واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: چرا می خواهیم زیبا باشیم دختربچه كه بوديم، گيلاسي دور لاله گوشهايمان ميانداختيم، گلبرگي روي ناخنهايمان ميچسبانديم، با شاتوت لبهايمان را قرمز ميكرديم، كفشهاي پاشنهبلند مادرمان را ميپوشيديم و زيبا ميشديم. امروز بهترين لوازم آرايش خارجي را استفاده ميكنيم، آخرين ژورنالهاي مد را ورق ميزنيم، لباس ماركدار ميپوشيم، هر روز وزنمان را اندازه ميگيريم، مرتب به آرايشگاه ميرويم و.... ولي زيبا نميشويم. ما خود را با الگوهاي رسانهاي مقايسه ميكنيم و كم ميآوريم. به فكر چاره ميافتيم و جراحي ميكنيم. بزرگتر، كوچكتر، چاقتر و لاغرتر ميشويم، اما زيبا نميشويم. بلندتر، كوتاهتر، تنگتر، گشادتر، تيرهتر، روشنتر و... ميپوشيم اما زيبا نميشويم. چرا؟ علت اين امر را كارشناسان در تصويرسازي و الگوسازي رسانهها ميدانند. الگوسازياي كه اگر چه به ظاهر در پي ترويج بهداشت و سلامتي است، اما در حقيقت براي اهداف تجاري و سودآوري صاحبان صنايع زيبايي طرحريزي شده است. صنعتي كه حوزههايي چون جراحيهاي زيبايي، خالكوبي و ليزر، لوازم آرايش و پوشاك را در بر ميگيرد. حضور گسترده زنان در اين تصويرسازي موجب شده است تصور شود زنان مخاطب هدف الگوسازي رسانهها هستند. *** زنان بيشتر از مردان عاطفه كريمان دختر 25 سالهاي است كه فكر ميكند زنان بيشتر از مردان به زيبايي خود ميپردازند. او علت را انتظارات فرهنگي متفاوت از دختران و پسران ميداند و ميگويد: « همه از دختران انتظار دارند زيبا باشند در حاليكه چنين انتظاري از پسران وجود ندارد». مرضيه محسني نيز به اثرات تبليغات اشاره ميكند و ميگويد: «تصويري كه از زنان در رسانهها بخصوص در برنامههاي ماهوارهاي و فيلمهاي آمريكايي نشان داده ميشود، باعث شده است همه از زنان انتظار داشته باشند شبيه آنها باشند. در واقع باريكاندامي دختران، مد شده است و تعاريف خاصي براي معناي زيبايي به وجود آمده است. زيبايي يعني غربي بودن؛ چشم رنگي داشتن؛ لاغر و قد بلند بودن؛ بلوند بودن و... اين موضوع تلاش زنان براي زيباشدن را افزايش ميدهد. چون فاصله زيادي بين خود و تصوير مطلوب احساس ميكنند». الهه خوشنويس روانشناس نيز در اين باره توضيحات مفصلي دارد، او ميگويد: «واقعيت جسم تحت تاثير محيط خارجي و ژنتيك است و جسم ايدهآل تحت تاثير هنجارهاي فردي، اجتماعي و فرهنگي قراردارد. تفاوت اين دو است كه موجب تمايل به آرايش، جراحي و تلاش براي لاغري يا چاقي و... ميشود. هر قدر كه اين تفاوت بيشتر باشد موجب پايين آمدن اعتماد به نفس شخص و افزايش نياز او به تغيير ظاهر خود ميشود. حتي در مواردي ممكن است فرد دچار اضطراب دائمي و تنفر از بدن خود شود». نكته ديگري كه اين روانشناس به آن اشاره ميكند محدود نبودن صنعت زيبايي به زنان است. او ميگويد اگرچه در ابتدا صاحبان اين صنعت روي جلب زنان متمركز شده بودند اما آنها براي تداوم حيات خود نميتوانستند از مردان به عنوان نيمي از جامعه غفلت كنند. به همين خاطر امروزه ديگر مشتريان اين بازار محدوديت جنسي و سني ندارند و صاحبان صنايع براي پوشش همه اقشار تلاش ميكنند. با اين حال تصوير مطلوبي كه از زنان و مردان ارائه ميشود متفاوت است. در حاليكه روي لاغري زنان تاكيد ميشود، براي مردان داشتن اندام موزون و عضلاني توصيه ميشود و البته تاكيد روي زيبايي زنان هنوز بيش از مردان است. همچنين مدلها ديگر تنها غربي نيستند. اكنون پوست برنزه، موهاي تيره با بافت آفريقايي، خالكوبيهاي هندي و زيورآلات سرخپوستي نيز مشتريان خاص خود را دارند. با وجود آنكه هنوز برتري با مدلهاي غربي است اما صاحبان صنايع زيبايي دريافتهاند كه براي تضمين رونق تجارت خود نيازمند ارائه مدلهاي متنوع هستند و تبليغات روي اين مدلها چنان قدرتمندانه پيش ميرود كه روز به روز به مشتريان آرايشگاهها، فروشگاهها و مراكز جراحي افزوده ميشود. جراحي؛ پرهزينهترين راه زيبايي جراحيهاي زيبايي را ميتوانيم به دو دسته اصلي تقسيم كنيم؛ جراحيهاي زيبايي كه در ناحيه گردن و صورت انجام ميشود از جمله بيني، پلكها، كشيدن پوست صورت و گردن و جراحيهايي كه به منظور تنظيم حدود بدن روي تنه و اندامها انجام ميشوند. مانند اعمال جراحي سينه، شكم و ليپوساكشن چربيهاي اضافي بدن. به طور كلي جراحي پرهزينهترين حوزه صنعت زيبايي را تشكيل ميدهد و هزينههاي آن بسته به شهرت و مهارت پزشك، ناحيه مورد جراحي، مكان جراحي و شرايط فيزيكي بيمار متفاوت است و از حدود چند صدهزارتومان تا چند ميليون تومان را دربرميگيرد. همچنين جراحيها پرخطرترين راه زيبايي هم هستند و تغييرات ناشي از آنها اغلب غير قابل بازگشت است. به همين خاطر پزشكان توصيه ميكنند بهجز موارد ضروري از اقدام به جراحي خودداري شود. آرايش، خالكوبي و ليزر: بكش و خوشگلم كن! آمارها نشان ميدهد در منطقه خاورميانه ايرانيها دومين مصرفكننده لوازم آرايش هستند و متاسفانه به زودي مقام اول اين حوزه را كسب خواهند كرد. شايد تصور شود كه با اين شرايط بايد بازار توليد لوازم آرايش در ايران پر رونق باشد اما در حقيقت چنين نيست و لوازم آرايش وارداتي با وجود هشدارهاي مسوولان وزارت بهداشت، همچنان مشتريان پر و پا قرص بيشتري نسبت به توليدات داخلي دارند. صنعت زيبايي در ايران با وجود داشتن بازار مصرف، هنوز نتوانسته است جايگاه مطلوبي بيابد. از سوي ديگر در كنار لوازم آرايش اين روزها تاتو و خالكوبي در آرايشگاههاي زنانه متداول شده و مشتريان مخصوص خود را يافته است اما مريم پاداش، متخصص پوست و زيبايي، گسترش گرايش افراد به تاتو و خالكوبي را غيرضروري و گاهي خطرناك ميداند و ميگويد: توصيه ميشود افراد به هيچ عنوان از اين شيوه مداخله در چهره استفاده نكنند. تاتو و خالكوبي هم براي مردان و هم براي زنان با خطرات گوناگوني مانند احتمال ابتلا به بيماريهايي مانند ايدز، انواع هپاتيت، سفليس و عوارضي از جمله اگزما، ايجاد گوشت يا بافت اضافه در موضع يا تورم همراه است. اين متخصص پوست ميافزايد: تقريبا بيش از نيمي از افرادي كه تاتو ميكنند پس از مدتي از انجام اين عمل پشيمان ميشوند و در پي يافتن راهحلي براي بازگشت به شرايط سابق هستند. در صورتي كه همه عوارض ناشي از تاتو قابل ترميم و از بين رفتن نيست. در حال حاضر درمان با ليزر تنها راه علمي، بهداشتي براي كساني است كه از خالكوبيهاي خود پشيمان شدهاند كه اين كار نيز كاملا بيخطر نيست. ايراني، ايراني بپوش به عقيده جامعهشناسان لباس در فرآيند هويتيابي انسانها اهميت فوقالعادهاي دارد. در جامعه ما، شايد همين اهميت موجب تكاپوي مسوولان كشور براي ساماندهي لباس و پوشش مردم و بخصوص خانمها شده است. عماد افروغ علت شكلگيري طرح ساماندهي لباس و مد را عرضه نشدن لباس متناسب با نمادهاي ايراني و براساس طراحي ايراني ميداند و ميگويد: «دربازار لباس ايران رقابتي وجود ندارد. در صورتي كه ما بايد نمايشگاه بينالمللي مد و سالني براي مدهاي فصلي داشته باشيم تا از موضع مدهاي حوزههاي تمدني كشورهاي اسلامي و شرقي و كشور خودمان دفاع كنيم و آنها را به نمايش بگذاريم. به همين خاطر طرح ساماندهي مد لباس، ابعاد طراحي، توليدي، اقتصادي، تجاري و تبليغي را در بر خواهد داشت و سعي شده ساماندهي مد لباس به بخش خصوصي واگذار شود، اما از تشويقها و حمايتهاي لازم دولت برخوردار باشد». با وجود اينكه دخالت دولت در نحوه پوشش مردم موافقان و مخالفان بسياري دارد، اما نكته مهم اين است كه پوشش يكي از بخشهاي مهم و سودآور صنعت زيبايي است كه توجه به آن و سرمايهگذاري درست ميتواند هم موجب رونق آن شده و هم دغدغه مردم و مسوولان را از بابت پوشش كاهش داده و از مشكلات هويتي بكاهد. عضوي از يك بازار بزرگ ما امروز عضوي از يك شبكه گسترده تجاري هستيم، ما مشتريان بالقوه صنعت زيبايي هستيم، اما جاي توليدات داخلي ما، مدهاي ما و تصوير مطلوب زيبايي ما كجاست؟در دهههاي اخير رشد چشمگيري در صنعت زيبايي و تجارت آن به وجود آمده است. اين صنعت از دهه 90 تاكنون سالانهرشدي بالغ بر ده تا بيست درصد داشته و به تازگينيز به حدود دو برابر بيشتر رسيده است. نتايج يك تحقيق دانشگاهي نشان ميدهد در انگلستان در سال 2002 مبلغي بالغ بر 1/3ميليون پوند براي اعمال زيبايي هزينه شده است و 6/4 ميليون نفر از سالنهاي زيبايي استفاده كردهاند كه نسبت به سال 2001 از رشد 17 درصدي برخوردار بوده است. همچنين جراحيهاي زيبايي نيز 32 درصد افزايش داشته است. اين در حالي است كه در همين سال حدود 16 ميليارد دلار ارز در جهان صرف زيبايي افراد شده است. با وجود اين، سهم بازار ما از اين تبادلات ارزي چقدر است؟ لباسها، مدها، لوازم آرايش و مهارت پزشكان ما چقدر ارزآوري دارد؟ اصلاً تعريف ما از زيبايي چيست؟ شايد يافتن پاسخ اين سوالات بتواند جامعه ما از يك مصرفكننده صرف به عضو فعال و موثر صنعت و تجارت زيبايي تبديل كرده و به رشد صنعت و ايجاد اشتغال بينجامد و هم از لحاظ فرهنگي و اجتماعي از مشكلات موجود بكاهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 583]