سازمان ها و موسسات پرنشاط ضرورت كسب و كارهاي امروزي

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: سازمان ها و موسسات پرنشاط ضرورت كسب و كارهاي امروزي

سيدسعيد شفيعي : سازمان شما چه سيمايي دارد؟ جدي است؟ خندان است؟ عبوس است؟ سازمان ها همچون اشخاص داراي سيمايي هستند و اين سيما غالباً از سوي مراجعان و مشتريان آنها بهتر و دقيق تر ارزيابي مي شود. سازمان هاي مشتري محور كه در فضاي رقابتي كار مي كنند همواره درصددند ارزيابي مراجعان و مشتريان را بدانند تا در پناه اين ارزيابي، خود را تصحيح كنند. درست به عكس سازمان هايي كه در فضاي انحصاري كار مي كنند و هرگز نيازي ندارند تا ارزيابي مراجعان و مشتريان را بدانند.

با اين وجود اكنون سازمان ها حتي در فضاي انحصاري دريافته اند كه ضروري است شادي و شادماني و نشاط را در فضاي كاري بگسترانند. دليل آن نيز پرواضح است، در سازمان هايي كه شميم شادماني و نشاط گسترده است، هم كاركنان و هم مشتريان بهتر ارتباط برقرار مي كنند. كاركنان در فضايي به دور از رعب و ترس با احساس آرامش فعاليت مي كنند و مشتريان ترغيب مي شوند با احساس لذت و آرامش وارد سازمان شوند و نيارهاي كالايي يا خدماتي خود را تامين كنند.
-
تغيير پارادايم در نگرش مديران
مديران در سال هاي پيش حتي قرن پيش، يك الگوي رفتاري كاملاً مشخص داشتند: آنان با انضباط آهنين كار مي كردند، ساعت هاي متمادي در محيط كار و در دفتر خود حضور داشتند، كمتر با كاركنان ارتباط و پيوند عاطفي داشتند و بيشتر موضوعات درباره «كار» مورد گفت وگو بود.
چنين رفتاري اجازه مي داد آنان بهتر محيط را كنترل كنند و درآمدزايي سازمان را تامين كنند.
اينك اين پارادايم كاملاً تغيير يافته است. آن مديران جايي در محيط كاري ندارند از اين رو به مرور، سازمان ها از حضور اين مديران براي مناصب عالي مديريت پرهيز مي كنند. سكان مديريت اكنون در دستان مديراني است كه نيازي ندارند تا آن الگوهاي رفتاري را اجرا كنند.
اين مديران بدون آن انضباط آهنين زمان هاي بيشتري را در محيط خارج از دفتر بين كاركنان و در بازار نزد مشتريان و سهامداران مي گذرانند. اين مديران حتي در جلسات اصلي هيات مديره دليلي نمي بينند كه موضوعات مورد بحث الزاماً با مسائل كاري آغاز شود.
جك ولش، مديرعامل سابق جنرال الكتريك مدير برجسته قرن بيستم و يكم نمونه اي از اين دست مديران است كه مي گفت در بعضي از جلسات راجع به بازي ها، فوتبال يا گلف، مدت ها بحث و گفت وگو فضاي جلسه هيات مديره را به خود اختصاص مي داد،
به نظر مي رسد برخلاف پژوهش هاي پيشين اكنون مديران دريافته اند فضاي كار بايد توام با نشاط و شادماني باشد و اين رويه بهترين فرصت را براي كاركنان پديد مي آورد تا بيشترين كارايي را نشان دهند.
-
چرا شادماني و نشاط الگوي مسلط كسب و كارهاست
قرن كنوني را دنياي استرس و تنش ناميده اند. هم مديران و هم كاركنان به خوبي مي دانند انجام كارها در اين فضاي پرتنش تا چه حد دشوار است. از اين رو وظيفه مديران است كه در چنين فضاي پرتنشي بتوانند موقعيت هاي سهل و آساني فراهم كنند تا كاركنان بهتر بتوانند كارها را به انجام رسانند.
