محبوبترینها
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825813815
اما و اگرهاي يك سنت الهي...
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هموطن-ازدواج پيوندي مقدس است كه بنيان خانواده را پيريزي ميكند و به سبب تاثير شگرفي كه بر سلامت و بالندگي جوامع انساني دارد، از هر ديدگاهي به آن بنگريم، امري پسنديده و موكد محسوب ميشود.علاوه بر آن، ازدواج به نيازهاي اصيل و اوليه فرد بالغ پاسخ ميدهد و به جهتدهي نيازهاي ثانويهاي ميپردازد كه به اقتضاي سن و شرايط براي وي پديد ميآيد. حالا بايد پرسيد چه بر سر اين رابطه عميق ميآيد كه كاركردهاي سازنده و مطلوبش عقيم ميماند، عمر آن كوتاه ميشود و به طلاق و جدايي مي‌انجامد. بايد دانست در دنياي امروز مسائل متنوع و پيچيده‌اي پيش‌روي رابطه زناشويي وجود دارد كه پايه و اساس ازدواج را سست و معلق ميكند و ريشه بسياري از آنها در حوزه‌هاي مختلف اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، روانشناسي، علوم رفتاري و آموزشي قابل بررسي و جستجوست. در جامعه ما نيز افزايش نسبي آمار طلاق نشان ميدهد اين مسائل بويژه در سالهاي اخير با وجود آموزههاي قوي مذهبي و فرهنگي بسيار تاثيرگذار ظاهر شده و گسست پيوند عاطفي و رسمي ميان زوجين را رقم زده‌اند. در اين مقاله به آسيب‌شناسي ازدواج و مسائل پيش‌روي تداوم و مطلوبيت رابطه زناشويي پرداخته شده است و علل ناكامي در آن به طور مختصر واكاوي ميشود. يكي از آسيب‌هاي ازدواج نگرش تك‌بعدي درباره آن است. اين كه فرد صرفا براي ارضاي نيازهاي جنسي ازدواج كند يا با انگيزه صرف براي دستيابي به شان اجتماعي، استقلال مالي و رفتاري، تشكيل خانواده و بچه‌دار شدن به پيوند زناشويي تن بدهد، شرايطي را مهيا ميكند كه مشكلات پيش‌بيني نشده بسياري برايش رقم مي‌زند. همه اين مسائل و موضوعات جزو تبعات ازدواج محسوب ميشود كه در جاي خودش بجا و مناسب است ولي نبايد يكي از آنها به تنهايي دليل ازدواج تلقي شود. متاسفانه گاهي دليل اوليه ازدواج به انگيزه‌هاي نادرستي تنزل مي‌يابد و فرد ممكن است براي پز دادن، برانگيختن حسادت ديگران، چشم و هم‌چشمي يا ثابت كردن چيزي ازدواج كند. پديده ازدواج براي ازدواج نيز در اين حوزه قابل بررسي است. عده‌اي برقراري پيوند زناشويي را نتيجه طبيعي سير زندگي پس از بلوغ مي‌دانند و با دلايل واهي نظير بايد ازدواج كرد يا همه ازدواج كردهاند، به اين كار مبادرت مي‌ورزند. اين آسيب درباره دختران حادتر است و آنها براساس تفكر سنتي رد كردن خواستگاران يا نپذيرفتن تقاضاي بيش از يك يا 2 خواستگار را جايز نمي‌دانند و براساس يك بايد سنتي به پيوندي ناآگاهانه و بدون شناخت جواب مثبت مي‌دهند، در حالي كه درباره ماهيت و تبعات آن اطلاع كافي ندارند. حقيقت آن است كه ازدواج بايد طي فرآيندي آگاهانه و مبتني بر شناخت ماهيت وجودي و عرضي اين رابطه و شخصيت و شرايط شريك آينده زندگي صورت گيرد و فشار روحي و رواني ناشي از توقعات و انتظارات اطرافيان نبايد آن را از مسير درست و منطقي خارج كند. دكتر مجيد ابهري، متخصص علوم رفتاري و آسيب‌شناس اجتماعي در اين‌باره معتقد است: در پاره‌اي موارد افراد براي گريز از فشارهاي خانوادگي اعم از موانع و مشكلات مالي، رسيدن