واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: تاريخ سازترين استقبال مردم ايران؛ منتظران شب دوازدهم را تا صبح به مناجات گذراندند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
دهم مهرماه 57 امام خميني(ه) پس از سالها اقامت در عراق، بواسطه تبعيد، براي رهايي از فشارهاي رژيم حاكم بر عراق به پاريس هجرت كردند، امام(ره) بلافاصله پس از ورود به فرانسه و اقامت در روستاي نوفل لوشاتو شوراي انقلاب را تشكيل دادند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، حضرت آيتالله خامنهاي، شهيد بهشتي، هاشمي رفسنجاني، مرحوم آيتالله طالقاني و شهيد باهنر از روحانيون عضو در اين شورا بودند.
در نخستين ماههاي اقامت امام خميني(ره) در فرانسه شهيد بهشتي به پاريس رفت و با امام(ره) ملاقات كرد. پس از بازگشت با دعوت برخي از انقلابيون به منزل خود به آنها گفت «برادران كمربندها را محكم ببنديد، كفشها را به پا محكم كنيد؛امام (ره)تاريخ رفتن شاه را ميداند؛ تاريخ آمدن خودش را نيز ميداند و تاريخ پيروزي انقلاب را هم ميداند». اين سخنان زماني مطرح شد كه هنوز سه ماه به پيروزي انقلاب باقي مانده بود.
روزهاي مبارزات مردم ايران در شرايطي كه رهبري انقلاب از دور به هدايت مردم انقلابي ميپرداخت و در داخل نمايندگان ايشان پس از دريافت راهنمايي از امام(ره) راه صحيح را به مردم نشان ميدادند به سرعت سپري شد تا اوراق تقويم انقلاب به صفحه 26 دي ماه 57 رسيد، در اين روز شاه بسيار سادهتر از آنچه تصور ميشد، تحت فشار امواج اعتراضها و اعتصابهاي مرم ايران به بهانه معالجه كشور را ترك كرد.
همزمان با خروج شاه از ايران، امام(ره)اعلام كردند كه ميخواهند، هفته آينده به ايران بيايند. امام(ره) فرمودند مكاني را در جنوب تهران براي ورود من در نظر بگيريد. مكاني كه حتيالمقدور به شخص خاصي تعلق نداشته باشد، قرار بود امام خميني(ره) چهارم بهمن به ايران بيايند و اين مساله در شوراي انقلاب مطرح و بررسي شد.
مدرسه دخترانه رفاه در سال 1345 توسط عدهاي از بازاريان مقلد امام(ره) به اتفاق روحانيوني مانند شهيدان رجايي، بهشتي، باهنر و هاشمي رفسنجاني با بودجهاي كه بيشتر از محل وجوهات و سهم امام(ره) بود، براي تحصيل دختران ساخته شده بود. پيشنهاد شد كه بهترين مكان براي ورود حضرت امام(ره)اين مدرسه است كه هم جاي خوبي است و هم براي خود ايشان است؛ زيرا از وجوهاتي كه ايشان اجازه داده، ساخته شده است، به امام(ره)اطلاع دادند و ايشان هم قبول كردند.
بعد از مطرح شدن موضوع بازگشت امام(ره) به ميهن پيشنهاد شد، كميتهاي براي استقبال از ايشان تشكيل شود.
محسن رفيق دوست مامور شد، براي حفاظت از امام(ره) هم ماشين تهيه كند و هم تيمي را انتخاب كند كه بتواند از جان امام(ره) محافظت كند، او نيز به گفته خود اين افراد را از بين كسانيكه نيروهاي مسلح مبارز با رژيم شاه بودند و درعين حال مقلد امام(ره) نيز بودند انتخاب كرد.
در آن مقطع زماني و در حاليكه تيم استقبال با بررسي تمام جوانب خود را براي ورود امام(ره) آماده كرده بودند، يكباره گفتند از پاريس تلفني شده و ابراهيم يزدي پيشنهاد كرده تا محافظت از امام(ره) را به مجاهدين خلق سپرده شود، شوراي انقلاب جلسهاي تشكيل داد كه در نهايت اين مساله پذيرفته نشد.
