به چه دلیل کنسرت پاپ در پایتخت نداریم؟!

میلاد ماهان‌راد، یکی از تهیه‌کنندگان موسیقی پاپ، درباره دلایل تأخیر در برگزاری کنسرت‌های پاپ در تهران اظهاراتی داده است. او اشاره کرده که بخشی از این تأخیر به سیاست‌های محدودکننده برخی از مسئولان فرهنگ و هنر برمی‌گردد.

روال برگزاری کنسرت‌ها در تهران معمولاً با پایان ماه محرم و صفر آغاز می‌شود. اما در امسال، با وجود گذشتن بیش از یک هفته از پایان ایام سوگواری، به جز چند کنسرت محدود، برگزاری کنسرت‌های پاپ در تهران به تأخیر افتاده است.

احتمالاً به نظر بیاید که این تأخیر به دلیل حضور هنرمندان در خارج از کشور باشد و این موضوع باعث کاهش فعالیت‌های کنسرتی در کشور، به ویژه در تهران شده باشد. ولی ماهان‌راد به اشتباه می‌گوید که علت اصلی تأخیر، سیاست‌های محدودکننده برخی از مسئولان فرهنگ و هنر است.

او اعلام نمی‌کند که این سیاست‌ها به چه صورتی موجب تأخیر شده‌اند و یا به چه دلیلی این تصمیمات گرفته شده است. این اظهارات تنها نشان‌دهنده نگرانی هنرمندان از شرایط تاخیر در برگزاری کنسرت‌ها می‌باشد و اطلاعات دقیق‌تری در خصوص دلایل این تأخیر ارائه نمی‌شود.

میلاد ماهان‌راد، تهیه‌کننده موسیقی، علت برگزار نشدن کنسرت‌های پاپ در تهران را به "عدم همراهی و حمایت برخی دستگاه‌های دولتی مسئول" می‌داند. او تأکید می‌کند که علاقه مردم به موسیقی پاپ حفظ شده است و اگر حمایت مردمی از این طیف موسیقی وجود نداشت، این موسیقی در ایران ممکن است به خاموشی برسد.

همچنین، او به مشکلات سیاست‌گذاری در زمینه موسیقی پاپ در ایران اشاره می‌کند و اظهار می‌کند که برخی از مسئولان تمایل به محدودسازی موسیقی پاپ دارند. او تأکید می‌کند که تغییرات در ساختار حمایت و هدایت موسیقی پاپ در ایران ضروری است و ممکن است به دلیل تحقیر این نوع موسیقی توسط برخی از مسئولان، نتوان انتظار داشت که موسیقی پاپ در وسائل ارتباط جمعی مانند رادیو و تلویزیون تبلیغ شود یا در برنامه‌های نقد و نظر مورد توجه قرار گیرد.

او همچنین به افزایش تعداد کنسرت‌ها و کاهش سالن‌های برگزاری کنسرت در تهران اشاره می‌کند و بیان می‌کند که این مسئله نیاز به توجه دارد تا بتوان به خوانندگان بهتری خدمت کرد.

میلاد ماهان‌راد، تهیه‌کننده موسیقی، مشکلاتی که در عرصه موسیقی پاپ در ایران وجود دارد را شرح داده و بیان کرده که در این عرصه به طور کلی، از ضوابط و رویکردهای هدایتی کمتری بهره برده شده و به جای آن سلیقه محوری به ممیزی‌ها اعمال شده است. او به مشکلاتی نظیر سخت‌گیری در صدور مجوزها در استان‌ها اشاره کرده و از عدم اعلان سیاست‌ها و برنامه‌ها توسط وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اظهار نگرانی کرده است. همچنین، وی به عدم حمایت از مالکیت معنوی آثار و نقض حقوق مالکیت معنوی خوانندگان توسط بعضی اپراتورهای موبایل اشاره می‌کند.

او توضیح می‌دهد که این شرایط باعث شده که سرمایه‌گذاران از عرصه فرهنگی و موسیقی پاپ دور شوند و بیشتر اندک علاقه‌مندان و هنرمندان به سمت اجراهای خارج از کشور روی آورند. این تغییر جهت به دلیل فشارها و محدودیت‌ها در داخل کشور اتفاق افتاده است. او نیز نگرانی خود را از آینده موسیقی پاپ در ایران بیان کرده و به افزایش تعداد افرادی که به دنبال تفریح‌های ناپسند شده‌اند، اشاره می‌کند. به طور کلی، وی تصویری نگران‌کننده از وضعیت موسیقی پاپ در ایران رسم می‌کند.