به آزادي‌هاي فردي يا فرافكني محروميت‌ها و كمبودها به ازدواج تن مي‌دهند. گاهي نيازهاي جنسي و برخي ضرورتهاي كوتاهمدت دليل اصلي ازدواج محسوب ميشود و بالطبع پس از گذر از اين نيازها واقعيت‌هاي زناشويي و شرايط و مشكلات آن رخ مي‌نمايدو موجب اختلال روابط ميشود. چشموهمچشمي و حسادت، به رخ كشيدن امتيازات خود يا ديگران و مقايسه تحريكات رفتاري شايع در ازدواج تك‌بعدي هستند كه به احساس حقارت، خوي پرخاشگري و تزلزل عاطفي منجر ميشود. انگيزه واقعي ازدواج بايد تلاش براي ارتقاي زندگي فردي و جمعي در حوزه‌هاي رفتاري، اقتصادي، معنوي و فرهنگي باشد. فرار از مشكلات موجود در سالهاي اخير به دلايل بسيار، تنگناهاي اقتصادي و نارسايي‌هاي رفتاري و رابطه‌اي نزد جوانان افزايش يافته است و برخي از آنان هنگامي كه در بن‌بست اين مشكلات گرفتار مي‌آيند، ازدواج را چاره كار و راه فرار از آنها مي‌پندارند. پذيرفتني است كه پيوند زناشويي و آغاز يك زندگي مستقل 2 نفره شرايط را متحول ميكند اما تجربه نشان ميدهد مشكلات حل نشده قديمي در شكل و شمايل اصلي يا با هيبتي تازه به زندگي جديد فرد وارد ميشود و بر مشكلات شرايط نوين وي مي‌افزايد. براستي پسر جواني كه در دوران مجردي نمي‌تواند وضعيت مالي خود را سر و سامان دهد، چگونه هزينه‌هاي يك زندگي مستقل را تامين خواهد كرد و فردي كه برقراري رابطه درست با والدين، اعضاي خانواده يا دوستان را نياموخته و تجربه‌هاي تلخي از آن بر دوش دارد، چگونه به شوون رفتاري ازدواج مودب خواهد شد؟ در اين حوزه نيز دختران جوان آسيب‌پذيرترند. براي برخي دختران كه در ازدواج ناموفق بوده‌اند، پيوند زناشويي و تغيير شرايط زندگي صرفا يك كليد طلايي و راه نجات براي فرار از مشكلات خانوادگي و نارسايي‌هاي زندگي با والدين است. اگرچه مي‌توان اميدوار بود بخشي از اين مشكلات در آستانه ازدواج با تلاش يا ايجاد تفاهم متقابل حل شود، اما بي‌شك فرار از آنها و مهار گسيخته واگذاشتن مشكلات قديمي به زندگي نوپاي زناشويي آسيب مي‌زند. دكتر ابهري در اين باره مي‌افزايد: گاهي برخي دختران به دليل سختگيري‌هاي والدين و خستگي از محيط متشنج يا بي‌روح خانواده خويش با اولين خواستگار پيوند ازدواج مي‌بندند كه نوعي ازدواج اجباري و تحميلي محسوب ميشود. متاسفانه اين آسيب در جامعه ما رواج گسترده يافته است و نكته ديگر اين كه ازدواج «خون‌بس» كه براي صلح عشيره‌اي و خانوادگي صورت مي‌گيرد نيز مانند عقدهاي آسماني و ناف‌بري‌هاي سنتي در برخي نظام‌هاي هنجاري اقوام و گروه‌هاي اجتماعي شيوع دارد و به بروز مشكلات بعدي مي‌انجامد كه مدام دامنه‌دار مي‌شوند و طلاق و جدايي تنها يكي از آنهاست. مشكلات اقتصادي برخي جامعه‌شناسان و متخصصان علوم رفتاري ازدواج را يك بنگاه اقتصادي 2 نفره مي‌دانند كه با ايجاد انگيزه و تحركي براي كسب درآمد بيشتر و انجام صرفه‌جويي به افزايش دارايي و توان مالي زوجين منجر ميشود. آموزههاي دين اسلام نيز بر اين جنبه ازدواج مهر تاييد مي‌زند و در حديثي از امام جعفر صادق(ع) رزق و روزي همراه زن و فرزند معرفي ميشود. در حقيقت ازدواج بر استقلال مالي مبتني است و زوجين را براي دستيابي به آن ترغيب و تشويق ميكند. با اين حال، لازم است طرفين ميان شرايط موجود، توانايي‌ها