واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: در حاشيه پيادهراه سازي خيابان وليعصر؛پيادهروي با طعم زباله و چاشني موش - شيده لالمي
كمتر از دو سال از اتمام پروژه پياده راهسازي خيابان ولي عصر گذشته است. خياباني كه به چشمانداز چنارهاي بلندي كه سالها است شانه به شانه هم ايستادهاند در جهان شهره است و هنوز هم بلندترين خيابان خاورميانه به شمار ميرود. خياباني كه در يك دهه گذشته درد درختان بلندش يك سر تيزي قلم روزنامه نگاران بوده و صيانت از هويتش سر ديگر. يك روز يك نفر تصميم ميگرفت اين محور تاريخي - فرهنگي را تعريض كند و روز ديگر خبر از خزان زودرس درختان پيرش ميرسيد. سرانجام همه انتقادها از يك سو و حمايت تشكلهاي زيست محيطي و فرهنگي از سوي ديگر اين خيابان قديمي را در شمار آثار حفاظت شده ميراث فرهنگي قرار داد تا بعدها در صورت نياز و با سنجيدن همه شرايط به آن شماره ثبت ملي بدهند.
در تقويم رويدادهاي خيابان وليعصر، اعضاي شوراي شهر تهران در دوره دوم نقش مهمي دارند. آنها سازمان پاركها وفضاي سبز شهرداري تهران را ملزم كردند طرح ساماندهي درختان ولي عصر را پس از سالها فراموشي به روز رسانده و اجرايي كند. ماحصل همه اينها شايد طرحي بود كه مجموعهاي از سازمانهاي تابعه شهرداري تهران در سالهاي اخير به اجرا گذاشتند: طرح پياده راه سازي خيابان ولي عصر. اين برنامه در واقع ادامه طرحي بود كه روساي سابق سازمان زيباسازي طرح اوليه آن را ريخته بودند. اين روزها چه بسيار عابراني كه بر سنگفرشهاي خيابان وليعصر قدم زنند؛ زير همان چنارهاي 80 ساله. درست است كه از منظر مديران و مجريان پياده راه وليعصر اين پروژه در مقام يك شاهكار شهرسازي قابل توجه است اما بعيد به نظر ميرسد عابراني كه هر روز يا دستكم هر چند روز يك بار در اين خيابان قدم ميزنند در مورد همه مزيتهاي اين پروژه جز اينكه از ناهمواريهاي سطح پيادهرو كاسته شده در موارد ديگر با آنها هم عقيده باشند. واقعيت اين است كه پياده راههاي وليعصر امروز براي پيادهروي راحتتر از گذشته شدهاند از ناهمواريهاي متعدد خبري نيست و ميتوان چالههايي كه در برخي قسمتها به دليل كم توجهي پيمانكار زودتر از موعد مقرر ظاهر شدهاند را هم با ديده اغماض نگريست. ميتوان حتي به طراحي بسيار ضعيف مبلمان شهري اين محدوده هم خردهاي نگرفت و آن را به حساب اختلاف سليقه ما با مديران شهري گذاشت اما به راستي آيا ميتوان از منظره باغچههايي كه قرار بود مامني براي رويش گياهان و گلهاي چشمنواز باشند و اكنون به محلي براي انباشت زباله تبديل شدهاند چشمپوشي كرد؟ آيا ماموران شهرداري جويهاي وليعصر و باغچههاي آكنده از زباله را از خاطر بردهاند و اگر نبردهاند پرسش اين است كه در معاونت خدمات شهري چه ميگذرد كه ماههاي متوالي وضعيت اين خيابان به همين اندازه آزاردهنده است؟ زماني كه شهروندان را به پياده روي تشويق ميكنيم تا چه اندازه به اين موضوع ميانديشيم كه پيادهروي بر مجموعهاي از پيادهراههاي آكنده از زباله كه در جاي جاي آن انباشته يا پراكنده شده چقدر ميتواند لذتبخش باشد؟ سوي ديگر ماجرا بخشهايي از مسير پيادهراه است كه مدتها است نيمهكاره رها شدهاند. كارگران رفتهاند و از ادامه پروژه خبري نيست و به جاي آنها عابران ماندهاند با انبوهي از نخالههاي سرگردان. گويي اين بخشهاي نيمه كاره در مسير پيادهراهسازي بلندترين خيابان پايتخت از قلم افتادهاند. هرچه هست زماني كه سعي ميكنيد در خيابان ولي عصر به جاي ماشينسواري، پيادهروي كنيد به خاطر داشته باشيد كه ممكن است اين پيادهروي براي شما با منظره باغچههايي پر از زبالههايي كه هفتهها است در جاي خود ماندهاند و نيز منظره نيمكتهايي همراه شود كه چشمانداز فوقالعاده آنها از يك سو به جويبارهاي پرزبالهاي منتهي ميشود كه خانواده موشهاي ساكن در آن هيچ هراسي از رفت و آمدهاي مكرر عابران ندارند و از سوي ديگر به درد چنارهاي پيري كه ريشههاي آنها به امان خدا رها است و باغباني نيست تا به فريادشان برسد. آري اين است حكايت بلندترين خيابان تهران.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
پنجشنبه 31 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]