×سقط جنین× : بارداری هفته به هفته

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین:
سقط جنين
تعريف پزشكي سقط به از دست
رفتن ناگهاني حاملگي پيش از هفته 24 حاملگي( زماني كه جنين شانس زنده ماندن
در بيرون از رحم را پيدا مي كند ) گفته مي شود.

سقط جنين
چرا اتفاق مي افتد؟

متأسفانه سقط از
شايعترين علل بستري مشكلات علل زنانگي در انگلستان است. حساس ترين مطالعات
مشخص نموده به طور طبيعي در زوجهاي بارور حاملگي در 60 درصد چرخه هاي
قاعدگي اتفاق مي افتد. اين مطالعات پيشنهاد مي كنند كه 50 درصد حاملگي ها
پيش از لانه گزيني در رحم از دست مي روند. بلافاصله پس از لانه گزيني (قبل
از آنكه حاملگي از لحاظ باليني قابل تشخيص باشد) حدود 30 درصد حاملگي ها
از بين مي روند. و حتي پس از آنكه حاملگي از نظر باليني قابل شناسايي شود
نيز حدود 25% سقط تا هفته 14 اتفاق مي افتد.

خطرناكترين
زمان بين هفته 6 تا 8 بارداري است. حدود نيمي از جنين هاي سقط
شده در اين دوره دچار ناهنجاريهاي
كروموزومي هستند. ممكن است سقط تا چند هفته بعد نيز اتفاق نيفتد
تا زماني كه خونريزي مختصر يا درد قاعدگي مانندي رخ دهد.

دومين علت
شايع سقط اين است كه جنين به طور نامناسبي در بافت مخاط رحم جايگزين شده باشد.

عامل خطر ديگر سن
مادر است. با افزايش سن مادر خطر سقط
نيز افزايش مي
يابد.

سيگار كشيدن،
داروهاي خاص (تجويز شده يا ممنوع)، حاملگي چند قلو،
وضعيتهاي بد كنترل شده مانند ديابت و اختلالات خود
ايمني
مانند لوپوس مي توانند خطر سقط را افزايش دهند.

به طور کلي
عواملي که باعث سقط جنين ميشوند را ميتوان به دو
دسته کلي تقسيم کرد:

1. عوامل جنيني شامل :

الف- نمو غير طبيعي تخم كه در 40% موارد اختلال رشد منجر به سقط
جنين خود به خود مي شود.

ب- ناهنجاريهاي ارثي و ژنتيكي جنين: آمار به دست آمده نشان ميدهد حدود 15-25% حاملگي
ها منجر به سقط جنين مي شود كه 50-60% موارد سقط جنين به دليل ناهنجاري
هاي ارثي و ژنتيكي جنين مي باشند.

2.عوامل مربوط به مادر :

الف-
بيماريهاي عفوني مادر: عفونتهاي مادري به ويژه سرخچه ، تب مالت و
عفونتهاي مقاربتي مي تواند منجر به سقط جنين شود.

ب- بيماري هاي مزمن ناتوان كننده در مادر: بيماري هايي نظير سل ، سرطان ، افزايش
فشار خون ، بيماري كليوي مي تواند منجر به مرگ جنين و سقط جنين شود.

ج - بيماريهاي غدد: بيماري هاي غدد نظير كم كاري تيروئيد ، ديابت قندي مي تواند
منجر به سقط جنين شود.

د- مصرف دارو
و عوامل محيطي: مصرف سيگار ، الكل ، داروهاي ضد بارداري و
سموم محيطي نظير سرب ، آرسنيك در مادر مي
تواند منجر به
سقط جنين شود.

ه - عدم
پذيرش ايمني بدن: جنين از لحاظ ژنتيك يك عامل خارجي براي
مادر است و بدن مادر بر عليه آن آنتي بادي ساخته و
جنين را دفع مي
نمايد. در يك بارداري طبيعي جفت آنتي بادي هاي متوقف كننده
مي سازد كه مانع
دفع جنين مي شود

و - ناهنجاري
هاي رحمي:
در بعضي زنان نقص تكاملي رحم در دوران
جنيني منجر به ايجاد رحم دو شاخ يا يك شاخ و يا
انواع ناهنجاري
هاي شكلي رحم مي شود كه اين نقايص مي تواند منجر به سقط
جنين شود همچنين
وجود فيبروم يا چسبندگي رحم نيز مي تواند باعث سقط جنين در
زن باردار شود.

ز - نارسايي
دهانه رحم:
باز بودن بيش از حد دهانه رحم به دليل مادرزادي يا كشش بيش
از حد در باز كردن آن در هنگام سقط يا زايمان
قبلي منجر به
نارسايي و ضعف دهانه رحم شده و مي تواند ايجاد سقط خود به
خودي نمايد. سقط
در اين موارد معمولا” پس از سه ماهه اول حاملگي اتفاق مي
افتد .

سقط جنين
تعريف پزشكي سقط به از دست
رفتن ناگهاني حاملگي پيش از هفته 24 حاملگي( زماني كه جنين شانس زنده ماندن
در بيرون از رحم را پيدا مي كند ) گفته مي شود.

سقط جنين
چرا اتفاق مي افتد؟

متأسفانه سقط از
شايعترين علل بستري مشكلات علل زنانگي در انگلستان است. حساس ترين مطالعات
مشخص نموده به طور طبيعي در زوجهاي بارور حاملگي در 60 درصد چرخه هاي
قاعدگي اتفاق مي افتد. اين مطالعات پيشنهاد مي كنند كه 50 درصد حاملگي ها
پيش از لانه گزيني در رحم از دست مي روند. بلافاصله پس از لانه گزيني (قبل
از آنكه حاملگي از لحاظ باليني قابل تشخيص باشد) حدود 30 درصد حاملگي ها
از بين مي روند. و حتي پس از آنكه حاملگي از نظر باليني قابل شناسايي شود
نيز حدود 25% سقط تا هفته 14 اتفاق مي افتد.

خطرناكترين
زمان بين هفته 6 تا 8 بارداري است. حدود نيمي از جنين هاي سقط
شده در اين دوره دچار ناهنجاريهاي
كروموزومي هستند. ممكن است سقط تا چند هفته بعد نيز اتفاق نيفتد
تا زماني كه خونريزي مختصر يا درد قاعدگي مانندي رخ دهد.

دومين علت
شايع سقط اين است كه جنين به طور نامناسبي در بافت مخاط رحم جايگزين شده باشد.

عامل خطر ديگر سن
مادر است. با افزايش سن مادر خطر سقط
نيز افزايش مي
يابد.

سيگار كشيدن،
داروهاي خاص (تجويز شده يا ممنوع)، حاملگي چند قلو،
وضعيتهاي بد كنترل شده مانند ديابت و اختلالات خود
ايمني
مانند لوپوس مي توانند خطر سقط را افزايش دهند.

به طور کلي
عواملي که باعث سقط جنين ميشوند را ميتوان به دو
دسته کلي تقسيم کرد:

1. عوامل جنيني شامل :

الف- نمو غير طبيعي تخم كه در 40% موارد اختلال رشد منجر به سقط
جنين خود به خود مي شود.

ب- ناهنجاريهاي ارثي و ژنتيكي جنين: آمار به دست آمده نشان ميدهد حدود 15-25% حاملگي
ها منجر به سقط جنين مي شود كه 50-60% موارد سقط جنين به دليل ناهنجاري
هاي ارثي و ژنتيكي جنين مي باشند.

2.عوامل مربوط به مادر :

الف-
بيماريهاي عفوني مادر: عفونتهاي مادري به ويژه سرخچه ، تب مالت و
عفونتهاي مقاربتي مي تواند منجر به سقط جنين شود.

ب- بيماري هاي مزمن ناتوان كننده در مادر: بيماري هايي نظير سل ، سرطان ، افزايش
فشار خون ، بيماري كليوي مي تواند منجر به مرگ جنين و سقط جنين شود.

ج - بيماريهاي غدد: بيماري هاي غدد نظير كم كاري تيروئيد ، ديابت قندي مي تواند
منجر به سقط جنين شود.

د- مصرف دارو
و عوامل محيطي: مصرف سيگار ، الكل ، داروهاي ضد بارداري و
سموم محيطي نظير سرب ، آرسنيك در مادر مي
تواند منجر به
سقط جنين شود.

ه - عدم
پذيرش ايمني بدن: جنين از لحاظ ژنتيك يك عامل خارجي براي
مادر است و بدن مادر بر عليه آن آنتي بادي ساخته و
جنين را دفع مي
نمايد. در يك بارداري طبيعي جفت آنتي بادي هاي متوقف كننده
مي سازد كه مانع
دفع جنين مي شود

و - ناهنجاري
هاي رحمي:
در بعضي زنان نقص تكاملي رحم در دوران
جنيني منجر به ايجاد رحم دو شاخ يا يك شاخ و يا
انواع ناهنجاري
هاي شكلي رحم مي شود كه اين نقايص مي تواند منجر به سقط
جنين شود همچنين
وجود فيبروم يا چسبندگي رحم نيز مي تواند باعث سقط جنين در
زن باردار شود.

ز - نارسايي
دهانه رحم:
باز بودن بيش از حد دهانه رحم به دليل مادرزادي يا كشش بيش
از حد در باز كردن آن در هنگام سقط يا زايمان
قبلي منجر به
نارسايي و ضعف دهانه رحم شده و مي تواند ايجاد سقط خود به
خودي نمايد. سقط
در اين موارد معمولا” پس از سه ماهه اول حاملگي اتفاق مي
افتد .

خطر سقط جنين با
تعداد زايمانها و نيز سن مادر زياد مي
شود به طوريكه
مطالعات انجام شده نشان مي دهد كه سقط جنين در زنان باردار
زير 20 سال
و بالاي 40 سال بيشتر است . همچنين در پدران خيلي جوان يا پير نيز
افزايش سقط جنين مشاهده شده است. بالاخره ميزان بروز سقط با حامله شدن خانمها
در عرض سه ماه پس از زايمان افزايش مي يابد

نشانه هاي
سقط جنين:

شايعترين نشانه
سقط خونريزي از مهبل است كه مي تواند از يك لكه
بيني خفيف تا خونريزي شديد متفاوت باشد. خون مي تواند
حاوي لخته يا بافت هاي ديگر باشد.

به هرحال
خونريزي مهبلي در طي حاملگي هميشه به معناي وقوع سقط نيست. به ويژه اگر
خونريزي خفيف است و فقط مدت كوتاهي دوام مي آورد. خونريزي طولاني يا سنگين
همانند يك قاعدگي يا سنگين تر از آن به احتمال بيشتري سقط را مطرح مي كند.

اغلب گرفتگي هاي
عضلاني با دردهاي مشابه قاعدگي و كمي درد
وجود دارد.
احساس گرفتگي مي تواند ريتميك و بسيار ناراحت كننده مشابه
انقباضات زمان
زايمان باشد. ممكن است ميزان زيادي مايعات از دست برود به
ويژه اگر حاملگي
پيشرفت بيشتري داشته است. در بعضي زنان علائم معمول حاملگي
مانند تهوع، درد
پستاني و خستگي ممكن است بدون انتظار متوقف شود.

هر علامت
اين چنيني بايد بلافاصله به پزشك گزارش شود، اگر سقط شروع شده باشد كار
كمي مي توان براي پيشگيري از انجام آن نمود.

راه درمان
سقط:

اگر سقط كامل
شده باشد، ديگر به درمان نيازي نيست. وقتي
سقط قبل از هفته 10 حاملگي اتفاق مي افتد،
احتمال بيشتري
دارد كه كامل شود و رحم كاملاً خالي شده و دهانه رحم بسته
شود. اگر سقط
كامل نشود نياز به درمان دارد. گرچه در بعضي موارد بهتر است
اجازه داده شود
كه سقط سير طبيعي خود را طي نمايد. تصميم در خصوص اينكه آيا
درمان طبي نياز
است يا خير بستگي به مرحله حاملگي، ميزان خونريزي، هر گونه
خطري براي
سلامتي و انتخاب شخصي هر زن دارد.

وقتي حاملگي
قبلاً بدون خونريزي متوقف شده باشد بدون آنكه
فرد متوجه شده باشد، يا زماني كه ميزان قابل توجهي خونريزي
وجود دارد،درمان با دارو يا جراحي براي برداشتن
بافت باقيمانده
لازم مي شود. گرچه خونريزي پس از آن نيز ممكن است طولاني
شود، تحقيقات
نشان مي دهد كه پرهيز از جراحي مي تواند خطر عفونت را زياد
كند.

به هر حال مهم
است كه زن از نزديك مورد مراقبت قرار بگيرد تا
اطمينان حاصل
شود كه بافت سقط شده به طور كامل دفع شده است، چرا كه هر
تأخير قابل
توجهي مي تواند باعث عفونت شود.

درمان جراحي،
نيازمند يك بيهوشي كوتاه مدت 5 دقيقه اي
براي تخليه رحم است.

سقط مكرر:

سقط يك حادثه
بسيار شايع است و بسياري زنان حتي دو مورد سقط
را تجربه مي كنند. داشتن بيش از يك مورد سقط
ممكن است منجر
به ايجاد اضطراب از عدم وقوع حاملگي گردد. اما حتي بعد از دو
مورد سقط نيز
غير محتمل است كه مشكل زمينه اي در ميان باشد و هميشه شانسي
براي باردار شدن
در آينده وجود دارد.

بعد از سه سقط
متوالي، توصيه به انجام برخي آزمايشات براي
رد نمودن برخي علل خاص مي گردد. احتمالاتي كه
مطرح است،
اختلالات هورموني، مشكلات ژنتيكي، اختلالات رحم يا اختلالات
ايمني مانند
سندرم آنتي فسفوليپيد است.

پيش آگاهی:

تأثير جسماني يك
سقط به سرعت از بين ميرود. هر گونه خونريزي بايد پس از 10 روز
متوقف گردد و حدود 3 هفته بعد قاعدگي بعدي اتفاق
مي افتد.گاهي
عفونت مي تواند خونريزي را طولاني تر كند يا منجر به ترشحات
خارش دار، بودار
يا سبز رنگ گردد. اگر چنين اتفاقي بيفتد يك دوره درمان
آنتي بيوتيكي
براي از بين بردن اين وضعيت تجويز مي گردد.

اثر عاطفي سقط
مي تواند از اين هم بيشتر باشد. واكنش طبيعي به سقط « سوگ » است و اين حالت
بطور طبيعي پس از هر داغداري شديد ، مي تواند بوجود آيد. بسياري افراد احساس
كرختي و پوچي را پس از سقط توصيف ميكنند. احساس حسادت و گاهي خشم نسبت
به ديگران شايع است.

همراه با هر
عزاداري، راه مناسبي براي دست و پنجه نرم كردن با اثر
عاطفي سقط وجود دارد. بعضي زوجها جا مي زنند،
احساس تنهايي مي
كنند و گوشه گير مي شوند. ديگران ممكن است بخواهند در مورد
آن صحبت كنند و
با تقسيم تجربه شان با ديگران احساس راحتي كنند. مردان و
زنان اغلب با
سقط به شكل متفاوتي برخورد مي كنند و احساسات خود را به اشكال متفاوتي
بروز مي دهند.

برخي زوجها ممكن
است، تصميم بگيرند كه بلافاصله بارداري ديگري داشته
باشند. در حاليكه ديگران ممكن است احساس كنند
كه هنوز زود است
و نياز به زمان بيشتري دارند. توصيه مي شود پيش از حاملگي
مجدد حداقل تا زماني
كه يك قاعدگي طبيعي باز گردد، صبر شود.
منبعdr-ameri:

خطر سقط
جنين با
تعداد زايمانها و نيز سن مادر زياد مي
شود به
طوريكه
مطالعات انجام شده نشان مي دهد كه سقط جنين در زنان باردار
زير 20 سال
و بالاي 40 سال بيشتر است . همچنين در پدران خيلي جوان يا پير نيز
افزايش سقط جنين مشاهده شده است. بالاخره ميزان بروز سقط با حامله شدن خانمها
در عرض سه ماه پس از زايمان افزايش مي يابد

نشانه هاي
سقط جنين:

شايعترين
نشانه
سقط خونريزي از مهبل است كه مي تواند از يك لكه
بيني خفيف تا خونريزي شديد
متفاوت
باشد. خون مي تواند
حاوي لخته يا بافت هاي ديگر باشد.

به هرحال
خونريزي مهبلي در طي حاملگي هميشه به معناي وقوع سقط نيست. به ويژه اگر
خونريزي خفيف است و فقط مدت كوتاهي دوام مي آورد. خونريزي طولاني يا سنگين
همانند يك قاعدگي يا سنگين تر از آن به احتمال بيشتري سقط را مطرح مي كند.

اغلب
گرفتگي هاي
عضلاني با دردهاي مشابه قاعدگي و كمي درد
وجود دارد.
احساس گرفتگي مي تواند ريتميك و بسيار ناراحت كننده مشابه
انقباضات
زمان
زايمان باشد. ممكن است ميزان زيادي مايعات از دست برود به
ويژه اگر
حاملگي
پيشرفت بيشتري داشته است. در بعضي زنان علائم معمول حاملگي
مانند
تهوع، درد
پستاني و خستگي ممكن است بدون انتظار متوقف شود.

هر علامت
اين چنيني بايد بلافاصله به پزشك گزارش شود، اگر سقط شروع شده باشد كار
كمي مي توان براي پيشگيري از انجام آن نمود.

راه درمان
سقط:

اگر سقط
كامل
شده باشد، ديگر به درمان نيازي نيست. وقتي
سقط قبل از هفته 10 حاملگي اتفاق مي افتد،
احتمال
بيشتري
دارد كه كامل شود و رحم كاملاً خالي شده و دهانه رحم بسته
شود. اگر
سقط
كامل نشود نياز به درمان دارد. گرچه در بعضي موارد بهتر است
اجازه داده
شود
كه سقط سير طبيعي خود را طي نمايد. تصميم در خصوص اينكه آيا
درمان طبي
نياز
است يا خير بستگي به مرحله حاملگي، ميزان خونريزي، هر گونه
خطري براي
سلامتي و انتخاب شخصي هر زن دارد.

وقتي
حاملگي
قبلاً بدون خونريزي متوقف شده باشد بدون
آنكه
فرد متوجه شده باشد، يا زماني كه ميزان قابل
توجهي خونريزي
وجود دارد،درمان با دارو يا جراحي براي برداشتن
بافت
باقيمانده
لازم مي شود. گرچه خونريزي پس از آن نيز ممكن است طولاني
شود،
تحقيقات
نشان مي دهد كه پرهيز از جراحي مي تواند خطر عفونت را زياد
كند.

به هر حال
مهم
است كه زن از نزديك مورد مراقبت قرار بگيرد تا
اطمينان
حاصل
شود كه بافت سقط شده به طور كامل دفع شده است، چرا كه هر
تأخير قابل
توجهي مي تواند باعث عفونت شود.

درمان
جراحي،
نيازمند يك بيهوشي كوتاه مدت 5 دقيقه اي
براي تخليه رحم است.

سقط مكرر:

سقط يك
حادثه
بسيار شايع است و بسياري زنان حتي دو مورد سقط
را تجربه مي كنند. داشتن بيش از يك مورد سقط
ممكن است
منجر
به ايجاد اضطراب از عدم وقوع حاملگي گردد. اما حتي بعد از دو
مورد سقط
نيز
غير محتمل است كه مشكل زمينه اي در ميان باشد و هميشه شانسي
براي
باردار شدن
در آينده وجود دارد.

بعد از سه
سقط
متوالي، توصيه به انجام برخي آزمايشات براي
رد نمودن برخي علل خاص مي گردد. احتمالاتي كه
مطرح است،
اختلالات هورموني، مشكلات ژنتيكي، اختلالات رحم يا اختلالات
ايمني
مانند
سندرم آنتي فسفوليپيد است.

پيش آگاهی:

تأثير
جسماني يك
سقط به سرعت از بين ميرود. هر گونه خونريزي
بايد پس از 10 روز
متوقف گردد و حدود 3 هفته بعد قاعدگي بعدي اتفاق
مي
افتد.گاهي
عفونت مي تواند خونريزي را طولاني تر كند يا منجر به ترشحات
خارش دار،
بودار
يا سبز رنگ گردد. اگر چنين اتفاقي بيفتد يك دوره درمان
آنتي
بيوتيكي
براي از بين بردن اين وضعيت تجويز مي گردد.

اثر عاطفي سقط
مي تواند از اين هم بيشتر باشد. واكنش طبيعي به سقط « سوگ » است و اين حالت
بطور طبيعي پس از هر داغداري شديد ، مي تواند بوجود آيد. بسياري افراد احساس
كرختي و پوچي را پس از سقط توصيف ميكنند. احساس حسادت و گاهي خشم نسبت
به ديگران شايع است.

همراه با
هر
عزاداري، راه مناسبي براي دست و پنجه نرم كردن با اثر
عاطفي سقط وجود دارد. بعضي زوجها جا مي زنند،
احساس
تنهايي مي
كنند و گوشه گير مي شوند. ديگران ممكن است بخواهند در مورد
آن صحبت
كنند و
با تقسيم تجربه شان با ديگران احساس راحتي كنند. مردان و
زنان اغلب
با
سقط به شكل متفاوتي برخورد مي كنند و احساسات خود را به اشكال متفاوتي
بروز مي دهند.

برخي زوجها
ممكن
است، تصميم بگيرند كه بلافاصله بارداري ديگري داشته
باشند. در حاليكه ديگران ممكن است احساس كنند
كه هنوز
زود است
و نياز به زمان بيشتري دارند. توصيه مي شود پيش از حاملگي
مجدد حداقل
تا زماني
كه يك قاعدگي طبيعي باز گردد، صبر شود.

منبعdr-ameri:
امیدوارم این مطلب مفید بوده باشه اگه سوالی بود
تو بخش پرسش و پاسخ مامایی در خدمتم
http://www.ashpazonline.com/forum/forum-f231/topic-t13926.html

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 524]