سرمربى تيم ملى واليبال نشسته: - چرا نبايد تيم را تحويل دهم

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: سرمربى تيم ملى واليبال نشسته: - چرا نبايد تيم را تحويل دهم
مهرى رنجبر
Mehri Ranjbar
هادى رضايى، بالاخره بعد از ۸ سال، دوباره تيمش را روى سكوى قهرمانى پارالمپيك فرستاد. او حالا نفس راحتى مى كشد، چرا كه جوانگرايى و سيستم جديد تيمش جواب داد، آن هم با قهرمانى.

192336.jpg

اين بار شاگردان او گل كاشتند. براى آنها فرقى نداشت تيم ژاپن باشد يا بوسنى. آنها برد مى خواستند و قهرمانى كه به دست آوردند. او اما با اينكه مطمئن نيست در پارالمپيك ۲۰۱۲ لندن خودش روى نيمكت واليبال نشسته باشد اما مى گويد از امروز بايد كار براى چهار سال آينده شروع شود. اگر عقب بيفتد آن وقت نبايد انتظار قهرمانى از تيم را داشت. هر چند مطمئن نيست اما حالا اگر هم بخواهد برود خيالش راحت است كه تيم را همان طور كه تحويل گرفته، تحويل مى دهد: «۱۲ سال پيش تيم را قهرمان تحويل گرفتم و امروز قهرمان تحويل مى دهم.» او معتقد است كار روز به روز سخت تر مى شود. پس براى عقب نماندن از قافله بايد سرمايه گذارى شود و تنها به جرقه ها و غيرت ورزشكاران متكى نبود.
بله با قهرمانى تيم واليبال نشسته نفس راحتى كشيديد
۱۲ سال قبل، وقتى تيم واليبال نشسته را تحويل گرفتم، اول بود. حالا هم اگر قرار باشد آن را تحويل دهم بايد اول باشد.
مگر قرار است تيم را تحويل دهيد
بله. چرا تحويل ندهم.
چطور
روزبه روز كار سخت تر مى شود. براى ادامه كار و تكرار موفقيت ها بايد زمينه فراهم شود.
زمينه كار يعنى امكانات بايد امكانات به مربى داده شود
- براى كار، تيم به يك مربى، مربى بدنساز، آناليزور، فيزيوتراپ و البته كمك هايش نياز دارد كه بايد فراهم شود. در حالى كه ما حالا روى موج قهرمانى هستيم، بايد مشكلات را برطرف كنيم.
فكر مى كنيد قهرمانى را در لندن هم حفظ كنيد
براى قهرمانى لندن كارمان سخت تر است. فاصله بين پكن تا لندن مسابقه هاى جهانى اوكلاهما است. مسابقه هايى كه ويژگى خاصى دارد كه در آنجا نيز كار دشوارى داريم. براى موفقيت در اين دو مسابقه به برنامه ريزى و سرمايه گذارى نياز داريم.
سرمايه گذارى كه شما از آن مى گوييد به چه چيزى برمى گردد
نمى خواهم گله كنم چرا كه ما هم از جنس بچه ها هستيم. اما باز هم بين ورزشكار و مربى نيز يك سرى تفاوت وجود دارد. كه باعث دلگيرى مى شود. اميدواريم كه مسؤولان به نتيجه اى برسند كه از حالا براى ۲۰۱۲ لندن سرمايه گذارى كنند تا ورزشكار و مربى به فكر معيشت نباشند. همه فكر آنها تمرين باشد و بس.
يعنى ورزشكاران و مربيان حرفه اى كار كنند
بله . حرفه اى باشد. مثل تيم هاى ديگر كه حرفه اى كار مى كنند. تيم هايى كه به اندازه ۱۲ بازيكن ۱۲ نفر همراه داشتند، مثل فيزيوتراپ، ماساژور، كمك مربى، مربى بدنساز و... البته نمى گويم كه فدراسيون جانبازان، سازمان تربيت بدنى و كميته ملى پارالمپيك كار نكرده اند اما نمى شود هميشه متكى به غيرت بچه ها باشيم.
يعنى منظور شما كار علمى است
بله. اما كار علمى هزينه مى خواهد. هزينه هم سرمايه گذارى بزرگ مى طلبد. اگر بخواهيم چه كنم، چه كنم المپيك را نداشته باشيم از حالا بايد به فكر سرمايه گذارى باشيم. روى بچه هايى كه داريم سرمايه گذارى كنيم و كار ورزش و آينده شان را تامين كنيم. اتفاقى كه در پكن افتاد و قهرمانى واليبال و مدال هاى همه ورزشكاران كاروان مى تواند بارها و بارها تكرار شود به شرطى كه سرمايه گذارى انجام شود.
يعنى شما معتقديد موفقيت هايى كه الان به دست مى آيد به اتكاى خود ورزشكاران است
دقيقا. موفقيت ها براساس غيرت بچه ها است. در واقع غيرت آنها باعث حركت شده.
چه جور علمى كار كنيم
علمى كار كردن اين نيست كه متكى به ورزشكار تنها باشيم. سرمايه گذارى مى خواهد. از فردا بايد به فكر پارالمپيك ۲۰۱۲ لندن باشيم. ما پتانسيل خوبى در همه رشته ها و در دو قسمت بانوان و مردان داريم. آنها مى توانند روى سكوهاى خوشرنگ جهانى قرار بگيرند. نه فقط واليبال. در همه رشته ها با نيروهايى كه داريم بايد كارى كنيم كه دغدغه كار نداشته باشند. به طور حتم با تامين آنها موفق مى شويم.
شما مى گوييد سرمايه گذارى، اين بحث در ورزش معلولان به چه چيزى بر مى گردد، شناسايى نيروى انسانى، تأمين امكانات يا بودجه
سرمايه گذارى از بودجه مى آيد. وقتى بودجه باشد كار زيربنايى انجام مى شود و به سالن ها مى رود واليبال نشسته ايران سابقه حضور در ۶ پارالمپيك را دارد كه امسال در پكن پنجمين قهرمانى را گرفته ايم اما همين حالا چند سالن واليبال نشسته در ايران داريم. يك سالن، آن هم بعضى وقت ها رستوران است و بعضى وقت ها هم سالن براى برنامه به مناسبت هاى مختلف. اين وضعيت تنها سالن اختصاصى واليبال نشسته است. آن وقت چه انتظارى از واليبال نشسته ايران داريد. قهرمانى ها تنها به اتكاى غيرت بچه ها رقم خورد. دو و ميدانى با آن همه مدالش هنوز يك مجموعه ندارد. در شهرستان ها هم كه بدترين زمان ها به ورزشكاران جانباز و معلول مى رسد. زمان مرده اى كه كسى به سالن ها نمى رود.
شما معتقديد ورزش معلولان تا به حال متكى به جرقه بوده است
من مى گويم در ورزش معلولان سرمايه گذارى نكرده ايم. هميشه غيرت بچه ها به ما جواب داده. نتيجه در ورزش معلولان تا به حال هميشه جرقه بوده است و يك بار اتفاق افتاده البته حضور رييس جمهور و آقاى على آبادى در پكن نويد خوبى است.
واقعا اين حضور تأثير هم دارد
براى من كه در ورزش معلولان هستم، تنها خاطره اى كه از مسؤولان دارم حضور آنها براى اهداى مدال بوده يا اينكه تبريك بگويند اما حالا با صحبت هايى كه آقاى على آبادى در جمع چند نفره كاروان كردند ورزش را قشنگ تفهيم كرده. اميدواريم اين پروسه درست طى شود. البته حالا حرف بر ساخت مجموعه ورزشى براى جانبازان و معلولان است اما نمى دانم چرا نمى گوييم يك مجموعه را در اختيار جانبازان و معلولان قرار دهيم حتى جانبازان و معلولان نيز جزو هيات ها نيستند. نگوييم خواهيم ساخت. بلكه همين مجموعه اى را كه داريم تحويل آنها دهيم. فكر مى كنم با آمدن رييس جمهور و على آبادى بايد از شعار خارج شويم و به عمل برسيم.
وقتى نگاه مى كنيم، مى بينيم كه ورزش جانبازان و معلولان ايران هنوز با داشته هاى قبلى اش در پارالمپيك ها شركت مى كند، در حالى كه بقيه كشورها واقعا كار مى كنند.