و توقعات خويش تعادل مطلوبي برقرار كنند تا مشكلات اقتصادي پيش‌روي دستيابي به اين استقلال مالي به رابطه زناشويي و شوون آن آسيبي نرساند. در جامعه ما مشكلات اقتصادي بسياري پيش‌روي جوانان وجود دارد و مسير دستيابي به استقلال مالي و رهايي از معضلات ناشي از كمبودها و محروميت‌هاي مادي در زندگي زناشويي طولاني و پرفراز و نشيب است. محروميت مادي بويژه اگر حاد و طولاني‌مدت باشد، بر نگرش و تلقي زوجين درباره يكديگر و رابطه‌شان تاثير مي‌گذارد و بخشي از دلايل طلاق و جدايي را به خود اختصاص ميدهد. ايده‌آل‌گرايي آرمانگرايي بيشتر در بدو زندگي مشترك به آن آسيب مي‌زند و پايه‌هايش را مي‌لرزاند. اين پديده چنان كه به نظر مي‌رسد، از عشق و تمايلات دروني فرد ناشي ميشود و در سنين ازدواج تا بالاترين مرحله پيش مي‌رود. برخي افراد بويژه دختران جوان به عشق‌‌هاي آرماني و رمانتيك پناه مي‌برند كه آسماني و خدشه‌ناپذير پنداشته ميشود. اغلب نيز به تقديس و بزرگنمايي آن مي‌پردازند، ولي در مواجهه با واقعيات عاطفي و شرايط ملموس زندگي مشترك همه آرزوها و تصورات را بر باد رفته مي‌بينند. علاوه بر آن، ايده‌آل‌گرايي هنگامي كه با احساسات مي‌آميزد، بسيار شكننده ميشود و كوچك‌ترين ناملايمات و رفتارهاي نامطلوب را به تنش مبدل ميكند يا به دلزدگي عميق مي‌انجامد. البته آرمانگرايي به طور نسبي مطلوب انگاشته ميشود و انگيزه‌اي براي پيشرفت و ارتقاي مادي و معنوي محسوب ميشود كه جاي بحث و بررسي دارد. به هر ترتيب اين پديده در اين شكل حاد و مخرب هيچ‌گاه به نتيجه مطلوب نمي‌رسد و رضايتمندي ايجاد نمي‌كند و بيشتر نيز در سالهاي ابتدايي زندگي مشترك از بين مي‌رود و جاي خود را به واقعگرايي ميدهد. ولي ممكن است تاثير آن تا سال‌ها و حتي تا پايان عمر در نحوه رفتار فرد، پندارهاي شخصي، علايق عاطفي و رابطه زناشويي وي باقي بماند. دكتر ابهري ضمن آن كه ايده‌آل‌گرايي را نتيجه نداشتن بلوغ فكري و رفتاري زوجين يا يكي از آنها مي‌داند، در اين باره توضيح ميدهد: مرد و زن در زندگي مشترك بايد واقعيت‌ها را بپذيرند و از همان ابتدا مناسبات رفتاري و انتظارهاي ذهني خود را از ايده‌آل‌گرايي و خيالات طلايي و رويايي دور نگه دارند، چرا كه همواره ميان روياها و واقعيت‌هاي ملموس زندگي و روابط زناشويي فاصله‌اي تلخ و مهيب وجود دارد. ازدواج‌هايي كه براساس معيارهاي غيرواقعي و ناخالص انجام گيرد، در كمتر از 5 سال به اختلافات گسترده منجر ميشود و در مقابل اگر اين پيوند آسماني براساس اصالت‌هاي فردي و رفتاري، حقايق زندگي و تفاهم فرهنگي انجام گيرد، زندگي زناشويي شيرين، بالنده و طولاني را به همراه خواهد داشت. انحصارگرايي ناديده گرفتن آزادي و شخصيت انساني هر يك از طرفين رابطه زناشويي از سوي ديگري تداوم آن را با تهديد جدي مواجه ميكند. اين كه فردي براي نحوه معاشرت، لباس پوشيدن و رفت و آمد همسرش محدوديت‌هاي من درآوردي اعمال كند و حقوق و آزادي‌هاي مشروع وي را به صرف سليقه شخصي از بين ببرد، يك نوع انحصارگرايي است كه در شكل حاد به ابزارگرايي و احساس مالكيت تبديل ميشود. اين محدوديت‌ها كه گاهي به ريزترين مسائل زندگي و شوون رفتاري نيز كشيده ميشود، با شدت و ضعف مختلفي اعمال مي‌گردد، ولي در صورت پيشرفت مي‌تواند شرايطي را به وجود آورد كه در آن يكي از زوجين به ويتريني براي نمايش عقايد و سليقه‌هاي همسرش تبديل شده است. شايد واژه بردگي تعبير درستي نباشد، اما اعمال محدوديت‌ها به صورت مهار گسيخته و اطاعت خواسته يا ناخواسته كه بر شدت آن مي‌افزايد، سوداي تربيت دوباره يكديگر را ميان زوجين به وجود مي‌آورد. در جامعه امروزي ما معمولا چنين محدوديت‌هايي پذيرفته نمي‌شود و دستاويز قرار دادن استدلال‌هاي واهي نيز راه به جايي نمي‌برد اما اگر اعمال آنها با انتظار اطاعت همراه باشد و با ريشه‌هاي پيوند زناشويي درگير شود، كار را به جاهاي باريك مي‌كشاند. به هر حال، احترام به حقوق انساني، سليقه شخصي و شأن اجتماعي همسر و آزادي‌هاي مشروعي كه تا پيش از ازدواج از آنها برخوردار بوده، ضرورتي است كه هر يك از زوجين در تمام مراحل زندگي مشترك بايد به آن پايبند باشند. دكتر ابهري انحصارگرايي را آفت بزرگ زناشويي مي‌داند و مي‌افزايد: بي‌اعتنايي به حقوق فردي طرف مقابل آسيب بسياري از ازدواج‌هاست كه از درك نادرست زوجين درباره زندگي زناشويي و پيوند 2نفره ناشي ميشود. انحصارگرايي و كشاندن مسير عاطفي زناشويي به مسائل فردي و منافع شخصي انتظارهاي نامعقول و يكطرفه‌اي ايجاد ميكند و ادامه عشق واقعي و تفاهم را به مخاطره مي‌اندازد. فروتني، توقعات معقول و انتظارهاي مناسب به همراه درك شرايط همسر و همدلي و احترام به خواسته‌هاي وي ضمانت‌هاي اجرايي يك زندگي سالم و شاد هستند و هرجا سخن از اختلاف و جدايي باشد، مي‌توان ردپايي از ناديده‌گرفتن‌ها و انحصارگرايي‌ها را مشاهده كرد. امتيازطلبي نيز از آسيب‌هاي ديگر انحصارگرايي است. هنگامي كه رابطه طرفين براساس امتيازطلبي ناشي از عمل طبق سليقه يكديگر بنا شود، پيوند زناشويي از مسير اصلي و درست منحرف ميشود و چنين رابطه‌اي را مي‌توان به بازي كودكانه‌اي تشبيه كرد كه جرزدن و دلخوري پاي ثابت آن است. نيازهاي جنسي ارضاي جنسي يكي از كاركردهاي اوليه و تاثيرگذار ازدواج است كه بخشي از آمار طلاق در جامعه ما به طور مستقيم به آن مربوط ميشود. در اين حوزه كارشناسان علوم رفتاري و روانشناسي معتقدند نارضايتي ناشي از عدم ارضاي جنسي مطلوب بتدريج به ديگر مناسبات زندگي تسري مي‌يابد و عمده طلاق‌ها را بايد نتيجه نارسايي‌ها در اين كاركرد ازدواج دانست. در حقيقت وضعيت آموزش‌هاي جنسي در نظام اجتماعي، نامطلوب است و در كميت و كيفيت از كارآمدي نسبي فاصله دارد به طوري كه ضعف‌هاي اطلاعاتي برخي افراد متاهل نيز در اين باره مايه شرمساري و آميخته با تصورات بي‌اساس و خرافات واهي است. در شرايط موجود 2 مبحث كليدي در اين باره مطرح ميشود. مبحث اول بهداشت جنسي جامعه است كه بايد در حالت عام شرايط ارضاي جنسي مطلوب براي افراد متاهل را دربر گيرد و مبحث ديگر به ايجاد تعادل در توقعات جنسي زوجين از يكديگر مربوط ميشود. القاي تفكرات فرامدرن به افراد جامعه در اين حوزه كه از دسترسي احتمالي به منابع و رسانه‌هاي پورنوگرافي ناشي ميشود بر ميزان و تنوع توقعات جنسي زوجين از يكديگر مي‌افزايد و انتظارات يكطرفه يا بي‌پاسخ رابطه زناشويي را به مخاطره مي‌افكند. ستيزه‌هاي كوچك اختلافات كوچك به دعواهاي بزرگ منجر ميشود چنان‌كه گناهان كوچك