اعلام چهار بهمن به عنوان زمان بازگشت امام(ره) به ميهن با واكنش بختيار همراه بود، وي اعلام كرد كه فرودگاهها بسته است، اما از سوي ديگر انجام كارها براي فراهم كردن مقدمات استقبال از امام(ره) بدون توجه به تصميمات دولت بختيار ادامه داشت، مرحوم«حاج علي مجمع الصنايع» كاسبي مبارز بود كه ماشين بليزر خود را اختيار ديگر همرزمان قرار داد تا يكي از تاريخيترين استقبالهاي جهان معاصر را انجام دهند، ماشين مجهز به شيشه ضد گلوله شد و قسمت عقب بدنه آن سرب كار گذاشتند، قرار بود امام(ره) پشت سر راننده بنشينند، آيتالله مطهري و صباغيان هم پشت و مرحوم سيداحمد خميني هم جلو، كنار راننده.
در واكنش به اعلام بختيار براي بستن فرودگاه، علماء مبارز در مسجد دانشگاه تهران اعلام تحصن كردند. مردم نيز در خيابانها شروع به شعار دادن عليه بختيار كردند، روز به روز و ساعت به ساعت شعارها تندتر ميشد، 9 يا 10 بهمن شعارها از «واي به حالت بختيار،اگر امام فردا نيايد» به «اگر امام فردا نياد مسلسلامون در مياد» تبديل شده بود. مذاكراتي هم از طريق سران نهضت آزادي با بختيار انجام ميشد، بختيار عضو جبهه ملي بود و با آنها ارتباط داشت، در آن شرايط سرانجام بختيار تسليم شد.
پس از باز شدن فرودگاه بحث انتخاب ترمينال مطرح شد، سقف ترمينال يك فعلي سال 55 يا 56 فرو ريخته بود و به كلي مسافرتهاي فرودگاههاي مهرآباد از ترمينالهاي دو و چهار انجام ميشد، اين ترمينال را ساخته بودند، اما هنوز آن را مورد استفاده قرار نداده بودند و آثار بنايي و نجاري هنوز آنجا بود. پيشنهاد شد كه از اين سالن استفاده شود. تيم استقبال از امام(ره) سالن فرودگاه را تحويل گرفته و تميزش كردند. انقلابيون مسلح تيم اسقبال از بنيانگذار جمهوري اسلامي از شب يازدهم در سقف و زير شيرواني محوطه پراكنده شدند تا امنيت حفظ شود، برخي از آنها شب دوازدهم را تا صبح به مناجات گذراندند.
براي شناسايي افرادي كه مسوليت برگزاري مراسم استقبال از امام(ره) را بر عهده داشتند، بازوبندهايي در نظر گرفته شده بود كه جهت جلوگيري از هر سوءاستفاده خياط و چاپزن و ... به مدرسه رفاه آمده بودند و به آنها گفته شده بود، شما از اين ساعت تا روز استقبال اينجا زندگي ميكنيد. آنها تا زمان دريافت بازوبندها براي لو نرفتن آرم بازوبندها به حالت قرنطينه در مدرسه بودند و 175 هزار بازوبند تهيه شد.»
تيم استقبال از امام(ره) براي حضور در داخل سالن فرودگاه و استقبال رسمي نيز كارت چاپ كرده بود.
هواپيماي حامل بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران ساعت 9 و 34 دقيقه بر زمين نشست. قرار بود امام(ره) سخنراني كوتاهي در فرودگاه انجام دهند، بعد به سمت بهشتزهرا بروند، اما فشار جمعيت به نحوي بود كه ايشان در سالن فرودگاه سخنراني كوتاهي داشتند و بعد از آن مجبور به بازگشت به سمت باند فرودگاه شدند، امام (ره)در باند فرودگاه سوار بنزي شدند و صف زيبايي هم از افراد نيروي هوايي كه بيشتر همافر بودند، تشكيل شده بود.
با رسيدن ماشين بليزر از امام(ره ) خواسته شد سوار آن ماشين كه بلدتر بود و به ايشان امكان پاسخگويي به ابراز احساسات مردم را ميداد، بشوند و ايشان نيز پذيرفتند و فرمودند كه غير از من و احمد و راننده هيچ كس ديگر در اين ماشين نباشد.
اتومبيل حامل بنيانگذارجمهوري اسلامي ايران در ميان خيل ميليوني مستقبلان به كندي به سمت بهشت زهرا روانه شد تا امام خميني(ره) يكي از تاريخيترين سخنراني هاي خود را به پشتوانه مردم ايراد و چارچوبهاي نظام نوپاي جمهوري اسلامي را مشخص كند و اين حركت شجاعانه امام(ره) در آن مقطع زماني كه دولت بختيار هنوز بر مسند امور بود خود سندي است از جايگاه مردم در ديدگاه بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران.
انتهاي پيام
سه|ا|شنبه|ا|11|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]