واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چرايي بازي جديد كاخ سفيد عليه ايرانعجله مقامهاي آمريكا براي شكست توافقنامه ژنو
در چند روز گذشته اظهارات مقامات آمريكايي و حتي بعضا اقدامات آنها وارد مرحلهاي عجيب شده، گويا واشنگتن عجله دارد كه هرچه سريعتر توافق ژنو با شكست مواجه شود.
به گزارش فارس، با حصول توافق ژنو، طبيعيترين انتظار ممكن، كاهش تنشهاي موجود در مناسبات بين ايران و اعضاي 1+5 بود كه اصرار دارند خود را بر اساس يك ديدگاه كاملا قدرتمحور، «جامعه بينالمللي» بخوانند.
برخي تحليلگران ايراني انتقاداتي را متوجه اين توافق يا برنامه اقدام مشترك كردهاند كه در جاي خود شايسته بررسي است اما آنچه در اين نوشتار محل توجه است، نه نفس توافق مزبور بلكه نوع واكنشهاي مقامات آمريكايي پس از حصول آن است.
اظهارات متباين با توافق مقامات آمريكايي تقريبا از همان اولين ساعات پس از حصول توافق آغاز شد تا آنجا كه تفسيري كه وزير امور خارجه ايالات متحده از حق غنيسازي ايران بر اساس اين توافق انجام ميداد كاملا با برداشت طرف ايراني در تضاد بود. اما اخيرا و بالاخص طي چند روز گذشته اين اظهارات و حتي بعضا اقدامات وارد مرحلهاي عجيب شده، گويا واشنگتن عجله دارد كه هرچه سريعتر توافق ژنو با شكست مواجه شود.
از مشخصههاي اظهارات اين چند روز آن است كه بيشتر از داخل دولت آمريكا و نه از درون كنگره صداي عهدشكني به گوش ميرسد و اين در حالي است كه دولت آمريكا بايد منطقا مدافع توافقي باشد كه خود بهدست آورده است.
سرآغاز اين سخنان را بايد در اظهارات اوباما در مركز سابان ديد كه تمام مفاصل يك گفتمان ضدايراني در آن قابل مشاهده بود. اوباما در اين اظهارات فضا و تصوري را از توافق ژنو ارائه كرد كه گويا برمبناي آن ايران هيچ چيز نگرفته اما امتيازات بسياري داده است. جان كري، وزير امور خارجه ايالات متحده نيز پس از آن و در جلسه استماع كنگره تا مرز تهديد نظامي ايران پيش رفت و حرفهايي زد كه اظهار آنها تنها كمتر از 20 روز پس از يك توافق، عجيب بهنظر ميرسيد. وندي شرمن، همان كسي كه ژن ايرانيان را فريبكار خوانده بود نيز پنجشنبهشب گفت: «بگذاريد يك چيز را صريح بگويم: سياست ما در ارتباط با ايران تغيير نكرده است».
از همه جالبتر سخنان ديويد كوهن، معاون وزير خزانهداري ايالات متحده بود كه صراحتا گفت ايران شش ماه ديگر، يعني پس از طي دوران توافق فعلي، با مخمصه بزرگتري مواجه خواهد شد!
در اين ميان، دو رفتار هم محل تامل جدي قرار گرفت: اول، طرح مساله تحريم جديد ايران در سناي آمريكا كه رويترز خبر آن را منتشر كرد و گفته ميشود بهزودي قرار است در صحن مجلس سنا مطرح شود و دوم، تحريم جديد تعدادي شركت و شخصيت كه اگرچه شايد با خود توافق ژنو در تعارض نبود اما بهوضوح عزمي خصومتآميز را در مقامات آمريكايي نشان ميداد.
با اين وصف:
1- آمريكاييها ظاهرا براي عهدشكني عجله دارند. البته ايرانيان با عهدشكني واشنگتن ناآشنا نيستند اما سوال بسيار آزاردهندهاي وجود دارد كه چرا با وجود توافق ژنو و امتيازاتي كه در اين توافق طرف ايراني حاضر شد اعطا كند، لحن طرف آمريكايي تا اين حد منفي و بعضا اهانتآميز است؟
2- در شرايطي كه بديهي است تنشزدايي با ايران از يكسو ميتواند به نفع سياستهاي خاورميانهاي واشنگتن باشد و از سوي ديگر ميتواند موفقيت بزرگي براي دولت دموكراتها در ايالات متحده محسوب شود، به نظر ميرسد آمريكاييها در حال هدر دادن اين فرصت هستند. اين روزها خبرهايي از شيطنت غربيها در مذاكرات كارشناسي از سوي يكي از مقامات كشور مطرح شده كه تعجببرانگيز است. بازگشت تيم كارشناسي ايران به كشور براي مشورت بيشتر هم مزيد بر علت است.
3- در اين ميان سخنان ديويد كوهن را جز «بلاهت و خرفتي» نميتوان نشانه چيز ديگري دانست. معاون صهيونيست وزارت خزانهداري آمريكا علنا با جملاتي كه بر زبان آورده، گفته است كه وضع ايران پس از تعامل با غرب يا همان توافق 6 ماهه نهتنها بهتر نميشود، بلكه بدتر هم خواهد شد و ايران در مخمصه بزرگتري قرار خواهد گرفت.
كدام سياستمدار عاقلي است كه به كشوري ديگر بگويد «پس از تعامل با ما وضعتان بدتر خواهد شد كه هيچ، در مخمصه خواهيد افتاد!» اگر واقعا تعداد امثال كوهن در ايالات متحده زياد باشند، بايد اذعان كرد كه «در واشنگتن مشتي ابله بر سر كارند.»
4- مجموعه رفتارها و گفتارهاي مقامات آمريكايي پس از توافق ژنو بار ديگر نشان داد كه واشنگتن در رفتار خود با ايران نميتواند محل اعتماد باشد، حتي اگر هيچ تحريمي عليه ايران وضع نشود و مذاكرات كارشناسي هم به نتيجه برسند. دستكم بهوضوح ميبينيم كه آمريكا تلاش دارد ايرانيان را در نوعي فشار رواني سخت قرار دهد تا در مذاكرات جامع امتيازات بيشتري بگيرد. بدبيني به چنين سياستهايي از سوي ايرانيان نهتنها عجيب نيست بلكه كاملا طبيعي است.
5- با وجود بحثها و انتقاداتي كه در خصوص توافق ژنو وجود دارد اما حداقل دستآورد آن اين است كه حسن نيت جمهوري اسلامي را به مجموعه كشورهاي جهان نشان داده است. نوع رفتار اين روزهاي آمريكاييها نيز حداقل نتيجهاي كه دارد زير سوال رفتن حسن نيتشان در فضاي بينالمللي است. شكلگيري چنين انگارهاي و تبديل آن به هنجار در درازمدت قطعا به ضرر آمريكاييها خواهد بود.
به هر روي، آنچه اين روزها شاهد آن هستيم اگرچه ناراحتكننده است اما از آمريكاييها بعيد نبوده و نيست. ميطلبد كه در مذاكرات جامع، در برابر چنين رفتارهايي واكنشهاي مناسبي انديشيده شود.
انتهاي پيام/ص
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]