به سيئات كبيره مي‌انجامد. ستيزه‌هاي كوچك همواره وجود دارند و در صورتي كه از طريق عقلانيت و بلوغ شخصيتي زوجين حل نشود و به فراموشي نرود، راه را براي خرده‌گيري، دلخوري و كنايه‌زدن باز ميكند و با تعميم به اساس رابطه آن را با تهديد جدي مواجه ميكند. چه بسيار اختلافات بزرگي كه از يك سخن نسنجيده يا رفتار ناپسند شروع شده‌اند و طلاق‌ها و جدايي‌هاي هميشگي كه از يك اختلاف سليقه جزئي يا لج و لجبازي كودكانه ناشي شده است. آسيب ديگر در اين حوزه تصور خامي است كه ازدواج را كمال عشق معرفي ميكند در حالي كه عشق و آنچه رابطه عاطفي عميق ناميده ميشود، با ازدواج تازه شروع ميشود و نضج مي‌گيرد. براي قرار گرفتن رابطه زناشويي در مسير درست، چشم‌پوشي يك مفهوم اساسي است. كسي كه توان بخشايش ندارد، نبايد انتظار بخشوده شدن داشته باشد. البته اگر جايزالخطا بودن هر انسان و خويشتن را قبول داشته باشد. تنها در صورتي كه خطاهاي جزئي، اخلاف‌نظرها و سوءتفاهم‌هاي زودگذر نتواند به رابطه عاشقانه زوجين صدمه بزند، بايد به بلوغ شخصيتي و معنوي طرفين ازدواج اذعان كرد وگرنه در بهترين شرايط نيز چيزي جز تاسف برجا نمي‌ماند. معروف است كه مي‌گويند: «يك دهم دوام زندگي زناشويي از عشق و 9 دهم از چشم‌پوشي ناشي ميشود.» باوري عرفي در فرهنگ ايرانيان نيز 5 سال اول ازدواج را سخت توصيف ميكند چرا كه به شناخت طرفين از يكديگر و شناسايي ضعف‌ها و قوت‌ها در روحيه و خلقيات زوجين نسبت به هم سپري ميشود و اين مهلت را در صورت موفقيت در آن مايه قوام رابطه زناشويي براي يك عمر مي‌داند. آسيب‌هاي پيش از ازدواج برخي آسيب‌ها را زوجين با خود به محيط نوپاي خانواده مي‌آورند و آن را به آشوب مي‌كشند. آسيب‌هاي پيش از ازدواج گستره‌اي فراگير و پيچيده دارند و مشكلات مزمن رواني يكي از آنهاست كه متاسفانه با وجود آمار بالاي آن در جامعه بسياري از افراد از ابتلاي خويش به آنها مطلع نيستند. ازدواج رابطه‌اي عميق و دروني برقرار ميكند و بستري به وجود مي‌آورد كه در آن بيماري‌ها و امراض مزمن يا نهفته رواني نظير بدبيني، شكاكيت، وسواس ذهني، خودبزرگ‌بيني، منفي‌بافي و... مجال ظهور مي‌يابند. اگر چه برقراري رابطه عاطفي ميان زوجين در شكل درست و آگاهانه مي‌تواند برخي از اين مشكلات را در دوره‌هاي مختلف ظهور يا به كلي برطرف كند، اما توصيه روان‌شناسان به افرادي كه قصد ازدواج دارند، مشاوره كردن و برطرف نمودن اين بيماري‌ها پيش از ازدواج است. با انجام اين نوع مشاوره حداقل مي‌توان اميدوار بود فرد مبتلا بيماري‌اش را بشناسد، از تبعات رفتاري و رواني آن آگاه باشد و در بستر زندگي زناشويي بر آنها غلبه يا براي برطرف كردنشان تلاش كند. درباره آسيب‌هاي پيش از ازدواج سخن بسيار است و خلا‡هاي عاطفي، قرباني خشونت بودن، تجربه تلخ طلاق والدين، فرار از خانه، نارسايي‌هاي تربيتي و... بخشي از آنها هستند. دوستي‌هاي خياباني نيز در اين حوزه قابل بررسي است. آمارها نشان ميدهد تنها 4 درصد اين نوع دوستي‌ها به ازدواج منجر ميشود كه بيشتر آنها نيز به طلاق مي‌رسد. با چنين شرايطي مي‌توان گفت اگر دوستي‌هاي خياباني به ازدواج منجر نشود، بهتر است. هر چند در هر صورت بر روح و روان طرفين رابطه تاثير منفي مي‌گذارد و بعيد