واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: در يکي از کلاس هاي کودکان سه ساله مهد کودک شاهد گفتگوي کودکي با چند کودک ديگر بودم. او در مورد پلنگي که در خانه شان با آنها زندگي مي کند ، صحبت مي کرد. او مي گفت: " که چگونه به او غذا مي دهد ، حمامش مي کند و در قفس مي خواباند". او به حدي زيبا و تصويري صحبت مي کرد که من مدام در اينکه او حقيقت را مي گويد يا ساخته و پرداخته ذهنش است در ترديد بودم. بالاخره پذيرفتم که او تصوراتش را مي گويد. اما او هرگز زير بار نرفت که پلنگي در خانه شان زندگي نمي کند. پلنگ پلاستيکي او ، به او اين فرصت را مي داد که خيالپردازي کند. او دروغ نمي گفت. بيشتر کودکان به علت تخيلات قوي شان، وقتي شروع به تعريف قصه يا داستاني مي کنند بر اين باورند که قصه شان واقعي و حقيقي است. هرگز در مورد غلط يا درست بودن، واقعي يا تخيلي بودن آن با کودک بحث نکنيد. به آرزوهاي پنهان در گفته هايش توجه کرده و آنها را درک کنيد. براي توانائي بيان او ارزش قائل شويد و در مورد اين که اگر داستان او واقعيت پيدا مي کرد چقدر جالب بود ، نظر بدهيد. حتي مي توانيد قصه هاي او را نوشته و يا ضبط کنيد. مي توانيد از او بخواهيد قصه اش را نقاشي کند. هرگز با جملاتي چون « دروغ نگو » ، « تو دروغ مي گويي» ، « بچه دروغگو » برچسب هاي دنياي بزرگسال را به کار نگيريد. خيال پردازي هاي کودکانه در دوران پيش از دبستان نشانه هايي از بي ادبي و بي اخلاقي او نيست. اين مسله حتي نبايد شما را نگران آينده او نمايد ، که احتمالاً فرزندي دروغگو خواهيد داشت. کودکان به مرور مفاهيم خوب و بد را مي آموزند و به همين ترتيب به اهميت راستگوئي پي مي برند. تا قبل از 5/3 سالگي او مهارت لازم براي دروغ گفتن عمدي را ندارد. خيال پردازي هاي کودکانه در دوران پيش از دبستان نشانه هايي از بي ادبي و بي اخلاقي او نيست. اين مسله حتي نبايد شما را نگران آينده او نمايد ، که احتمالاً فرزندي دروغگو خواهيد داشت. به اين مساله فکر کنيد آيا او نمي خواهد جلب توجه کند؟ آيا او نمي خواهد محبت بيشتر شما را از اينکه بزرگ شده و توانائي هايي دارد جلب کند؟ آيا او واقعيت و خيال را درهم آميخته است؟ آيا کودک براي کتمان چيز ديگري، داستان مي بافد؟ کودک هر کودکي شيوه ي داستان بافي خود را دارد. بعضي ها با سوم شخص شروع مي کنند. بعضي خودشان قهرمان اصلي هستند. بعضي شخصيت مورد علاقه خود را تقليد مي کنند ، گاهي واقعي و گاهي تخيلي. به ياد داشته باشيد که در هر حال قسمتي از زندگي واقعي کودکان در لابه لاي همين قضاياي غيرواقعي جريان دارد. در بين اين داستان سرائي ها، گاهي با تصميم گيري هاي کودک براي آينده رو به رو مي شويم. در هر حال اين خيال پردازي ها چه به صورت رويا و يا در بيداري و در بازي ها باعث مي شوند کودکان اطراف را شناسائي و تجربه کنند. با پرنده به آسمان پرواز مي کنند و با سوسک و موش درون زمين را مي کاوند و يا مثل پلنگ از قدرت و نيرويش الهام مي گيرند. شما نبايد مانع خيال پردازي فرزندتان شويد بلکه بايد: گستره ي سؤالات افزودني ، تجربي و سازنده را توسعه دهيد. - چه چيزي مي توانستيم بسازيم؟ چگونه مي توانيم کاري کنيم که... - فکر مي کني اگر ... فکر مي کني بايد چه ... کودک در حال خيال بافي ، فکرش را با صداي بلند براي شما مي گويد. منطق را فراموش کنيد. برا ي تصحيح کار او افسانه اش را قطع نکنيد ، حتي اگر خلاف واقع حرفي زد. مثلاً "پلنگ در حالي که روي دو پا راه مي رفت". فراموش نکنيد او در حال خيال بافي است. او دارد فکرش را با صداي بلند براي شما مي گويد. مواقعي که افراد خانواده دور هم نشسته ايد (موقع ناهار، شام يا درون ماشين) سعي کنيد مطالب جالبي که مورد علاقه بچه ها هست را مطرح کنيد. بچه ها از اين که شما هم به آن موضوعات علاقمنديد لذت مي برند. براي گروه هاي سني بالاتر مي توانيد مطالب جالب از اخبار و يا اتفاقات را که در روزنامه هاي چاپ شده بريده ، به آنها بدهيد و تشويق شان کنيد که عقايد و نظريات خود را بيان کنند. بسياري از اختراعات و ابداعات از بستر همين تخيلات جان گرفتند. اگر باور نداريد سرگذشت مخترعين را بخوانيد. مشوق کودکان براي ترسيم يا بيان تخيلات شان باشيد ، حتي مي توانيد تخيلات آن ها را به صورت تئاتر به نمايش درآوريد. در دوران کودکي داستان هاي شان را بنويسيد يا ضبط کنيد . در سنين بالاتر آنها را تشويق به نوشتن کنيد. بسياري از اختراعات و ابداعات از بستر همين تخيلات جان گرفتند. اگر باور نداريد سرگذشت مخترعين را بخوانيد. از تو تا من هزار دره ره است. من به راز شنفته مي مانم تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 260]