امام حسين (ع) ازنگاه انديشمندان و بزرگان اديان

واضح آرشیو وب فارسی:حيات: امام حسين (ع) ازنگاه انديشمندان و بزرگان اديان
تهران - حيات

نهضت عظيم و پرصلابت عاشورا از آغاز تاكنون و تا هميشه تاريخ بشريت چشمه سار آزادي و آزادمردي باقي خواهد ماند و هر انسان طالب حق و حقيقت براي رسيدن به آزادگي و عدالت بايد قدري از معارف اين چشمه را درك كند.

نهضت عاشورا و قيام امام حسين (ع) آنچنان نفوذي دارد كه نه تنها مسلمانان بلكه تمامي اديان و مذاهب بر عمق و عظمت اين حادثه و معنويت آن معترفند و پيام عاشورا تا پايان دنيا به عنوان ناب ترين شعار عدالت خواهي و آزادگي به هنگام ظلم و بيداد در هر جاي اين كره خاكي سروده خواهد شد.
اسناد حماسه ساز عاشورا نشانگر اين حقيقت است كه حسين(ع) و ياران آزاده اش در گذر زمان در برابر استبدادى ددمنش و خونخوار و سپاهى دژخيم در بيابانى خشك و سوزان رو به رو شدند تا به انسان هاي سركش و زياده خواه بفهمانند كه ظلم و استبداد مقام و موقعيت و شرف و بلند مرتبگي نمي آورد.
بسياري از انديشمندان و بزرگان اديان مختلف به دنبال سالها پژوهش و تحقيق در زمينه فلسفه قيام عاشورا و نهضت حسيني همگي بر اين عقيده اند كه قيام امام حسين (ع) نشات گرفته از يك قدرت الهي بود و امام حسين (ع) با اين حركت خود قصد داشت تا دين اسلام و سيره پيامبر (ص) را براي هميشه جاويد سازد تا در گذر ايام دستخوش تحريف و دگرگوني نشود.
- "آنتوان بارا" از جمله پژوهشگران مسيحي است كه در كتاب "حسين در انديشه مسيحيت" خود حقيقت شخصيت امام حسين (ع) را اينگونه بيان كرده است: "من در مورد زندگي و حركت حسين(ع) بيشتر به بعد انقلابي شخصيت ايشان شيفته شده ام. آن حضرت در مرامنامه قيام خود اعلام مي كند: "من از روي هوسراني و خوشگذراني و براي افساد و ستمگري قيام نكرده ام بلكه قيام من براي اصلاح در امت جدم و براي امر به معروف و نهي از منكر و حركت براساس سيره جد و پدرم است."
"بعد ديگر شخصيت امام حسين (ع) كه مرا شيفته خود كرده، تواضع ايشان در كنار روح انقلابي است اين دو خصيصه نمي تواند در يك شخص جمع شود. تواضع از صفات و ويژگي هاي برگزيدگان خداست او در عين احساس عزت و آزادگي و سرافرازي در برابر دشمنان، تواضع خاص خود را دارد. اين بعد عظيمي است كه از ويژگي امام به شمار مي رود."
- چارلز ديكنز (نويسنده معروف انگليسي) مي گويد: اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايي بود، من نمي فهميدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حكم مي كند كه او فقط به خاطر اسلام، فداكاري خويش را انجام داد.
- توماس كارلايل (فيلسوف و مورخ انگليسي) نيز مي گويد: بهترين درسي كه از تراژدي كربلا مي گيريم، اين است كه حسين(ع) و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن كردند كه تفوق عددي در جايي كه حق با باطل روبرو مي شود و پيروزي حسين(ع) با وجود اقليتي كه داشت، باعث شگفتي من است.
- ادوارد براون (مستشرق معروف انگليسي) ، عنوان مي كند : آيا قلبي پيدا مي شود كه وقتي درباره كربلا سخن مي شنود، آغشته با حزن و الم نگردد؟ حتي غير مسلمانان نيز نمي توانند پاكي روحي را كه در اين جنگ اسلامي در تحت لواي آن انجام گرفت انكار كنند.
- فردريك جمس اظهار مي دارد : درس امام حسين(ع) و هر قهرمان شهيد ديگري اين است كه در دنيا اصول ابدي و ترحم و محبت وجود دارد كه تغيير ناپذيرند و همچنين مي رساند كه هر گاه كسي براي اين صفات مقاومت كند و بشر در راه آن پافشاري نمايد، آن اصول هميشه در دنيا باقي و پايدار خواهد ماند.
- ل. م.بويد ، هم مي گويد : در طي قرون، افراد بشر هميشه جرات و پردلي و عظمت روح، بزرگي قلب و شهامت رواني را دوست داشته اند و در همين هاست كه آزادي و عدالت هرگز به نيروي ظلم و فساد تسليم نمي شود. اين بود شهامت و اين بود عظمت امام حسين(ع). و من مسرورم كه با كساني كه اين فداكاري عظيم را از جان و دل ثنا مي گويند شركت كرده ام، هرچند كه 1300 سال از تاريخ آن گذشته است.
- واشنگتن ايروينگ (مورخ مشهور آمريكايي) ، براين عقيده است كه : براي امام حسين(ع) ممكن بود كه زندگي خود را با تسليم شدن اراده يزيد نجات بخشد، ليكن مسئوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمي داد كه او يزيد را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودي خود را براي قبول هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميه آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان سرزمين خشك و در ريگ هاي تفتيده عربستان، روح حسين(ع) فناناپذير است.
- توماس ماساريك، تصريح مي كند : گر چه كشيشان ما هم از ذكر مصائب مسيح مردم را متاثر مي سازند، ولي آن شور و هيجاني كه در پيروان حسين(ع) يافت مي شود در پيروان مسيح يافت نخواهد شد و گويا سبب اين باشد كه مصائب مسيح در برابر مصائب حسين(ع) مانند پركاهي است در مقابل يك كوه عظيم پيكر.
- موريس دو كبري، خاطرنشان مي كند : در مجالس عزاداري حسين(ع) گفته مي شود كه حسين(ع)، براي حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگي مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و ماجراجويي يزيد نرفت. پس بياييد ما هم شيوه او را سرمشق قرار داده، از زيردستي استعمارگران خلاصي يابيم و مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دهيم.
- ماربين آلماني (خاورشناس)، مي گويد : حسين(ع) با قرباني كردن عزيزترين افراد خود و با اثبات مظلوميت و حقانيت خود، به دنيا درس فداكاري و جانبازي آموخت و نام اسلام و اسلاميان را در تاريخ ثبت و در عالم بلندآوازه ساخت. اين سرباز رشيد عالم اسلام به مردم دنيا نشان داد كه ظلم و بيداد و ستمگري پايدار نيست و بناي ستم هر چه ظاهرا عظيم و استوار باشد، در برابر حق و حقيقت چون پركاهي بر باد خواهد رفت.
- جرج جرداق (دانشمند و اديب مسيحي) ياد آور مي شود : وقتي يزيد مردم را تشويق به قتل حسين(ع) و مامور به خونريزي مي كرد، آنها مي گفتند "چه مبلغ مي دهي؟" اما انصار حسين(ع) به او مي گفتند "ما با تو هستيم. اگر هفتاد بار كشته شويم، باز مي خواهيم در ركابت جنگ كنيم و كشته شويم".
- گيبون (مورخ انگليسي) ، عنوان مي كند : با آنكه مدتي از واقعه كربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نيستيم، مع ذلك مشقّات و مشكلاتي كه حضرت حسين(ع) تحمل كرده، احساسات سنگين دل ترين خواننده را برمي انگيزد، چندانكه يك نوع عطوفت و مهرباني نسبت به آن حضرت در خود مي يابد.
- سر پرسي سايكس (خاورشناس انگليسي)، تاكيد مي كند : حقيقتا آن شجاعت و دلاوري كه اين عده قليل از خود بروز دادند، به درجه اي بوده است كه در تمام اين قرون متمادي هر كسي كه آن را شنيد، بي اختيار زبان به تحسين و آفرين گشود. اين يك مشت مردم دلير غيرتمند، نامي بلند غيرقابل زوال براي خود تا ابد باقي گذاشتند.
- تاملاس توندون (هندو، رئيس سابق كنگره ملي هندوستان)، براين باور است كه : اين فداكاري هاي عالي از قبيل شهادت امام حسين(ع) سطح فكر بشريت را ارتقا بخشيده است و خاطره آن شايسته است هميشه باقي بماند.
- شيخ جعفرشوشتري، مي گويد : ازعظمت بلكه معجزه قرآن، آن است كه برخلاف ديگر كتابها تكرارش ملال آور نيست، بلكه لطفش بيشتر مي گردد، مصيبت امام حسين (ع) هم همينطور است. هرچه خوانده يا شنيده شود باز تازه است. ديگرآنكه نگاه كردن به خط قرآن عبادتست، تلاوت و گوش دادن به آن عبادتست، مرثيه امام حسين(ع)، همچنين است، خواندنش و گوش دادنش عبادتست، گرياندنش و گريه كردنش نيز عبادتست.
- مهاتما گاندي (رهبر استقلال هند)، مي گويد : من زندگي امام حسين(ع)، آن شهيد بزرگ اسلام را به دقّت خواندم و توجه كافي به صفحات كربلا نموده ام و بر من روشن است كه اگر هندوستان بخواهد يك كشور پيروز گردد، بايستي از سرمشق امام حسين(ع) پيروي كند.
- محمد علي جناح (قاعد اعظم پاكستان) نيز مي گويد : هيچ نمونه اي از شجاعت، بهتر از آنكه امام حسين(ع) از لحاظ فداكاري و تهور نشان داد در عالم پيدا نمي شود. به عقيده من تمام مسلمين بايد از سرمشق اين شهيدي كه خود را در سرزمين عراق قربان كرد پيروي نمايند.
- لياقت علي خان (نخستين نخست وزير پاكستان)، تصريح مي كند : اين روز محرم، براي مسلمانان سراسر جهان معني بزرگي دارد. در اين روز، يكي از حزن آورترين و تراژديك ترين وقايع اسلام اتفاق افتاد،شهادت حضرت امام حسين(ع) در عين حزن، نشانه فتح نهايي روح واقعي اسلامي بود، زيرا تسليم كامل به اراده الهي به شمار مي رفت. اين درس به ما مي آموزد كه مشكلات و خطرها هرچه باشد، نبايستي ما پروا كنيم و از حق و عدالت منحرف شويم.
- عباس محمود عقّاد (نويسنده و اديب مصري)، تاكيد مي كند : جنبش حسين(ع)، يكي از بي نظيرترين جنبش هاي تاريخي است كه تاكنون در زمينه دعوت هاي ديني يا نهضت هاي سياسي پديدار گشته است ... دولت اموي پس از اين جنبش، به قدر عمر يك انسان طبيعي دوام نكرد و از شهادت حسين(ع) تا انقراض آنان بيش از شصت و اندي سال نگذشت.
- عبد الرحمن شرقاوي (نويسنده مصري)، نيز مي گويد : حسين(ع)، شهيد راه دين و آزادگي است. نه تنها شيعه بايد به نام حسين(ع) ببالد، بلكه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار كنند.
- طه حسين (دانشمند و اديب مصري)، عنوان مي كند : حسين(ع) براي به دست آوردن فرصت و از سرگرفتن جهاد و دنبال كردن از جايي كه پدرش رها كرده بود، در آتش شوق مي سوخت. او زبان را درباره معاويه و عمالش آزاد كرد، تا به حدي كه معاويه تهديدش نمود. امام حسين(ع)، حزب خود را وادار كرد در طرفداري حق سختگير باشند.
- علامه طنطاوي (دانشمند مصري)، نيز مي گويد : داستان حسيني عشق آزادگان را به فداكاري در راه خدا بر مي انگيزد و استقبال مرگ را بهترين آرزوها به شمار مي آورد، چنانكه راي شتاب به قربانگاه، بر يكديگر پيشي جويند.
- دانشمند نامدار اهل سنت "ابن ابى الحديد" نيز در مورد جلوه هاي آزادگي و شكست ناپذيري عاشورا چنين نوشته است: "سالار پرشكوه شكست ناپذيران روزگار و قهرمان كسانى كه در برابر ذلت و تحقير سر فرود نياورده و به عصرها و نسلها درس جوانمردى و شرافت و مرگ پر افتخار را زير سايه شمشيرهاى آخته داد، و آن را بر سازش با بيداد و فريب برگزيد، پدر يكتاپرستان گيتى حسين(ع)، فرزند رشيد على(ع) است. استبدادگران اموى به آن شخصيت تسخير ناپذير و يارانش امان دادند، اما او بدان دليل كه نمي خواست در برابر ذلت و بيداد سر خم كند و نيز بيم آن داشت كه اگر با پذيرش امان نامه كشته هم نشود، ذلت بر او و ديگر آزاد منشان رهرو راهش از سوى عبيد و ديگر خودكامگان سياهكار و حقير تحميل گردد، مرگ پر عزت و افتخار را بر زندگى ذليلانه برگزيد."
