام و انديشه استاد "كاظم معتمد نژاد" آميخته است. او روزنامه‌نگاري تجربي را در سرزميني كه معمولا ابتدا همه چيز را تجربه مي كند و اگر فرصت شد با ساخت و كار آن آشنا مي شود، همراه با اصولي كرد كه هنر و علم "روزنامه نگاري" ناميده مي‌شود.
روزگاري كه امثال من وارد اين حرفه شدند، براي فهم روزنامه نگاري تنها دو منبع در دسترس بود؛ دهكده جهاني "مك لوهان" و روزنامه‌نگاري دكتر "كاظم معتمد نژاد". اولي براي هر خواننده ايراني دركي در حد بضاعت از كوچك شدن جهان در عصر ارتباطات را به همراه داشت و دومي، فهمي متفاوت از رفتار تجربي در فن و هنر روزنامه نگاري.
در آن هنگام (سال‌هاي نخستين دهه شصت) شمار زيادي از نيروهاي جوان و تازه نفس وارد حرفه روزنامه‌نگاري شدند. همه تشنه آموختن براي خوب نوشتن خبر و گزارش و يادداشت و انجام مصاحبه تكنيكي بودند. منابع در دسترس محدود بود و كليد فهم و دريافت ساخت و كار روزنامه، همان كتاب ماندگار استاد بود. اما خواندن كتاب استاد بخشي از راه حل بود و مهمتر از آن حضور در كلاس مردي بود كه وقتي افتخار شاگردي او را كسب مي‌كردي دو نعمت شامل حالت مي‌شد؛ نخست اينكه در مي‌يافتي روزنامه‌نگاري فني سهل و ممتنع است؛ "سهل" از آنرو كه هركس بنا به ملاحظات مختلف مي‌تواند در تحريريه جا خوش كند و "ممتنع " از اين حيث كه كار هركس نيست خرمن كوفتن.
اما نعمت بزرگتر در شاگردي نزد استاد، كسب هنر "چه نوشتن" بود. همه آناني كه فرصت شاگردي استاد را داشتند تأكيد اورا در اخلاق حرفه اي به ياد دارند. او به شاگردانش چگونه روزنامه نگاري كردن را مي آموخت ولي چه نوشتن را بايد از منش و نگاه او به زندگي و مردم مي‌آموختيم. او براي تربيت شاگردانش از هيچ تلاشي فروگذار نبود؛ پا به پايت مي‌نشست، حرف هايت را مي‌شنيد، تأمل مي‌كرد و با لبخندي كه هميشه برلبانش شكوفا بود مي‌گفت كه چگونه مي‌توان روزنامه نگار هنرمند بود.
وقتي با او همكلام مي‌شدي، اگر به ياد نداشتي كه شاگرد او هستي، به خيالت با رفيقي از سال‌هاي دور تا حالا گپ و گفت مي‌كني. بي كبر و غرور، صميمانه مي‌شنيد و پاسخ مي‌داد؛ راهنمايي مي‌كرد و هنر خوب بودن را مي‌آموخت بي‌آنكه بداني در حال آموختني.
روزنامه نگاري ايراني مديون اوست و هر آنچه در اين سال‌ها از فن و هنر روزنامه‌نگاري انتشار يافته بازتابي از هماني است كه او پيش از اين در اختيار دانشجويانش قرار داد. روزنامه نگاران هميشه او را به ياد خواهند داشت. افتخار مي‌كنم كه شاگردش بودم.
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاين]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها