گفت‌وگو با محسن افشانی بازیگر سریال ستاره‌های سربی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: گفت‌وگو با محسن افشانی بازیگر سریال ستاره‌های سربی

حضور پررنگم در نقش‌های منفی اتفاقی است محسن افشانی جزو بازیگران جوانی است كه خیلی اتفاقی وارد این كار شده و هیچ‌گاه هم دغدغه شهرت یا دیده شدن را نداشته است. او در رشته مهندسی مكانیك مشغول به تحصیل است و می‌خواهد اولین كار بلندش را به عنوان كارگردان بسازد.او با بازی در سریال ترانه مادری و نقش پویا نظری به مخاطبان تلویزیون معرفی شد و حالا یكی از پركارترین بازیگران جوان است.افشانی از جمله بازیگرانی است كه اجرای تلویزیونی را هم تجربه كرده است. ما دوتا، آستانه، سلام بهار و بوم سفید از جمله برنامه هایی بود كه او در آنها به عنوان یك مجری جلوی دوربین رفت.اگر یادتان باشد او دیالوگ هایی را در برنامه كودك و نوجوان به زبان های آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی اجرا می كرد. این بازیگر تاكید می كند كه كارگردانی جزو دغدغه هایش نیست اما دوست دارد آن را تجربه كند.به بهانه حضورش در سریال ستاره‌های سربی با او به گفت‌وگو نشستیم.بازیگری برایتان یك برنامه از پیش تعیین شده بود یا فقط یك شانس؟خیر. همه چیز اتفاقی پیش آمد و شاید هم همان شانسی كه شما نام بردید. چون نه رشته‌ام بازیگری است و نه هرگز به آن فكر می‌كردم.این اتفاق و بهتر است بگویم این مسیر از كجا شروع شد؟در سال 83 از طریق یكی از بستگانم به كلاس‌های آموزش تئاتر رفتم. البته آن موقع فقط هدفم این بود كه تفریح كنم و وقتم را بگذرانم ولی كم‌كم به این حرفه علاقه‌مند شدم بخصوص كارگردانی و قصد دارم بزودی اولین كار بلندم را هم بسازم.پس بازیگری جزو دغدغه‌هایتان نبوده و نیست؟راستش هیچ وقت به شكل جدی به آن فكر نكرده‌ام.كارگردانی چطور؟ مثل این كه خیلی به این كار علاقه‌مندید؟كارگردانی هم به آن شكل دغدغه‌ام نیست. ولی همیشه دوست داشتم تجربه‌اش كنم. اما جرات نمی‌كردم جلو بروم چون با تكنیك‌های این كار آشنایی زیادی نداشتم. الان مدتی است كتاب‌هایی كه در این زمینه چاپ شده است را مطالعه می‌كنم.فكر نمی‌كنید كه اول باید در بازیگری به مرحله بالایی برسید و بعد به واسطه تجربه‌هایی كه در این زمینه كسب می‌كنید. سراغ كارگردانی بروید؟خیر. چون این دو هیچ ارتباطی باهم ندارند.اما من فكر می‌كنم هر چقدر كه شما به بازیگری تسلط بیشتری داشته باشید، راحت‌تر می‌توانید از بازیگرانتان بازی بگیرید؟بله، برای همین هم فكر می‌كنم 5 سال برای كار كافی است. چون طی این 5 سال از كارگردان‌های مختلف معلومات زیادی كسب كردم ضمن این‌كه چون بازیگر تئاتر بودم خیلی راحت‌تر می‌توانم با بازیگرانم كنار بیایم و حس‌های آنها را بیرون بكشم.تا به حال در چند تئاتر بازی كرده‌اید؟من تا سال 86 تئاتر كار می‌كردم اما از آن زمان به بعد بیشتر درگیر بازی مقابل دوربین هستم و كمتر پیش آمده كه در زمینه تئاتر مشغول به كار شوم.بازی در مقابل دوربین برایتان جذاب‌تر است یا روی صحنه تئاتر؟قطعا روی صحنه، چون من كارم را از آنجا شروع كرده‌ام و همیشه هم دلتنگ بازی در تئاتر هستم؛ اما آنقدر كارهای تلویزیونی‌ام زیاد شد كه كمتر فرصت كردم تئاتر را تجربه كنم.شهرت چقدر روی زندگی‌تان اثر گذاشت؟شهرت باعث شد آدم توداری شوم، چون پیش از این مساله كمی بازیگوش بودم؛ اما حالا آدم ساكت‌تری هستم.خیلی از نوجوان‌هایی كه همسن و سال شما بودند و وارد حرفه بازیگری شدند، پس از مدتی حذف شدند. از این مساله هراسی ندارید كه دیگر سراغی از شما نگیرند؟خیر. حتی بدترین اتفاق‌های دنیا هم من را آزار نمی‌دهد. همچنان كه با بهترینش هم چندان ذوق‌زده نمی‌شوم. اگر این اتفاق بیفتد، می‌روم سراغ ادامه تحصیل تا مراحل آخر آن.چرا بیشتر نقش‌های منفی بازی می‌كنید؟عمد خاصی در این مساله وجود ندارد. به طور خیلی اتفاقی، سریال‌هایی كه در آنها نقش‌های منفی داشته‌ام، زودتر پخش شده‌اند وگرنه اندازه نقش‌های منفی و مثبتم یكسان است.وقتی بازی در یك نقش را قبول می‌كنید، به عنوان یك تجربه به آن نگاه می‌كنید یا فقط می‌خواهید پرونده‌ هنری‌تان را سنگین‌تر كنید؟افزایش تعداد كارهایم هرگز برایم مهم نبوده و نیست. برای من گروه، كارگردانی، فیلمنامه و بازیگران خیلی مهمند. بعضی وقت‌ها نقش خیلی چشمگیر نیست؛ اما گروه كاملا حرفه‌ای هستند. بعضی وقت‌ها هم همه چیز درست در كنار هم قرار می‌گیرند، مثل سریال آقای فخیم‌زاده یعنی «ساختمان 85». به هر حال خیلی برایم مهم نیست كه پركار باشم.به رقابت هم فكر می‌كنید؟خیر. چون همین جوری با كشف موقعیت‌های مختلف خواه ناخواه رقابت می‌كنم. بنابراین انجام این كار خیلی برایم مهم نیست.آقای افشانی جزو آن دسته از بازیگرانی هستید كه با نقش كلنجار می‌روند یا تنها به نظر نویسنده و كارگردان بسنده می‌كنید؟من همان روز اولی كه نقش را می‌خوانم، می‌توانم با آن ارتباط برقرار كنم و كدهایی از آن نقش می‌گیرم و روی آنها كار می‌كنم. اگر سر صحنه كارگردان اجازه بحث در مورد نقش را به من بدهد كه خب ایده‌هایم را می‌گویم وگرنه سعی می‌كنم طبق خواسته كارگردان رفتار كنم.اما «ستاره‌های سربی»؛ چه شد كه در این سریال بازی كردید؟بازی در این سریال برمی‌گردد به 2 سال پیش. این كار خیلی با تاخیر پخش می‌شود. به هر حال از طریق دستیار آقای آهنج برای بازی در این سریال دعوت شدم.قصه ستاره‌های سربی را دوست داشتید؟بله. به نظرم قصه تازه و متفاوتی داشت و خوشبختانه مخاطبان هم كه توانسته‌اند با این كار ارتباط برقرار كنند.ستاره‌های سربی با كارهای دیگرتان چه فرقی داشت؟جالب است بدانید وقتی در این سریال بازی می‌كردم، همزمان در 5 كار دیگر هم حضور داشتم برای همین خیلی متوجه تفاوت‌های خاص این سریال نشدم. چون بین تمام نقش‌هایم به گونه‌ای گم شده بودم.بازی در این همه نقش آن هم در یك زمان سخت نبود؟چرا. مثلا در كار آقای فلاح‌پور به نام «كبوتر جلد چنگوله» نقش یك سرباز را بازی می‌كردم كه لهجه هم داشت. در خیلی از صحنه‌ها اسم شخصیت‌ها را اشتباه می‌كردم یا سر صحنه دیگری كه می‌رفتم، با لهجه صحبت می‌كردم. به هر حال خدا را شكر یك جوری همه آن كارها بخوبی به پایان رسید.در ابتدای كارتان سعی می‌كردید فقط دیالوگ‌ها را حفظ كنید یا روی آنها و حس‌تان هم كار می‌كردید؟خیر. من چون از تئاتر به تلویزیون آمدم به دیالوگ‌هایم خیلی توجه می‌كردم. و بعد از مدتی دغدغه‌ام دیگر متن نبود بلكه بیشتر بازی‌ام بود.وقتی كارهای خودتان را می‌بینید از آن لذت می‌برید؟از خودم همیشه توقع بیشتری دارم. البته ناگفته نماند كه در تدوین كارها هم همیشه حذفیات زیادی صورت می‌گیرد كه قطعا در بازی‌ها اثر می‌گذارد.چه نقشی را دوست دارید بازی كنید كه هنوز به شما پیشنهاد نشده است؟دوست دارم نقش یك آدم عقب‌مانده ذهنی یا یك روانی را بازی كنم.چرا؟چون جای كار بسیاری دارد و می‌توان لحظه‌های تازه‌ای را به واسطه آنها تجربه كرد. بعد از ترانه مادری، چرا با سهیلی‌زاده دیگر همكاری نداشتید؟چون 15 ماه سر كار آقای فخیم‌زاده بودم و نتوانستم در 2 سریال دیگر آقای سهیلی‌زاده حضور پیدا كنم. به هر حال قسمت نبود.افق‌تان برای بازیگری و كارگردانی كجاست؟چون از فردایم خبر ندارم نمی‌توانم افقی هم داشته باشم.ولی به هر حال باید یك برنامه‌ریزی‌ای داشته باشید. این‌طور نیست؟برنامه‌ام این است كه پیشرفت كنم و بتوانم انتخاب‌های درستی داشته باشم.تا به حال شده به خاطر خستگی‌ها و مشكلاتی كه در حرفه بازیگری وجود دارد، تصمیم گرفته باشید این حرفه را رها كنید؟خیر. فقط گاهی احساس كردم باید استراحت كنم چون یكدفعه خالی از انرژی می‌شوم آن هم به دلیل تعدد كارهایم.كدام یك از نقش‌‌هایتان بیشتر به دل خودتان نشسته است؟پویا نظری در «ترانه مادری» و نقشی كه در سریال «كلانتر» داشتم. البته از نقشم در سریال «ستاره‌های سربی» هم راضی هستم.در آینده چه كارهایی را از شما شاهد خواهیم بود؟سریال‌های «شوق پرواز»، «از یاد رفته»، «دستان سبز» و «اینجا تهران است» را در نوبت پخش دارم.پس حسابی پركار هستید؟بله. البته این كارها مال خیلی وقت پیش است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 485]