جالب است پژوهش ها نشان داده اند كاركنان در فضاي پرتنش نيازي نمي بينند به سرعت واكنش فوري نشان دهند به همين دليل از روش هاي محافظه كارانه و غيرمستقيم استفاده مي كنند تا ميزان تنش را كاهش دهند. اين روش ها عبارتند از غيبت از محل كار، افزايش مرخصي ها، حضور بيشتر در فضاي شايعه، شركت در گروه هاي موازي مديريت، بحث و گفت وگو درباره تغيير مديريت، تغيير روش هاي پرداخت حقوق و ...
از ديگر سو، پژوهش ها نشان داده اند در صورت فضاي شادي و نشاط در محيط كار كاركنان نيازي ندارند از روش هاي غيرمستقيم مزبور زياد استفاده كنند به همين دليل مديران برجسته دريافتند كه بهتر است «عطر شوخ طبعي» را در سازمان پيدا كنند.
-
تاثير شوخ طبعي در سازوكار فيزيولوژيك بدن آدمي
امروزه باشگاه هاي خنده سراسر هند را تسخير كرده است. اين تجربه موفق در اين كشور به خوبي نشان از آن دارد كه آدمي در فضاي پرنشاط، سلامت رواني خود را افزايش مي دهد.
پژوهشي در دانشگاه استنفورد انجام شده است كه تاييد مي كند تنها 20 ثانيه خنديدن از ته دل معادل نشاطي است كه افراد با سه دقيقه پارو زدن به آن دست مي يابند.
دانشگاه كاليفرنيا به تازگي مطالعات كنترل شده اي را در اين باره به انجام رسانده است كه نشان مي دهد آثار رواني ناشي از خنده عميق عليه فشارهاي رواني عمل مي كند. نتايج اين پژوهش نشان داد 10 دقيقه بلند خنديدن قادر است معادل دو ساعت خواب پرآرامش، انرژي مناسب براي بدن تامين كند.
پژوهش هاي فيزيولوژيك تاييد مي كند شوخي و خنده، فعاليت سيستم ايمني بدن را افزايش مي دهد و هورمون هاي استرس را كه موجب تنگ شدن رگ هاي خوني و كاهش فعاليت ايمني بدن مي شود، كاهش مي دهد.
همين مطالعات نشان مي دهد هنگام شوخي و خنده، ابتدا ضربان قلب به تدريج بالا مي رود سپس به حالت اوليه بازمي گردد، مقداري اندروفين از مغز آزاد مي شود كه باعث تسكين درد است؛ حالتي كه باعث مي شود اكسيژن بيشتري به مغز برسد.
چرا با اين همه دلايل فيزيولوژيك، گاه سازمان ها همچنان تمايل دارند سيماي جديد يا عبوس خود را معرفي كنند؟
-
چرا سازمان ها تمايل دارند سيماي جدي يا عبوس نشان دهند
«مديران» همچنين «كاركنان» نقش موثري دارند تا سيماي سازمان را جدي يا عبوس نشان دهند.گاه مديران همچنان از نسل مديران پيشين هستند كه تصور مي كنند بايد به شيوه هاي گذشته سازمان را اداره كرد.
برخي از مديران نگران آنند كه با تغيير الگوي رفتاري نتوانند ديگران را كنترل كنند. واقعيت نيز چنين است؛ چرا كه در مدل پيشين كافي است مدير در مقابل خواسته كاركنان قرار گيرد. در اينجا كافي است كه بگويد مخالفم. ديگر نيازي نيست كه به استدلال بپردازد. اين در حالي است كه وقتي با كاركنان حشر نشر دارد، صرف گفتن مخالفم چاره كار نيست و بايد استدلال بياورد و از آن مهم تر، استدلال او از سوي كاركنان موردارزيابي قرار خواهد گرفت.
به همين طريق كاركنان نيز مي توانند با مشتريان برخورد كنند. در الگوي پيشين كاركنان كه كالا يا خدماتي را براي مشتريان عرضه مي كردند، به مجرد اعتراض مشتري مي گفتند همين است و اگر نمي پسنديد، خريداري نكنيد. اما با تغيير الگوهاي رفتاري كاركنان نمي توانند چنين جمله اي را بيان كنند و ضرورت دارد استدلال كنند و استدلال آنان از سوي مشتري مورد ارزيابي واقع مي شود.
-
مرز شوخ طبعي با لودگي و تمسخر
شايسته است مديران و كاركنان همواره مرز شوخ طبعي و دلقك بودن و مزاح هاي غيرضروري را دريابند در غير اين صورت روابط مديران و كاركنان كاملاً آشفته خواهد شد و سازمان به فضايي غيركاري تبديل مي شود كه نه تنها سودمندي و درآمدزايي را تامين مي كند بلكه به عكس سازمان شركت و موسسه را به مرز انحلال و نابودي مي كشاند. حتماً ديده ايد طنزها، بذله گويي ها و اين روزها پيامك ها به رغم ايجاد برخي نشاط ها خاطر برخي را آزرده مي كند. طبعاً چنين اتفاقي اختلالي در روابط كاركنان پديد مي آورد.
مديران نيز بايد دريابند براي استفاده از طنزها و مزاح ها نهايت دقت را به كار بندند در غير اين صورت روابط مدير و كارمند را آشفته مي كند و وافي به مقصود نخواهد بود.
آنچه از سوي پژوهشگران رفتار سازماني بيش از پيش توصيه مي شود اين است كه شوخ طبعي يك هنر است كه با مهارت بيشتر مي توان به كارگيري آن را مديريت كرد. صرف جملات خنده دار قادر نيست فضاي به دور از تنش بيافريند. گاه همين عدم مهارت هاست كه شوخي و رفتار نشاط آفرين را به محيط پرتنش و جدال آميز تبديل مي كند.
-
وظيفه مديران و مديران منابع انساني و روابط عمومي
سازمان ها اكنون دريافته اند فضاي زندگي با دغدغه هايي همچون تامين نيازهاي مادي، نبود محيط استراحت عميق، نبود فضاي تفريحي و... مورد تهديد قرار گرفته است. از اين رو آنان موظفند محيط كاري را به محيطي پرآرامش تبديل كنند كه فرد در طول ساعات كار احساس رضايت خاطر پيدا كند.
براي تبديل كردن سازمان به محيط كار پرآرامش، مديران، مديران منابع انساني و روابط عمومي بيشترين سهم را دارند. اينك سازمان هاي پيشرو براي تبديل كردن سازمان به محيطي پر از آرامش و نشاط همراه با تدبير، هزينه هاي خاصي را اختصاص داده اند تا رضايت كاركنان و خانواده هاي آنان را نيز مهيا كنند.
طبيعي است مناسبت هاي جشن و سرور يك فرصت استثنايي است كه بايد از آن به خوبي بهره مند شد با وجود اين، برگزاري آن خارج از كليشه هاي رسمي شايد بهتر بتواند كاركنان را به وجد آورد.
كليشه هاي رسمي نظير مراسمي است كه هر ساله كاركنان را براي جشن سالگرد تاسيس در سالن هاي سازمان دعوت مي كنند. جالب است كه همين مراسم كليشه اي نيز تا اندازه اي قادر است نشاط كاركنان را در فضاي كاري پديد آورد اما بايد راه هاي تازه اي جست وجو كرد تا اين مراسم بيش از گذشته آنان را ياري بخشد.
نمونه ديگري از اين مراسم؛مراسم جشن بازنشستگي يا حتي مراسم توديع مديران است كه بايد براي برپايي آن اهتمام مدبرانه اي به عمل آورد كه از فضاي تمسخر و گوشه و كنايه به فضايي پرلطف تبديل شود؛فضايي كه كاركنان، احساس آرامش براي اجراي فعاليت ها را تداوم بخشند.
به نظر مي رسد مديران، مديران
منابع انساني و مديران روابط عمومي اين پرسش را پيش روي خود قرار دهند كه در فضاي پرتنش كه كاركنان در زندگي روزانه دارند چگونه مي توان محيط كار را به محيطي هيجان برانگيز، دوست داشتني و صميمي تبديل كرد؟ پاسخ به اين پرسش مسووليت اساسي مديران است.
دوشنبه 21 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]