192255.jpg

من وظيفه ام انجمن واليبال نشسته و سرمربيگرى تيم ملى است. دلم براى ورزش معلولان مى سوزد. ما حالا اول شديم اما فردا چه كاره ايم. اگر در باد اين قهرمانى بخوابيم، دوره بعد هفتم هم نمى شويم. مى خواهيم از امروز شروع كنيم اما با امكانات آن نمى توانيم. بچه هاى ما در پكن كارستان كردند. مجموع عملكرد كاروان را كه در نظر بگيريم، همه خوب بودند. با امكانات و ركوردهايى كه داشتند همه همت به خرج دادند، حتى آنكه چهارم شد.
چهارمى پارالمپيك هم كم نيست. درست است كه مدال نگرفته اما حداقل بين ۶۴ نفر ۶۳ شود. نفر چهارم هم زحمت كشيده كار او هم بايد ارزش داشته باشد. حتى پينگ پنگ بانوان وقتى كارش برابر است مى برد و مى بازد. آنها با كسى مسابقه مى دهند كه چهار سال تمام كار كرده اند. نه چهار ماه.
براى اينكه چهار سال آينده موفق شويم چه كار بايد كرد
براى كار كردن بايد از كميت شروع كنيم. از كميت مى توانيم به كيفيت برسيم. اگر فقط كيفيت يعنى مدال آورى باشد تكليف خودمان را مى دانيم. واليبال هفته پيش قهرمان شد و امروز هيچ كاره است. امروز بايد براى چهارسال بعد كار كند. اگر همين طور باشد ديگر بايد آن را تمام شده بدانيم. در واقع براى چهار سال بعد بايد اول بكاريم، مسوؤلان بايد تصميم بگيرند. چرا كه زمان زيادى نداريم.
تيم ايران در اين دوره همه مسابقه هايش را ۳ - صفر برد.اين يعنى اينكه ايران خيلى قوى بود يا تيم هايى كه به پكن آمده بودند ضعيف بودند
ما سه نوع تيم داريم. تيم هاى برتر جهان كه شامل بوسنى، روسيه، ايران و مصر است تيم هاى خوب مثل آلمان، اوكراين، كرواسى، چين و برزيل و تيم هاى ضعيف مثل ژاپن و عراق. البته پارالمپيك پكن به خاطر اينكه در آسيا بود فقط يكى دو تيم خوب بودند. اروپايى ها هم خيلى نبودند. اما در لندن آسيايى ها كمتر مى شوند و اروپايى ها بيشتر. در اين دوره ۵ تيم رقابت خوبى داشتند. اما فكر مى كنم سال هاى آينده واليبال نشسته قشنگ تر مى شود. دليل عمده اش هم اين است كه واليبال نشسته ورزشى است بين سالم ها و معلولان. كشورها هم تمايل زيادى به سرمايه گذارى در اين رشته دارند.
امسال تيم يكدست ترى داشتيد
امسال تيم ما حاشيه نداشت. تيم بود. همه به هم اعتماد و اعتقاد داشتيم. از نيروهاى خوبى هم استفاده مى كرديم. بهترين آناليزور، بهترين بدنساز. در واقع يك گروه بوديم كه تيم را اداره مى كرديم. من شايد تيم را فقط مديريت مى كردم. از همه مهمتر اينكه ۱۲ بازيكن داشتيم نه ۶ بازيكن. تا به حال نديده بودم كه وقتى بازيكنى تعويض مى شود و حتى از زمين بيرون مى رود شاداب باشد. اما در اين تيم، اين اتفاق افتاد. خيلى هم بود.
اگر از تيم ملى كنار بكشيد يا به كشور ديگرى برويد دلتان براى كار در تيم ملى تنگ مى شود
من از جنس ورزش هستم. حتى با اينكه از انگليس، امريكا و مصر پيشنهاد كار در تيم هاى ملى شان را دارم اما اگر شرايط فراهم باشد مى مانم. دلم نمى خواهم ايران را رها كنم. حتى اگر خدمه ورزش معلولان باشم. چرا كه خودم را از جنس ايران مى دانم اما بايد شرايط براى كار فراهم باشد.
يکشنبه 31 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]