نيست تصورات آنان درباره جنس مخالف را مخدوش كند يا با احساسات، دريافت‌ها و اطلاعات غلط بياميزد. دكتر ابهري در اين باره چنين توضيح ميدهد: ازدواج يكي از اصلي‌ترين گذارهاي زندگي هر مرد و زن و لازمه آن بلوغ جسمي و تكامل روحي است. براساس پژوهش‌هاي ميداني 85 درصد از ازدواج‌هايي كه با نظر و راهنمايي والدين و مشاوره سازنده آنان صورت مي‌گيرد بادوام هستند. متاسفانه شوون دوستي‌هاي خياباني، تلفني، اينترنتي و ... در سالهاي اخير با خودكامگي برخي جوانان همراه شده و آداب و سنت‌هاي پسنديده ازدواج را كنار زده‌اند. اين نوع دوستي‌ها و آشنايي‌هاي كاذب براي جوان اغفال شده شرايطي پيش مي‌آورد كه با وجود درك نارسايي‌ها و اختلافات فاحش فرهنگي، رفتاري و... با فرد مورد علاقه‌اش، هرگونه مشاوره و خيرخواهي والدين و اطرافيان را برنمي‌تابد و آن را به دخالت و نصيحت بي‌فايده تعبير ميكند. نتيجه هم همان ميشود كه همه مي‌دانيم و از آسيب‌هاي آن آگاهيم. بهره‌مندي از مشاوره‌هاي مرتبط پيش از ازدواج يك توصيه عمومي براي جواناني است كه قصد ازدواج دارند و مي‌توان از طريق آن به اختلافات و تفاوت‌هاي اخلاقي و رفتاري، بيماري‌هاي رواني و نارسايي شخصيتي طرف مقابل پي برد و از آسيب‌هاي آن در زندگي مشترك پرهيز كرد و در امان ماند. آسيب‌هاي حين ازدواج در اين باره مسائل مربوط به برگزاري مراسم ازدواج اهميتي ويژه دارد كه درباره‌اش سخن بسيار گفته‌اند و تنها به ذكر اين نكته اكتفا ميشود كه اختلافات، تضادها، توقعات و دلخوري‌هايي كه حين ازدواج بر سر مهريه، تجملات مراسم و... ميان زوجين يا خانواده آنان رخ ميدهد، بذر نفاق و آشوب را در رابطه آينده همسران مي‌پاشد و سندي ميشود براي آن كه طرفين گمان كنند از روز اول با يكديگر مشكل داشته‌اند و ادامه زندگي زناشويي از پايه و اساس بي‌فايده است. فردگرايي در رابطه زناشويي اينكه ازدواج صرفا رابطه ميان 2 نفر باشد، تلقي اشتباهي است. پيوند زناشويي موجد و خالق رابطه سببي و نسبي ميان 2 خانواده و فاميل است و به احتمال زياد تبعات گسترده‌اي در پي دارد. در حقيقت ايجاد رابطه زناشويي پلي براي برقراري رابطه ميان دسته‌اي از افراد محسوب ميشود كه به 2طبقه، فرهنگ يا حتي جهان‌بيني متفاوت تعلق دارند و تعادل اوليه يا اكتسابي ميان اين 2 گروه نبايد ناديده گرفته شود. هر يك از زوجين فردي برآمده از يكي از اين گروه‌هاست و زندگي سالم خانوادگي با بي اعتنايي، بي‌ارزش انگاشتن ، تمسخر يا توهين به كل يا بخشي از اعضاي گروه مقابل نظير والدين، خانواده يا بستگان شكل نمي‌گيرد و تداوم نمي‌يابد. ازدواج رابطه‌اي بزرگ‌تر و اجتماعي‌تر از آن چيزي است كه تصور ميشود و رعايت شوون اين رابطه فراگير و تعيين حدود و قصور آن نقش و تاثيري بنيادين بر پيوند زناشويي دارد. خشك سري و جمود فكري و عملي در پذيرش آداب و رسوم و باورهاي فرهنگ و قوميتي كه همسر فرد به آن تعلق دارند، ناديده گرفتن ريشه‌هاي وي و افكار هويتش از بيخ و بن تلقي ميشود و به طور مستقيم يا غيرمستقيم، آشكارا يا پنهان رابطه ميان آنها را دستخوش تغييرات نامطلوب و ناخواسته ميكند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 304]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها