واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پیک رمضان (2)دعای روز دوم ماه مبارک رمضانشرح اجمالی دعا در پرتو قرآن عناوین محوری در دعای روز دوم عبارتند از: 1. خشم و رضای خدا 2. قرائت قرآن و تدبّر در آن.در مجال حاضر، تنها به شرح اجمالی موضوع نخست(خشم و رضای الهی) در پرتو قرآن بسنده می کنیم.در دعای روز دوم ماه مبارک رمضان از خداوند می خواهیم که ما را مفتخر به خلعت خشنودی خویش گرداند و از غلتیدن در گرداب قهر و غضبش برهاند.الف) مغضوبان درگاه خداقرآن کریم در آیات متعددی زنهار داده است که مبادا عملی از شما سر زند که آتش خشم خدا را شعله ور سازد.اکنون ببینیم کدامین اعمال، خشم الهی را دامن گیر انسان می کند:1. دوستی با اهل کفرتَرَى كَثِیرًا مِنْهُمْ یتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیهِمْ وَفِی الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَبسیاری از آنها را میبینی که کافران (و بتپرستان) را دوست میدارند (و با آنها طرح دوستی میریزند)؛ نفس (سرکش) آنها، چه بد اعمالی از پیش برای (معاد) آنها فرستاد! که نتیجه آن، خشم خداوند بود؛ و در عذاب (الهی) جاودانه خواهند ماند. «المائدة/80» بر مبنای کریمه یاد شده، عامل نفرین شدن بنى اسرائیل این بود که كه ایشان با كافران، طرح دوستى دائمى و آشكارا ریخته بودند. امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه می فرماید: ایشان گروهی بودند که جبّاران را دوست داشتند و اعمال هوسآلود آنان را در نظرشان زیبا جلوه مىدادند تا از دنیایشان بهره گیرند. «تفسیر نورالثقلین»اگر چه روی سخن در آیه شریفه، با بنی اسرائیل است اما این قانون کلی الهی در باره امتهای دیگر نیز جاری خواهد بود.در آخرین آیه از سوره مجادله،که از كوبندهترین آیات قرآن است، به مؤمنان هشدار مىدهد كه جمع میان «محبت خدا» و «محبت دشمنان خدا» در یك دل ممكن نیست، و باید از میان این دو یكى را برگزینند، اگر براستى مؤمنند باید از دوستى دشمنان خدا بپرهیزند و الا ادعاى مسلمانى نكنند! 2. سوء ظن برندگان به خدا(از اهل نفاق و شرک)وَیعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِیرًاو (نیز) مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد میبرند مجازات کند؛ (آری) حوادث ناگواری (که برای مؤمنان انتظار میکشند) تنها بر خودشان نازل میشود! خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و جهنم را برای آنان آماده کرده؛ و چه بد سرانجامی است! «الفتح/6» بر مبنای این آیه، مردان و زنان نفاق پیشه و مشرک به دلیل گمان بدی که به خدا برده اند گرفتار انحایی چهارگانه از عذاب دنیوی و اخروی خواهند بود که یکی از آنها خشم خداست:1. عَلَیْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ: حوادث و پیش آمدهاى سوء تنها بر این گروه نازل مىشود.2. وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ: خداوند آنها را غضب می کند.3. (وَ لَعَنَهُمْ): از رحمت خداوند دور خواهند شد.4. وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِیراً: و بالآخره جهنم به عنوان سرانجامى بد در انتظار ایشان خواهد بود.3. قاتلان عامدوَمَنْ یقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًاو هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن میماند؛ و خداوند بر او غضب میکند؛ و او را از رحمتش دور میسازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است. «النساء/93» قتل عمد نیز یکی دیگر از عواملی است که خشم و قهر الهی را بر می انگیزاند.ب) بندگان مرضی خداوند1 . اهل ایمان و عمل صالحإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ«بینه/7» کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترین مخلوقات (خدا)یند!جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِی رَبَّهُ«بینه/8» (پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ همیشه در آن میمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند؛ و این (مقام والا) برای کسی است که از پروردگارش بترسد!)