تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821011812
حکایت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حکایت
یکی از وزرا را پسری کودن بود ، پیش یکی از دانشمندان فرستاد که مر این را تربیتی می کن مگر که عاقل شود روزگاری تعلیم کردش و مؤثر نبود پیش پدرش کس فرستاد که این عاقل نمی شود و مرا دیوانه کرد.چون بود اصل گوهری قابل تربیت را درو اثر باشد هیچ صیقل نکو نداند کرد آهنی را که بد گهر باشد سگ به دریای هفت گانه بشوی که چو تر شد پلیدترباشدخر عیسی گرش به مکه برند چو بیاید هنوز خر باشد حکایتحکیمی پسران را پند همی داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر بر محل خطر است ؛ یا دزد به یکبار ببرد یا خواجه به تفاریق بخورد اما هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده و گر هنرمند از دولت بیافتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است ، هر کجا رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند .سخت است پس از جاه تحکم بردن خو کرده به ناز جور مردم بردن وقتی افتاد فتنه ای در شام هر کس از گوشه ای فرا رفتند روستا زادگان دانشمند به وزیری پادشا رفتندپسران وزیر ناقص عقل به گدایی به روستا رفتند حکایت اعرابیی را دیدم که پسر را همی گفت : یا بُنَیََّ إِنََّک َ مَسْئولٌ یومَ القیامةِ ماذا اکتَسَبتَ وَ لا یُقالُ بِمَنِ انْتَسَبَت یعنی تو را خواهند پرسید که عملت چیست نگویند پدرت کیست جامه کعبه را که می بوسند او نه از کرم پیبله نامی شد با عزیزی نشست روزی چند لاجرم همجون او گرامی شد " بوستان سعدی "
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]
-
گوناگون
پربازدیدترینها