واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: وقتى حرمت ميان قلعه نويى و بازيكنان شكسته مى شود
امير قلعه نويى كه ما مى شناختيم آنقدر جذبه و اعتماد به نفس داشت كه بزرگان استقلال كه اسم هر كدام از آنها را يك تريلى هم نمى توانست بكشد اين اجازه را به خود نمى دادند كه حرفى عليه او به زبان بياورند. نزديك به ۵ سال قبل بود كه امير در ابتداى حضورش در استقلال راه خروج را به امثال طباطبايى، هاشمى نسب، بختيارى زاده، مؤمن زاده و... نشان داد. آن زمان اينها جزو شاخص ترين چهره هاى ليگ بودند اما سرمربى جوان و كار بلد استقلال به راحتى آب خوردن روى نام آنها خط قرمز كشيد تا همان جان نشان دهد آخر و عاقبت بازيكنى پر سروصدا در استقلال چيست و به اصطلاح هيچكس نمى تواند براى قلعه نويى قد علم كند. در مكتب «پروينيسم» كه از سوى امير در استقلال اجرا مى شود همه چيز بايد سرمربى محور باشد و بدون اجازه سرمربى آب از آب در تيم تكان نخورد. بى ديسيپلين ها كنار مى روند، بى نظم ها بدون تعارف جريمه مى شوند و هركس ناراحت است به سلامت! در فصلى كه استقلال قهرمان ليگ برتر شد نزديكان تيم مى گفتند رضا عنايتى و سياوش اكبرپور اگر فرصتى را در طول يك مسابقه از دست مى دادند جرأت نداشتند در رختكن به چشمان سرمربى نگاه كنند و اين همان اميرى بود كه تك محورانه همه چيز استقلال را در پنجه داشت درست مثل پروينى كه سال ها در پرسپوليس دوام آورد اما... نمى دانيم اين خاصيت گذر زمان است يا چرخش روزگار كه احتياط انسان ها افزايش مى يابد و امير قلعه نويى نيز از اين قاعده مستثنى نيست. اينطور كه شرايط استقلال طى هفته هاى اخير رقم خورده ناخودآگاه سال هاى آخر حضور على پروين در پرسپوليس در ذهنمان تداعى مى شود. مى خواهيم فلاش بكى بزنيم به فصل نقل و انتقالات و زمانى كه استقلالى ها مى خواستند راهى اردوى تداركاتى تركيه شوند. مجتبى جبارى طبق روال هر ساله تا روز آخر فتح الله زاده را سر كار گذاشت و به اردوى بدنسازى تركيه هم رفت. هافبك ملى پوش استقلال نشان داد با همه شرايط تيمش كنار نمى آيد و با وجود اينكه بهترين پول تيمش را گرفته اما گاهى اوقات هم باب ميل خودش رفتار مى كند و خودش براى خودش تصميم مى گيرد. حافظه ما مى گويد كه احمد مؤمن زاده به دليل تأخير چند روزه براى هميشه با استقلال خداحافظى اجبارى كرد اما مجتبى جبارى...در واقع احتياج امير قلعه نويى به مجتبى جبارى نمى گذارد او طبق اصول و عقايد خاص خود رفتار كند. زمانى هم كه جبارى هرچه دوست داشت از كادر فنى به زبان آورده قلعه نويى هيچ عكس العملى نشان نداد واين جرقه اى بود براى ترك برداشتن ديوارى كه سرمربى دور تيمش كشيده بود. رسيديم به بازى پرسپوليس و حرف و حديث ها كه پس از مسابقه به ميان آمد. وقتى داور سوت پايان بازى را به صدا در آورد امير قلعه نويى با حمله به سمت بيژن كوشكى مقابل چشم هزاران هوادار و چنديدن دوربين تلويزيونى ناخواسته حرمت شكنى را در تيمش باب كرد و از آنجا كه حرمت امام زاده را متولى آن نگه مى دارد اين انتظار كه بازيكنان هم عكس العمل نشان دهند خيلى زود به واقعيت پيوست.آتش پيروز قربانى از همه تندتر بود و ساير آبى پوشان هم هر كدام به صورت تلويحى از بيژن كوشكى دفاع كردند. طى اين چند سالى كه از حيات ليگ گذشته به ياد نمى آوريم كه بازيكنى از استقلال خواستار اصلاح ادبيات گفتارى سرمربى اش شده باشد به تعويض هاى انجام شده شديداً انتقاد كند و غير مستقيم تاكتيك سرمربى را عامل تعويض برد با تساوى تيمش در دربى بداند.
سه شنبه 16 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 175]