واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازار مالی - در حالی که به گفته مسئولان قرار بود طی ماههای مرداد و شهریور کار واگذاری سهام ذوبآهن در بورس انجام شود، این امر هنوز محقق نشده است هانیا کیوان: زمانی که 40 سال پیش کلنگ ساخت کارخانه ذوبآهن در اطراف زاینده رود اصفهان با مشارکت روسها به زمین خورد، کمتر کسی تصور میکرد که چند دهه بعد یکی از میلیاردرهای روسی به فکر خرید این مجتمع صنعتی بیفتد. به هرحال امروز سرنوشت ذوبآهن که به آن لقب مادر صنعت فولاد ایران داده شده است، بر سر دوراهی واگذاری مجتمع از طریق بورس به سهامداران در راستای اجرای خصوصیسازی و یا فروش سهام مدیریتی به ویکتور راشنیکوف، قرار گرفته است که هر یک از دو راه فوق میتواند آینده متفاوتی را برای این مجتمع صنعتی رقم بزند. در شرایطی که قرار است، تا پایان سال جاری و اوایل سال آینده فازهای مختلف طرح توازن در ذوبآهن اجرا شود، این مجتمع صنعتی در حالی که با بحث خصوصیسازی و واگذاری از طریق بورس نیز روبه رو شد و به عنوان یکی از آخرین شرکتهای باقیمانده در صدر اصل 44 که هنوز سهام آن واگذار نشده، خود را برای خصوصیسازی آماده میکرد شاهد حذف این شرکت به بهانه تکمیل نکردن پرونده خود از فهرست شرکتهای در حال پذیرش در بورس بودیم. در حالی که به گفته مسئولان قرار بود طی ماههای مرداد و شهریور کار واگذاری سهام ذوبآهن در بورس انجام شود، این امر هنوز محقق نشده و این مجتمع صنعتی در عین حال با پیشنهاد خرید راشنیکوف نیز روبه رو شده است. از سوی دیگر رئیس ایمیدرو نیز چندی پیش اعلام کرد که در بهترین شرایط برای واگذاری ذوبآهن قرار داریم. البته شاید یکی از عوامل به تعویق افتادن واگذاری سهام ذوبآهن در بورس نیز انتظار برای تعیین تکلیف پیشنهاد خریدار روس باشد. بهرام سبحانی مدیرعامل سابق ذوبآهن چندی پیش در این زمینه به ایسنا عنوان کرده بود که مدتی قبل هیأتی از طرف راشنیکوف به ایران آمده و گزارشی از بخشهای مختلف ذوبآهن تهیه کرده و سپس به روسیه بازگشتند. به گفته وی پس از بازدید انجام شده، هنوز هیچ پاسخ روشنی از طرف روسی برای خرید ذوبآهن ارائه نشده است. راشنیکوف در ملاقاتهای خود با مسئولان ایرانی بر خرید سهام مدیریتی ذوبآهن تأکید جدی داشته تا بتواند از این طریق برنامههای خود را به دلخواه در این شرکت پیادهسازی کند. از سوی دیگر مسئولان ایرانی نیز که شاید برای نخستین بار است، با یک متقاضی خارجی خرید شرکتهای بزرگ صنعتی روبه رو شدهاند، بسیار احتیاط آمیز عمل کرده و تاکنون جواب صریحی به راشنیکوف ندادهاند. البته ایرانیها در ابتدا از فروش بخشی از سهام ذوبآهن به راشنیکوف استقبال کردند، اما زمانی که متوجه شدند وی به دنبال سهام عمده و غالب در این شرکت است، احتیاط بیشتری را چاشنی کار خود کردند. عدهای با دفاع از حضور شرکتهای معتبر خارجی در معادن و صنایع معدنی کشور، آن را باعث شکوفایی این بخشها میدانند و عدهای نیز با آوردن مثالهایی مانند مسائل کارگری، جنبه منفی این موضوع را پیش میکشند. سال گذشته همزمان با 40 سالگی ذوبآهن ایرج اکبریه که در عین حال مشاور وزیر صنایع و معادن در خصوصیسازی محسوب میشود متذکر شده بود که این شرکت آمادگی لازم جهت عرضه سهام در بورس را ندارد اما متأسفانه کسی این موضوع را جدی نگرفت. و امروز بعد از گذشت یکسال از این ماجرا شاهد هستیم که واگذاری سهام ذوبآهن به مشکل برخورد کرده است و از شرکتهای در حال پذیرش حذف شده است. بر این اساس گفته میشود