تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816993417
روشى براى مشكل چاقى در كودكان و نوجوانان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایران * دكتر شيرين نوروى (روانكاو) پرسش: خانم دكتر! مشكل فرزند من چاقى بيش از حد او است. به همين علت مورد تمسخر همكلاسى هايش قرار مى گيرد و بنابراين از آنها كناره گيرى مى كند. همين باعث شده دوستان كمترى داشته باشد. پاسخ: اجازه بدهيد ابتدا به اين بپردازيم كه علت چاقى بچه ها چه مى تواند باشد. احساس رضايتى كه بچه ها از خوردن غذا دارند، صرفاً براى رفع گرسنگى نيست، بلكه خود عمل غذا خوردن، در شرايطى براى بچه ها لذتبخش مى شود. متأسفانه بسيارى از بچه هاى پرخور چون راه ديگرى براى رسيدن به يك احساس خوب نداشته اند، به غذا خوردن روى آورده اند. اينها معمولاً از برقرارى ارتباط با ديگران لذتى نمى برند، احساس تنهايى مى كنند، غمگين هستند و احساس افسردگى دارند. بنابراين تنها راه رسيدن به يك حس خوشايند _ هر چند موقتى _ روى آوردن به «خوردن» است. غذا معمولاً گرم و نيروبخش است و «رضايت» به همراه دارد. معمولاً هم در خانواده هاى «زورگو» (Authoritherian) بچه ها وقتى احساس مى كنند زورشان به كسى نمى رسد و به اصطلاح تنها مانده اند، با پرخورى در پى نوعى كسب رضايت برمى آيند. غذا به اين بچه ها احساس نوعى امنيت مى دهد. اما براى حل اين مشكل ابتدا بايد زمينه هاى روانى در خانواده را كه به اينجا ختم شده حل كرد و سپس از راه هاى زير وارد شد: ۱- هرگز به غذاى او و خوردن و نخوردنش به اصطلاح «گير» ندهيد و توجهى نكنيد. ۲- سپس با تهيه كتابى كه ميزان كالرى غذاها را مى سنجد و دادن آن به او و نيز با حضور فعال خودتان، به نوعى برنامه ريزى كنيد كه غذا خوردن همه اعضاى خانواده به يك برنامه تبديل شود؛ به اين ترتيب كه كاغذى نصب شود تا هر كس خواست هر چيزى را _ به غير از آب _ بخورد، نام آن غذا و ساعت خوردن و ميزان كالرى اش را در آن برگه وارد كند. ۳- هر غذايى بايد از ۱۵ دقيقه قبل به اين ليست وارد و بعد خورده شود، از طرفى هر روز كه مى گذرد، مى توانيد اين پانزده دقيقه را افزايش دهيد. بدين ترتيب فرزند شما مى آموزد كه چگونه بر عمل خوردن خود كنترل خويش را به طور داوطلبانه اعمال نمايد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها