تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834918007
آن که رفت ، آن که آمد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > شفاعی، آرش - این یادداشت قصد دارد از مدیری بنویسد که قرار است پست مدیریتی اش را ترک کند و به مدیری تازه نفس بسپارد.اگرچه رسم نیست از مدیری بنویسند که عمر مدیریتی اش به پایان رسیده است ، همه یاد گرفته ایم به مدیر جدید که قرار است بیاید و عالم امکان را کن فیکون کند تبریک بگوییم و انتصاب به جا و شایسته اش را که نشان دهنده ی توانمندی های بی مانند اوست ، تبریک بگوییم . این روزها خبرهای رفت و آمد و برکناری و انتصاب مدیران، آن قدر تکراری شده است که کمتر کسی حوصله ی پیگیری همه ی این خبرها را دارد. در این میان ، بیشترین توجه ها به کسانی است که تازه می آیند یا قرار است بیایند اما در میانه ی راه ، بیمار می شوند یا استخاره شان بد می افتد و پشیمان می شوند و کسی به فکر یادکردن از مدیران برکنار شده یا مستعفی نیست. این یادداشت قصد دارد از مدیری بنویسد که قرار است پست مدیریتی اش را ترک کند و به مدیری تازه نفس بسپارد.اگرچه رسم نیست از مدیری بنویسند که عمر مدیریتی اش به پایان رسیده است ، همه یاد گرفته ایم به مدیر جدید که قرار است بیاید و عالم امکان را کن فیکون کند تبریک بگوییم و انتصاب به جا و شایسته اش را که نشان دهنده ی توانمندی های بی ماننداو است، تبریک بگوییم. مدیری که قرار است در این یادداشت درباره اش حرف بزنم از آن هایی است که در ساختار اداری کشور از جنس و نوعشان کم است و حضورشان در هر سمتی که به عهده گرفته اند منشاء خدماتی ماندگار بوده است . مدیرانی که اگر همه ی اقدامات و تصمیماتشان درست و شایسته نیست ، حداقل می توان از برآیند اقدامات و تصمیماتشان دفاع کرد . مدیری که می خواهم در این یادداشت به او خسته نباشید بگویم ، خوشبختانه نه صاحب این قلم را می شناسد و نه شاید نوشته ای از من خوانده باشد ، مهم این است که حس می کنم او از باقیمانده های مدیرانی است که به عرصه ی فرهنگ آمدند و فرهنگ را می شناختند و می دانستند در این عرصه مجالی برای سیاسی کاری و جار و جنجال نیست . در این عرصه کسانی که زیاد حرف می زنند و همه را با داغ و درفش خط کشی های سیاسی و جناحی اندازه می کویند و می رانند ، موفق نیستند . مدیرانی که به عرصه ی فرهنگ آمدند اما سر در سیاست داشتند، نه تنها سیاست را فرهنگی نکردند ، فرهنگ را به سیاست آلودند . " علی اکبر اشعری" چه عنوان " رئیس کتابخانه ی ملی ایران " را داشته باشد و چه نداشته باشد ، می توان به خاطر مشی و مرامش ، نگاه دور از جنجال و فرهنگی اش ، برآیند اقدامات و خدماتش ، به او به چشم تکریم نگریست و مطمئن بود همواره مورد احترام گروه زیادی از هنرمندان و فرهنگیان که صاحبان واقعی عرصه ی فرهنگ کشور اند، خواهدماند. به او خسته نباشید می گویم و امیدوارم جهت گیری آینده ی کتابخانه ی ملی به عنوان یکی از ذخایر بزرگ فرهنگی کشور مانند دوره ی ریاست اشعری آرام، جذب کننده و متعامل با بخش های مختلف فرهنگی و هنری باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]
-
گوناگون
پربازدیدترینها