که در حال حاضر دو مشکل برای حضور ذوبآهن اصفهان در بورس وجود دارد؛ یکی مربوط به بدهی صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت فولاد کشور است که شرکت ذوبآهن اصفهان بر اساس دستوری که به آن داده شده باید این بدهی را پرداخت کند. هنوز رقم دقیق این بدهی مشخص نیست، اما گفته میشود میزان این بدهی بسیار سنگین بوده و به چند 10 میلیارد تومان میرسد. از سوی دیگر شرکت ذوبآهن اصفهان دارای زمینهای زیادی در خارج از حوزه فعالیتی خود بوده و در همین راستا باید برای ورود به بورس تکلیف این زمینها را روشن کند. در واقع ذوبآهن اصفهان مجبور است به صورت خالص وارد بورس شود و کلیه زمینهای متعلق به خود را در خارج از محوطه کارخانه به دولت واگذار کرده یا آنها را بفروشد. اما در این راستا فریبرز پرنا، مدیرعامل کارگزاری امید سهم وجود بحران جهانی به خصوص در قیمتهای فولادی را از مهمترین دلایل حذف این شرکت از فهرست شرکتهای در حال پذیرش دانست و ادامه داد: به احتمال بسیار زیاد خود دولت اقدام به چنین کاری کرده است تا ثباتی در نرخها ایجاد کند. چرا که در این چند ماهه اخیر استقبالی از سهام شرکتهای فولادی نشده است و برای جلوگیری از شکست مجدد اقدام به چنین کاری کردهاند و با رونق بازار به یقین وزارت صنایع به عرضه پذیرش مجدد آن خواهد پرداخت. پرنا در خصوص واگذاری سهام شرکتهای دولتی طبق اصل 44 قانون اساسی بیان کرد: متأسفانه در این راستا خصوصیسازی تجربه تلخی را چشیده و متحمل ضرر و زیانهای بسیاری نیز شده است. وی در ادامه متذکر شد: متأسفانه از مدتی که سهام شرکتهای دولتی از طریق بورس عرضه شد به نظر بنده این شرکتها ضربهای مهلکی وارد شد چراکه به دنبال خصوصیسازی شدن مدیران سعی در تغییراتی در این راستا نمودند اما با وجود فکر دولتی که داشتند به بدنه شرکتها فقط ضربه زدند. از طرف دیگر با تمام صحبتهایی که پیرامون این موضوع صورت گرفته است دولت و سازمان خصوصیسازی صحبت از حمایت بخشهای خصوصی میکند اما در این چند وقت گذشته دو ماجرای بزرگ که به نوعی دو شکست بزرگ در خصوصیسازی لحاظ میشود را شاهد بودیم و تنها نتیجهای هم که داشت بخش خصوصی را به انزوا کشاند. به عنوان مثال جابریان بزرگترین خرید را در تاریخ بورس انجام داد اما با شکستی بزرگ و عدم اطمینانی برای خریداران از طریق بورس را به وجود آورد. پرنا افزود: بازار آهن دیگر توان ضربهای اینچنینی را ندارد و باید وزارت صنایع و دولت به تدبیری در خصوص شرکت ذوبآهن که شرکت مادر فولاد ایران است بپردازد. مدیر عامل کارگزاری امید سهم عنوان کرد: در خصوص سهام فولاد خوزستان نیز این امر قابل مصداق است، لذا وجود مدیران دولتی که به نوعی حیاط خلوتشان است نمیتوانند در این راستا به خوبی اقدام کنند چراکه تفکر در بخش خصوصی با دولتی بسیار متفاوت است و تا زمانی که مدیران با نگاه دولتی حرکت میکنند نمیتوانند در خصوص اصل44 قانون اساسی اقدامی کنند. وی در پایان گفت: در هر صورت اگر صنعت فولادسازی کشورمان بخواهد در عرصه جهانی همچنان حرفی برای گفتن داشته و در بازارهای رقابتی امروز به بقای خود ادامه دهد، ناچار به همکاری و مشارکت با فولادسازان معتبر جهان است تا از این طریق ضمن کسب تکنولوژیهای به روز تولید، با شرایط بازار جهانی و نحوه رقابت در آن نیز آشنا شود. البته باید توجه داشت که این کار نباید با عجله انجام شود و به طور قطع به مطالعه و انجام کارهای کارشناسی نیاز دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 864]