واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - حجت الاسلام حسین اسلامی ، نایب رییس کمسیون اصل نود مجلس خروج ادارات از تهران به شهرستان ها را ایده خوب می داند و به خبر می گوید: این ایده نیاز به توسعه زیر ساختها در شهرستان ها دارد و به زودی عملیاتی نمی شود لیلا ضامنی: روز سوم مرداد امسال رحیمی، معاون اول رییس جمهور مصوبه ای را از سوی دولت ابلاغ کرد که بر اساس این مصوبه دستگاه های اجرایی موظف شدند حداکثر تا پایان مرداد ماه سال 1389 تا 40 درصد پستها و کارکنان خود را به خارج از تهران منتقل کنند ، اما آماده نبودن زیر ساخت ها در شهرستانها و نارضایتی بسیاری از کارکنان برای خروج از تهران با وجود وعده افزایش حقوق و تسهیلات در شهرستان ها ملی شدن این طرح دولت را تا حدودی دور از ذهن می کند، همین موضوع بهانه ای شد که با حجت الاسلام حسین اسلامی، نایب رییس کمسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در این خصوص به گفتگو بپردازیم: هفته پیش دولت دستگاههای اجرایی را موظف کرد حداکثر تا پایان مرداد ماه سال 1389 تا 40 درصد پستها و کارکنان خود را به خارج از تهران منتقل کنند، آیا این اقدام دولت شدنی است؟ این ایده دولت شدنی نیست. ببینید بحث این است که یک ایده خوبی را کسی بخواهد ارایه کند است، ایده های خوب در کشور زیاد است، در روزنامه ها خیلی نوشته می شود، در سخنرانی ها هم گفته می شود و سایتها هم نمایش می دهند، اما بحث اجرایی شدن این ایده ها نیاز به یک زیر ساخت و مقدماتی دارد، وقتی ما تمام امکانات ارتباطات بین الملل و تمام اختیارات، تسهیلات بانکی و اختیارات مدیریتی را در پایتخت متمرکز کرده ایم این سزاوار نیست که به شرکتها یا سرمایه گذار بگوییم از پایتخت بیرون بروید ، صاحب شرکت و یا سرمایه گذار در پاسخ می گوید اگر من از پایتخت بیرون بروم زیر ساخت های بین المللی ارتباطات در شهرستان برقرار نیست ، خیلی از شهرستان ها فاقد سیستم فیبر نوری هستند، یا می گوید من چگونه سرمایه گذاری را مدیریت کنم که ورشکسته نشوم، با کارگرهایی که مشغول کارند چکار باید کرد، می دانید در بخش تسهیلات بانکی شهرستان ها امکانات محدودی دارند و تهران دستش برای دادن تسهیلات باز است، صاحبان شرکت ها و سرمایه گذاران می دانند که گردش مالی حسابشان در تهران کمک می کند که بانک ها به آنها تسهیلات بدهند، سرمایه گذار و شرکتها می دانند وقتی حسابشان را به شهرستان ها ببرند ، شهرستان این اختیار را ندارد که به آنها تسهیلاتی همانند آنچه در تهران است بدهد. در واقع این ایده (خروج شرکتها از تهران به شهرستان ها)ایده خوبی است که از بسیاری جهات به نفع شهر تهران خواهد بود، بویژه کاهش آلودگی شهر و ترافیک تهران و برای شهرستان ها نیز بسیار خوب است چرا که با این نقل و انتقال توسعه پیدا می کنند ، اما وقتی زیر ساختهای انتقال آماده نیست، شدنی نخواهد بود، همانطور که می دانید این بحث در مجلس هفتم و دولت نهم هم به صورت جدی مطرح شد و عملی نبود الان نیز عملی نیست. با توجه به این مهلت کمی که دولت به شرکتهای دولتی برای خروج از تهران داده است آیا فکر می کنید که این طرح تا یکسال دیگر ا جرایی شود؟ چماق نقش دارد، ببینید وقتی چماق و زور نقش دارند شدنی است، وقتی زور بکنند بالاخره طرف که در مقابل زور( سرمایه گذار و شرکت ها) نمی تواند ایستادگی کند می پذیرند ولی نتیجه اش برای شرکت ها و کشور بد خواهد بود. تبعات خروج اجباری شرکتها از تهران برای کشور چه خواهد بود؟ تعدیل کارگر، افت تولید و کاهش صادرات از تبعات خروج شرکت ها از تهران است، من می گویم تا زیر ساخت آماده نشود این ایده عملیاتی نمی شود. یکی از مواردی که دولت در آیین نامه ای که مهلت خروج از تهران را به شرکت ها ابلاغ کرده است ، عدم استخدام نیروی انسانی است، نظرتان پیرامون این موضوع چیست؟ این همان چماق است که عرض کردم. حتما شرکتها را تهدید می کنند که به شما وام نمی دهیم و حسابتان را می بندیم، اینها نتیجه ای نمی دهد. آیا بحث خروج شرکتها از تهران تا پایان برنامه پنجم توسعه شدنی است؟ این بحث یک بحث مدیریتی است ، باید این بحث را به صورت مدیریتی حل کرد ، بیاییم در حوزه قانونگذاری هر قانونی که مورد نیاز است را برای گسترش و توسعه زیر ساخت ها به تصویب برسانیم و دولت نیز بیاید این بحث را مدیریت کند و وقتی شهرستانها امکانات شان مهیا شود ، آنوقت خروج شرکتها از تهران به شهرستان ها مقرون به صرفه خواهد بود. ما طرحی را در مجلس مطرح کردیم و دولت هم کاملا همفکری و همکاری کرد بر اساس این طرح ما هر کس در روستا مسکن بسازد 10 میلیون وام می دادیم چون در روستاها سند مالکیت وجود ندارد ضمانت به شکل زنجیره ای باشد مثلا آقای محمد به حمید و... بنا به نتایج همین طرح می بینیم چقدر روستاها آباد شده اند و چقدر خانه در روستاها ساخته شده است و چقدر شهروندان تهرانی انگیزه پیدا کردن که به روستاهای زادگاهشان برگردند، ببینید وقتی می گوییم باید زیر ساخت آماده شود یعنی این، بنابراین اگر معتقدیم که نباید مهاجرت به سمت کلان شهرها صورت بگیرد، باید برویم امکانات در روستاها ایجاد کنیم ، وقتی روستا برق، آب ، گاز ، تلفن و مدرسه نداشته باشد کسی آنجا نمی رود، ما الان این امکانات را ایجاد کرده ایم و مهاجرت برعکس شده است و از شهر ها به روستاها می روند بحث خروج شرکتها نیز همین گونه است باید زیر ساخت ها را آماده کرد. دولت با ارایه چه راهکاری می تواند شرکتها را وادار به خروج از تهران کند ؟ مثلا بگوید به شرکت هایی که به شهرستان می روند با وجود اینکه معوقه بانکی دارند تسهیلات می دهیم، شاید همین یک کلمه را هم بگوید کافی باشد، چرا که الان دولت به بسیاری از شرکتها که معوقه بانکی دارند تسهیلات نمی دهد ، اگر بگویند شرکت هایی که بدهکارند به شهرستان بروند به آنها وام تعلق می گیرد می روند، باید راهی برایشان باز کرد. بسیاری از کارمندان از اینکه از تهران بروند ناراضی هستند دولت به آنها وعده افزایش حقوق و تسهیلات داده است اگر چنین چیزی امکانپذیر شود تکلیف کارمند شهرستانی چه می شود آیا احساس نمی کند که مورد تبعیض واقع شده است؟ موضوع تبعیض به هر شکلی درست نیست، من معتقدم رفتار نباید تبعیض آمیز باشد ، بالاخره وقتی یک نفر از پایتخت که شرایط خوبی برایش فراهم است می رود، باید برایش یک سری امتیازات قائل شد ، یعنی در واقع این تبعیض محسوب نمی شود ، زیرا حقی از فرد گرفته می شود و به جایش حقی به او داده می شود که این عین عدالت است و همه هم آن را می پذیرند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 398]