روشنگر مرز زبان فارسي

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: روشنگر مرز زبان فارسي

سرمايه: سي و هفتمين سالگرد درگذشت دكتر محمد معين در حالي در منزل اين استاد لغت شناس و پژوهشگر ادبيات ايران برگزار شد كه دكتر مهدخت معين از تغيير كاربري منزل پدري اش به صورت كتابخانه انتقاد كرد.مهدخت معين در اين مراسم با انتقاد از شهرداري منطقه 14 كه از اهداف اوليه واگذاري خانه استاد معين به اين شهرداري دور شده اند، گفت: «در سال 80 قرار شد خانه هاي اميرجاهد و معين در اختيار شهرداري قرار گيرد

تا به صورت موزه و كتابخانه مورد استفاده تغيير كاربري دهد اما شهرداري در ابتداي كار بدون نامي بر سردر خانه آن را افتتاح كرد و بدون توجه به اهداف واگذاري خانه آن را در اهدافي ديگر مورد استفاده قرار داد. من از شهردار منطقه 14، حسيني و شهردار تهران، قاليباف كه در جريان كارهاي ساختمان هستند، تقاضا مي كنم همگام با اهداف اوليه ساختمان ها عمل شود و اين خانه به مكان هايي چون موزه ويكتور هوگو در فرانسه و شهريار در تبريز تبديل شوند تا مورد بازديد علاقه مندان قرار گيرند.» اين خانه در انتهاي كوچه فردوس در خيابان بايزيد بسطامي محله چهارصد دستگاه تهران قرار دارد. مساحت آن معادل 394 متر مربع زمين و 96/294 متر مربع اعياني و پلاك ثبتي شماره 38/3586 است. شهرداري پس از واگذاري منزل كارهاي مرمت و آماده سازي خانه را آغاز كرد. بخشي از مبلمان خانه، عكس ها، ميز و صندلي كار، كتابخانه چوبي و برگه دان ايشان تنها وسايلي است كه در اختيار موزه قرار گرفت. اين خانه پس از بازسازي و قرار دادن اشيا حدود سال 83 در مراسمي رسمي افتتاح شد. فرزند معين همچنين به طراحي مجسمه ايشان در اين منزل اشاره كرد و گفت: «شنيدم كه قرار است مجسمه اي از معين طراحي و در اين مكان گذاشته شود در حالي كه ايشان معتقد بود بدون مجسمه هم مي توان در خاطر مردم ماند و همچنين پيشنهاد شده كه بنياد معين تشكيل شود كه به اعتقاد من همين منزل جاي مناسبي براي استقرار بنياد معين است تا در كنارش آثار ايشان تدوين و چاپ شود.» در ادامه اين مراسم شمس الله نيك منش قائم مقام شهرداري منطقه 14 در واكنش به صحبت هاي فرزند معين توضيح داد: «اراده ما خلاف خواست خانواده استاد معين مبني بر تاسيس موزه نيست. ما در عين اينكه از اين مركز به عنوان يك موزه نگهداري مي كنيم، در واقع مي خواهيم از ظرفيت هاي اين موزه، هم در نشر افكار معين و هم معرفي شخصيت ايشان در جامعه استفاده كنيم و شايد براي اينكه ايجاد انگيزه كنيم، مجبوريم از ساير ظرفيت ها و قابليت ها هم استفاده كنيم تا بتوانيم شرايط را تنوع بخشي دهيم كه مردم استقبال كنند و در كنار بازديد از موزه از قابليت هاي ديگر هم استفاده كنند.» مهدخت معين در بخش ديگري از اين مراسم با ارائه گزارشي كوتاه از بزرگداشت هايي كه براي محمد معين در سال 86 برگزار شده است، گفت: «منظورم از خواندن اين گزارش اين بود كه آثار و نتايج اين گونه مجالس چه بايد باشد؛ اول آنكه بزرگداشت دانشمندان، بزرگداشت دانش است، ديگر آنكه ترويج دانش و فضيلت است و از سويي جوان ترها با شرح زندگي مفاخر آشنا مي شوند و درمي يابند كه چه كارهاي بزرگي مي توانند انجام دهند و معين هاي آينده پديد مي آيند. از سويي نيز ما با استادان زبان و ادبيات فارسي و با روش و نظر اين بزرگان آشنا مي شويم تا بتوانيم از آنها بهره مند شويم.» او مهم ترين ويژگي پدر را امانت داري او ذكر