بر مبنای کریمه یاد شده، كسانى كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند بهترین مخلوقات خدا بوده و هم خداوند از آنها رضایت دارد و هم ایشان از خداوند.تعبیر «اولئك هم خیر البریة» بیانگر این است كه انسانهاى مؤمن و صالح العمل حتى از فرشتگان برتر و بالاترند، چرا كه آیه اطلاق داشته و هیچ استثنائى در آن نیست، آیه 70 سوره اسراء نیز موید بر این ادعاست.2. حزب اللهلَا تَجِدُ قَوْمًا یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ یوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَیدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «المجادلة/22»(هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمییابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند؛ آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایی از بهشت وارد میکند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است، جاودانه در آن میمانند؛ خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند؛ آنها «حزب الله»اند؛ بدانید «حزب الله» پیروزان و رستگارانند.)« در این آیه كه آخرین آیه از سوره مجادله، و از كوبندهترین آیات قرآن است، به مؤمنان هشدار مىدهد كه جمع میان «محبت خدا» و «محبت دشمنان خدا» در یك دل ممكن نیست، و باید از میان این دو یكى را برگزینند، اگر براستى مؤمنند باید از دوستى دشمنان خدا بپرهیزند و الا ادعاى مسلمانى نكنند! مىفرماید: «هیچ گروهى را كه ایمان به خدا و روز قیامت دارند نمىیابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند» (لا تجد قوما یؤمنون بالله و الیوم الآخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو كانوا آباءهم او ابناءهم او اخوانهم او عشیرتهم).محبت پدران و فرزندان و برادران و اقوام بسیار خوب است، و نشانه زنده و برگزیده بودن عواطف انسانى است، اما هنگامى كه این محبت رو در روى محبت خدا قرار گیرد ارزش خود را از دست مىدهد.سپس به پاداشهاى بزرگ این گروه كه قلبشان بطور كامل در اختیار عشق خداست پرداخته، و پنج موضوع را كه بعضى به صورت امداد و توفیق است، و بعضى به صورت نتیجه و سر انجام كار بیان مىكند.در بیان قسمت اول و دوم مىفرماید: «آنها كسانى هستند كه خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته، و با روحى از ناحیه خودش آنان را تقویت فرموده است» (اولئك كتب فى قلوبهم الایمان و ایدهم بروح منه).و در سومین مرحله مىفرماید: «خداوند آنها را در باغهائى از بهشت داخل مىكند كه نهرها از زیر (درختانش) جارى است، جاودانه در آن مىمانند» (و یدخلهم جنات تجرى من تحتها الانهار خالدین فیها).محبت پدران و فرزندان و برادران و اقوام بسیار خوب است، و نشانه زنده و برگزیده بودن عواطف انسانى است، اما هنگامى كه این محبت رو در روى محبت خدا قرار گیرد ارزش خود را از دست مىدهد.و در چهارمین مرحله مىافزاید: «خداوند از آنها خشنود است و آنها نیز از خداوند خشنودند» (رضى الله عنهم و رضوا عنه).در برابر مواهب مادّى قیامت و جنات و حور و قصور این بزرگترین پاداش روحانى است كه به این گروه از مؤمنان داده مىشود.احساس رضایت مولا و معبودشان كه آنها را پذیرفته، لذتبخشترین احساسى است كه به آنها دست مىدهد، و نتیجهاش خشنودى كامل آنها از خداست.و در آخرین مرحله به صورت یك اعلام عمومى- كه حاكى از نعمت و موهبت دیگرى است- مىفرماید: «آنها حزب اللّهاند، بدانید حزب اللّه پیروزان و رستگارانند» (اولئك حزب الله الا ان حزب الله هم المفلحون) ». (تفسیر نمونه، ج5، ص: 133_132)4. راستگویان درست کردار(مائده/119)5. بیعت کنندگان با پیامبر(فتح/18)6. پیشگامان نخستین(مهاجران و انصار) و اتباع ایشان(توبه/100)نوشته و تنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه_شکوری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]