یک درخواست برای سعه صدر بیشتر برای دیدن برخی از فیلم‌ها

سیدجمال ساداتیان، یک سینمادار و تهیه‌کننده سینما، درباره سختی‌های ساخت فیلم‌های اجتماعی صحبت کرده و علاقه‌اش به تولید یک فیلم کمدی را بیان کرده است. او توضیح می‌دهد که برخی فیلم‌های کمدی با استقبال بزرگی از سوی تماشاگران روبرو شده‌اند، اما این استقبال به خاطر اجبار تماشاگران به رفتن به سینما نبوده است. اگر تنوع بیشتری در فیلم‌ها وجود داشته باشد، می‌توان همزمان فیلم‌های خوب اجتماعی و کمدی را در سینماها نمایش داد.

ساداتیان می‌گوید که به نظر او، سینما در حال حاضر در تعارضی قرار دارد. او معتقد است که لازم است تا تنوع موضوعی در فیلم‌ها وجود داشته باشد تا تماشاگرانی که به این تنوع علاقه دارند، به سینما بروند. او خود علاقه‌مند است که فیلم‌های اجتماعی بسازد که در کنار داشتن رگه‌هایی از نقد اجتماعی و مشکلات جامعه، تلنگری به جامعه بزند. اما او می‌گوید که در حال حاضر، ممیزی‌ها و نگاهی که به این نوع از فیلم‌ها وارد می‌شود، ساخت آسان فیلم را ممکن نمی‌کند.

سیدجمال ساداتیان، یک سینمادار و تهیه‌کننده سینما، به سختی‌های ساخت فیلم‌های اجتماعی اشاره می‌کند و علاقه‌اش به ساخت فیلم‌های کمدی را بیان می‌کند. او می‌گوید که در گذشته هم با وجود امکان بیشتری برای ساخت فیلم‌های اجتماعی، باز هم مشکلاتی وجود داشت و فیلم‌ها به سختی به نمایش در می‌آمدند. او معتقد است که در حال حاضر همچنان بستر مناسبی برای ساخت فیلم‌های اجتماعی وجود ندارد، زیرا فیلم‌ها باید طوری ساخته شوند که مردم علاقه‌مند به تماشای آن‌ها باشند نه طوری که مسئولان دوست دارند.

ساداتیان به این نکته اشاره می‌کند که در حال حاضر، فیلم‌های کمدی در صدر جدول فروش قرار دارند و نشان می‌دهند که مردم فعلاً تماشای فیلم‌های کمدی را ترجیح می‌دهند. اما او خود نمی‌خواهد که به این ترجیح مخاطب پاسخ دهد و فقط فیلم‌های کمدی بسازد. او بیان می‌کند که فیلم‌های اجتماعی که در حال حاضر اکران می‌شوند، مشکلاتی دارند، به خصوص در بیان مفاهیم و روایت صحیح داستان؛ این مسئله ممکن است به علت ضعف نویسنده‌ها باشد و همچنین به خاطر نظارت‌های سانسوری که وجود دارد، نوعی خودسانسوری در فیلم‌ها اعمال می‌شود. او معتقد است که اگر اعتماد به سازندگان فیلم‌های اجتماعی حاکم شود، می‌توان فیلم‌های با کیفیت و موضوعات اجتماعی خوبی ساخت.

ساداتیان اظهار می‌کند که علی‌رغم استقبال خوبی که مخاطب از فیلم‌های کمدی داشته، فیلم‌های اجتماعی نیز می‌توانند به فروش خوبی برسند. به عنوان مثال، اگر فیلم "برادران لیلا" اکران می‌شد، با وجود قصه تلخی که دارد، تعداد زیادی از مردم به سینما می‌آمدند تا آن را تماشا کنند. او همچنین معتقد است که در شرایط فعلی که استقبال از فیلم‌های کمدی زیاد است، فیلم‌هایی که اصغر فرهادی ساخته می‌توانند با وجود تلخی‌هایشان مردم را به سینما جذب کنند.

به نظر من، فیلم‌های کمدی دارای ظاهر و باطنی هستند. ممکن است برخی از افراد در جامعه به لحاظ ظاهر این فیلم‌ها را انتقاد کنند و بگویند که آنها بدآموزی دارند، در حالی که باید به باطن آن‌ها توجه کنیم. به یاد دارم که درباره فیلم "دایره زنگی" که ساختیم، با وجود طنز ظاهری آن، حرف‌هایی در خود داشت که برخی افراد به شکل دیگری آن را تفسیر کردند. در این فیلم، یک کاراکتر به نام "سرهنگ" وجود داشت که به طور اساسی از نام نیک پیامبر اسلام یاد می‌کرد و این موضوع برخی افراد را ناراحت کرد و باعث شد تا اکران فیلم متوقف شود و مورد انتقاد قرار بگیرد. در حالی که توضیح داده شده بود که این فقط ظاهر قضیه است و اصل ماجرا چیز دیگری است. به هر حال، هر اثر فرهنگی می‌تواند تفاوت نظرات را در جامعه به وجود آورد و تنوع در برداشت‌ها وجود دارد.

در مورد فیلم‌هایی که در حال حاضر در حال پخش هستند، مانند "هتل"، ممکن است برخی از افراد به لحاظ ظاهری، فقط یک داستان درباره یک مرد با پنهانکاری‌هایی در زندگی‌اش را ببینند. این موضوع قطعاً در جامعه وجود دارد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. اما برخی افراد این را به عنوان بدآموزی تفسیر می‌کنند، در حالی که در نگاه من، این فیلم‌ها کاملاً آموزنده هستند. چرا که باید به نتیجه‌ای که ضمیر ناخودآگاه مخاطب از فیلم می‌گیرد توجه کرد. این نتیجه نشان می‌دهد که هیچ بدی به مقصد نمی‌رسد و هر چه تلاش کنید تا اتفاقاتی را پنهان کنید، در نهایت آشکار می‌شوند. به نظرم، این پیام‌ها وقتی به شکل طنزی بیان می‌شوند، تاثیر اجتماعی بیشتری دارند و این خوبی ماجرا است.

ساداتیان دربارهٔ نگرش افرادی که تعدادشان کم است اما تأثیرگذار هستند، صحبت کردند. آنها عموماً نگرش منفی نسبت به فیلم‌ها دارند و برخی از فیلم‌هایی مانند «چهارشنبه سوری»، «برف روی کاج‌ها» و حتی «جامه‌دران» نیز تحت تأثیر این نگرش‌های منفی قرار گرفته‌اند. این افراد دیدگاه بدترین اثر را در آثار سینمایی دارند و به توقیف یا سانسور آن‌ها اصرار می‌کنند. اما من اعتقاد دارم که آنها باید با ذهنیتی بیشتر فیلم‌ها را ببینند و لایه‌های پنهان ماجراها را نیز درک کنند. من بیان نمی‌کنم که همهٔ فیلم‌های امروزی در سینما بسیار عالی هستند، اما برخی از فیلم‌های کمدی لایه‌های درونی دارند که به ضمیر ناخودآگاه تماشاگر تلنگر می‌زنند.

او ادامه داد: در بازدیدهایی که از بعضی سینماهای خودم پس از اکران فیلم‌های کمدی داشتم، روشن است که چند فیلم توانسته‌اند تعداد زیادی از مخاطبان را جذب کنند. به عنوان مثال، در بین تماشاگران فیلم‌های «فسیل» و «هتل»، کمتر تماشاگری را دیدم که بعد از خروج از سالن به طور منفی نظری بیان کند. این امر طبیعی است زیرا انتظار نداریم همهٔ افراد از هر فیلمی لذت ببرند، اما در بررسی شرایط یک فیلم باید مشاهده کنیم که آیا بیشترین تعداد تماشاگران نظر مثبتی دربارهٔ آن دارند یا خیر. در واقع، نظر جمعیت باید در اولویت قرار گیرد، نه نظر یک تعداد محدود که ممکن است از فیلم خوششان نیاید یا به آن انتقاد داشته باشند. دربارهٔ این دو فیلم که مورد علاقهٔ بسیاری از مردم قرار گرفته‌اند، مطمئن باشید که مردم به زور به سینما نرفته‌اند. کسانی که بارها برای تماشای این دو فیلم به سینما رفته‌اند، نمی‌توانند به زور به سینما برده شوند، پس حنگرش افرادی که تعدادشان کم است اما تأثیرگذار هستند، می‌تواند در مواردی مبهم یا منفی باشد. برخی از افراد، بدون توجه به عمومیت نظرات و علاقه‌ها، انتقادها و انتقادات خود را بیان می‌کنند و به توقیف یا سانسور آثار سینمایی اصرار می‌کنند. اما این نگرش منجر به نادیده گرفتن لایه‌های عمیق و پنهان ماجراها در فیلم‌ها می‌شود.

بهترین روش برای بررسی یک فیلم، در نظر گرفتن نظر جمعیت است. اگر بیشترین تعداد تماشاگران نظر مثبتی دربارهٔ یک فیلم داشته باشند، این نشان از موفقیت آن فیلم است. البته، تماشاگران ممکن است نظر منفی هم داشته باشند، اما نظر جمعیت در اولویت قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال، فیلم‌هایی مانند "فسیل" و "هتل" که توانسته‌اند تعداد زیادی از مخاطبان را جذب کنند، نشان می‌دهند که این فیلم‌ها مورد استقبال و ارزش‌گذاری بیشتری قرار گرفته‌اند. این موضوع نشان از این دارد که این فیلم‌ها با توجه به عمومیت نظرات، مورد تحسین و تأیید بیشتری قرار گرفته‌اند.

در نهایت، باید به یاد داشت که لذت بردن از یک فیلم یا هر اثر هنری دیگر، تجربه شخصی است و هر فرد ممکن است نظر و سلیقهٔ متفاوتی داشته باشد. اما بررسی نظر جمعیت و درک لایه‌های پنهان ماجراها می‌تواند به ما در درک بهتر و بررسی منصفانه‌تر فیلم‌ها کمک کند.