كرد: «عجيب است در حالي امانت داري را مهم ترين ويژگي محمد معين ذكر مي كنند كه برخي از افراد كه درباره اش مي نويسند، اين امانت داري را رعايت نمي كنند و در نقل مطالب دقت نمي كنند. براي نمونه به يك مورد اشاره كنم. در مطلبي آمده است: محمد معين پس از نوشتن رساله اي در زبان فرانسه موفق به اخذ ليسانس در زبان فارسي شد اما هيچ كس از خودش نمي پرسد چرا رساله اي به زبان فرانسه مي نويسد و آيا امكان دارد كه با نوشتن رساله به زبان فرانسه، ليسانس زبان فارسي گرفت؟، اخيراً جايي مي خواندم كه استاد معين به زبان انگليسي در حضور شاعر معروف انگليسي لرد بايرون صحبت كرده، در حالي كه ايشان به زبان فرانسه درباره لرد بايرون صحبت كرده است. تا همين امروز كه نسل بلاواسطه معين در قيد حيات است، مطالب نادرست بسياري درباره ايشان نوشته اند، حال ببينيد درباره فردوسي و حافظ كه با ما چند قرن فاصله دارند، چه افسانه هايي به دست ما رسيده است،» منصور ثروت استاد دانشگاه شهيد بهشتي نيز سخنانش را با طرح اين سوال كه «چگونه مي توان به شخصيتي مانند استاد معين مبدل شد؟» آغاز كرد و گفت: ظاهراً كتاب نوشتن و به دانشگاه رفتن و تدريس در دانشگاه در نظر بسياري از جوانان كار ساده اي است. در روزگار معين هم استاد كم نبوده است اما به ندرت شخصيتي مانند استاد معين در يادهاي اهل تدريس و تحقيق باقي مي ماند. عوامل لازم براي استاد معين شدن بايد وجود داشته باشد. پرورش در يك خانواده فرهنگي كه دكتر هم اين مزيت را داشت از جمله اين عوامل است. فهم شعر و زيبايي هاي ادبيات، داشتن مقدمات زبان عربي مانند علوم فقهي، حديث، قرآن كريم، تفاسير و همچنين تحصيل در مراكز آموزشي خوب (مانند دارالفنون كه دكتر در آن تربيت شد) و نيز دانستن زبان انگليسي و فرانسه هم در اين راه ضروري است.» ثروت در ادامه به دشواري تاليف «فرهنگ معين» اشاره كرد:« اين كار، كار طاقت فرسايي است و شوخي بازي نيست و وي زماني براي تدوين اين فرهنگ قدم برداشته كه هيچ نمونه اي از آن در ايران نبوده است. معين براي راه اندازي اين فرهنگ به چهار، پنج كشور بزرگ سفر كرد تا از نزديك با روش كار آنها آشنا شود كه از آخرين روش ها براي تدوين اين فرهنگ استفاده كرد.» قدمعلي سرامي يكي ديگر از پژوهشگران زبان فارسي نيز در سخناني با اشاره به اينكه 13 تير در فرهنگ ما تعيين كننده مرز ايران و توران شناخته شده است، با اين تعبير از استاد معين به عنوان «آرش كمانگيري ديگر» ياد كرد كه هم جان و هم جسمش را در تير زبان نشاند تا مرز زبان فارسي را روشن كند: «معين چهل و چند سال عمر خود را وقف زبان و فرهنگ فارسي كرد و به ما نشان داد كه پاره پيش از اسلام چيز جدايي ناپذيري از ايران پس از اسلام است، چنان چه مي بينيد عنوان پايان نامه اش نيز «مزديسنا و ادب پارسي» است.» او كه از سال 43 تا زمان مرگ استاد در خدمت ايشان بود، يادآورشد: «معين در عين امانت داري بسيار دلسوز بود و هرچه مي دانست، ياد مي داد. شوخ طبعي در وي سراغ نگرفتم، خيلي جدي بود و به تعبيري زياد اهل شادي و شنگولي و شوخي نبود. اين جوش و خروشي را كه داشت، در چندده هزار صفحه از يادبود خودش ريخت كه در واقع محصول يك ميراث زيستي و داده ژنتيكي بود.» در پايان اين مراسم از مهين اميرجاهد همسر استاد معين با اهداي لوح سپاسي قدرداني شد. محمد معين در سال 1350 و پس از يك دوره طولاني بيهوشي مطلق در تهران درگذشت.
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]