- شاعر دانشمند "ابونصر سعدى" از سرايندگان نامدار قرن چهارم در وصف آزادگى و عزتمندى حسين(ع) از جمله چنين مي سرايد: ""حسين (ع) همان كسى است كه مرگ با عزت و آزادگى را زندگى حقيقى مي نگريست و زندگى با ذلت و حقارت را مرگ."
اين حقيقت درخشان حتى در گزارش و سخنان دشمن نيز آمده است از جمله "حميد بن مسلم" از گزارشگران رويداد عاشورا در وصف شكوه و شكست ناپذيرى پيشواى آن مى گويد: "به خداى سوگند كه فروغ فروزان سيماى حسين و جمال و هيبت او به گونه اى مرا مجذوب و واله ساخته بود كه انديشه كشتن او را از ياد بردم."
پس از رويداد جانسوز عاشورا، يكى از منتقدان، برخى از سپاه شوم اموى را نكوهش كرد كه ننگ و نفرين بر شما! چگونه فرزندان پيامبر را آن گونه ناجوانمردانه قتل عام كرديد؟
او پاسخ داد: "دوست من! بيهوده سخن مگو! اگر تو نيز آن روز آنچه را ما با آن روبه رو شديم مي ديدى، جز جنايت و بيدادى كه از ما سر زد از تو سر نمى زد چرا كه ما با گروهى كم شمار رو به رو شديم كه دستهايشان بر قبضه شمشير بود و شيرآسا از هر سو، جنگاوران را به خاك هلاك مي افكندند و خود را بى هيچ هراسى به درياى مرگ مى زدند! آنان مردمى بودند كه نه در برابر ثروت و مقام سر فرود مي آوردند و نه امان و امان نامه و نه زور و خشونت و مرگ! چيزى نمي توانست ميان آنان و مرگ هدفدار يا چيرگى بر حكومت مانع شود و اگر ما اندكى در برابر آن اراده هاى مصمم و شكست ناپذير كوتاه مى آمديم جان همه سپاه اموى را مي گرفتند! با اين وصف اى بى مادر! ما تيره بختان چه مي توانستيم انجام دهيم."
- هنگامى كه پيشواى آزادى گام به ميدان دفاع نهاد، پس از روزها تشنگى و تلاش و بدرقه دردناك ياران راه و تحمل آن شرايط دشوار محاصره و پيكار نابرابر، طبق روال عادى بايد خسته و تسليم پذير و داراى روحيه اى درهم شكسته باشد و در برابر ده ها هزار نفر دستها را به نشان تسليم بالا برد، اما شگفتا! كه وقتى سپاه استبداد با او رو به رو شد، شهامت و شجاعت و قدرتى را در برابر خود يافت كه هرگز تصور نمي كرد! هر كس به انگيزه شرارت پيش رفت، لحظه اى مهلت نيافت از اين رو "عمر بن سعد" فرياد كشيد: مادرهايتان در مرگتان بگريند، مي دانيد به جنگ چه كسى رفته ايد؟ اين فرزند بزرگترين قهرمان اسلام است.
- "شمر"، خشن ترين فرمانده سپاه استبداد در اعتراف به آزادگى و شكست ناپذيرى حسين (ع) گفت: به خداى سوگند كه او روح تسخير ناپذير پدرش على را در كالبد دارد.
تعمق و تامل در سخنان اين انديشمندان و بزرگان از فرقه ها و اديان مختلف بيانگر شكست ناپذير بودن نهضت عاشورا و شكوه سرور و سالار شهيدان امام حسين (ع) در منطق و منش است و اينكه اين نهضت براي بشريت با هر گرايش و سليقه اي راهگشاي رسيدن به زندگي سعادتمند و گسترش عدالت و آزادگي است.

پايان پيام
جمعه 13 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات]

[مشاهده در: www.hayat.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]