واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: پانزدهم رجب، سالروز شهادت زينب كبري
آفتاب: زينب كبرى، دختر حضرت امير المؤمنين على عليه السلام و فاطمه زهرا عليها السلام است.
فضيلتهاى بانو زينب عليها السلام مشهورتر از آن است كه نيازى به ذكر آن باشد. نام مباركش به وسيله جبرئيل عليه السلام بر رسول خدا صلى الله عليه و آله عرضه شد و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «حاضران و غايبان را وصيت مىكنم كه حرمت اين دختر را پاس داريد، كه او مانند خديجه كبرى عليها السلام است».
تمام فصحا و بلغا به فصاحت و بلاغت اين بانو اعتراف دارند. هرگاه لب به سخن مىگشود گويا على عليه السلام سخن مىگفت. امام سجاد عليه السلام به ايشان مىفرمود: «يا عمه انت بحمد الله عالمة غير معلمة فهمة غير مفهمة».
محبت و علاقه زينب نسبت به برادر عزيزش امام حسين عليه السلام، چنان بود كه روزى را بدون ديدار آن حضرت سر نمى كرد. در ايمان و فداكارى در راه دين و جهاد چنان شوقى داشت كه با تمام وجود در كنار امام و پيشوايش بود و پسرانش را در راه دين اهدا نمود.
در عبادت، زهد، تقوا، جود و سخاوت سر آمد زنان زمان خويش بود. از مال و زينت و آسايش منزل همسرش چشم پوشيد و براى انجام وظيفه، به همراه برادر رهسپار شد.
سخنان زينب عليها السلام پس از شهادت سالار شهيدان، و خطبههاى آن حضرت در بازار كوفه و در پيش ابن زياد و دربار يزيد، چنان قوى و تكاندهنده بود كه همگان را به حيرت واداشت و مسلمانان را از خواب غفلت بيدارى كرد. وى رسالت خويش را كه زنده كردن دين جدش بود ـ به نيكى انجام داد.
زينب عليها السلام در خضوع، خشوع، عبادت و بندگى، وارث مادر گرامى و پدر بزرگوارش بود . اكثر شبها را به تهجد صبح مىكرد و دائما قرآن تلاوت مىفرمود، حتى شب يازدهم محرم با آن همه فرسودگى و خستگى و ديدن مصيبتها، به عبادت مشغول شد، چنانكه حضرت سجاد عليه السلام مىفرمايد: «در آن شب ديدم عمه ام در جامه نماز، نشسته مشغول عبادت است».
ابن اثير نيز نام زينب عليه السلام را در زمره اصحاب رسول الله صلى الله عليه و آله ذكر كرده، مى نويسد: «كانت زينب امرأة عاقلة لبيبة جزلة».
آيت الله خويى مىفرمايد: «زينب شريك و همراه برادرش حسين عليه السلام در دفاع از اسلام و جهاد در راه خدا و دفاع از دين (شريعت) جدش، سيد المرسلين صلى الله عليه و آله بود. در فصاحت چنان بود كه گويا از زبان پدرش سخن مىگويد. در ثبات و پايدارى چون پدرش بود. نزد ظالمان و جائران خضوع نمى كرد و از كسى جز خداى سبحان نمىترسيد. حق مىگفت و راستگو بود».
در حيات پيامبر صلى الله عليه و آله به دنيا آمد. كنيه اش، ام كلثوم، ام عبد الله و ام الحسن است، براى او كنيههاى مخصوصى مانند «ام المصائب»، «ام الرزايا»، «ام النوائب» و. . . ذكر كردهاند.
پدر گرامى اش او را به ازدواج برادرزاده خويش عبد الله بن جعفر در آورد كه على، عون، اكبر، عباس، محمد و ام كلثوم ثمره اين پيوند مباركاند.
منبع كتاب: بانوان عالمه و آثار آنها، ص 1
معاونت پژوهش مركز حوزه هاى علميه خواهران
سه شنبه 8 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]