محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829648302
نقد و بررسی بازی Zombie Army 4: Dead War
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی بازی Zombie Army 4: Dead War
"به قلم محمد مهدی حسین زاده" این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است. Zombie Army 4: Dead War را می‌توان مثالی دانست بر نزول مدیوم پیش روی ما در بخش تولید آثار سرگرم کننده و به دور از حاشیه. اثری که شاید توانسته باشد به هسته‌ی مرکزی سرگرم کننده‌ای دست یافته باشد، ولیکن درک نادرست سازندگان از طراحی یک اثر لایو سرویس و امتیاز دادن‌های سیاسی آن‌ها، منجر به خلق اثری شلخته شده است که در ثانیه به ثانیه‌اش با تضاد روبرو هستید.
بازی با یک بخش انتخاب شخصیت آغاز می‌شود، بازیکن امکان انتخاب از بین 5 شخصیت از پیش طراحی شده را دارد که هرکدام مزیت‌ها و معایب خویش را دارند، هرچند در بررسی‌های ما این تفاوت‌ها تاثیر چندانی بر playstyle بازیکن ندارد و بازی (اگر قصدش را داشته باشد!) نمی‌تواند با این شخصیت‌ها تجربه‌های متفاوتی را رقم بزند. پس از انتخاب شخصیت نوبت به انتخاب سلاح می‌رسد، نقطه‌ای که یکی از مشکلات اساسی بازی خودنمایی می‌کند. در ابتدای بازی تمام اسلحه‌ها در دسترس شما قرار دارند و در طول بازی سلاح جدیدی برای استفاده‌ی بازیکن آزاد نمی‌شود و اینگونه سیستم پیشرفت بازی به عنوان یک اثر لایو سرویس کاملا در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. سازندگان با این انتخاب عملا محرکی برای ادامه و تکرار بازی قرار نداده‌اند، در صورتی که سیستم ارتقای سطح، تقسیم بازی به دو بخش Horde و Campaign و تشویق بازیکن به انجام مراحل در حالت Co-op نشانگر هدف سازندگان در خلق یک اثر لایو سرویس است. بازی سعی کرده با قرار دادن تعدادی Perk و سطح بندی آن‌ها، شما را به بازی کردن چندباره تشویق کند. هرچند طراحی این Perkها خوب و متنوع است اما منصفانه بگوییم، به هیچ عنوان کافی نیستند.
همچنین بازی ارتقاهایی برای هر اسلحه در نظر گرفته است که دسترسی به آن‌ها نیازمند رسیدن به سطح مورد نیاز برای هرکدام است. پس از رسیدن به سطح مورد نیاز هر ارتقا، بازیکن می‌تواند با خرج کردن تعدادی خاص از Upgrade Kitها آن‌ها را تصاحب نماید. سیستمی که بر روی کاغذ جذاب جلوه می‌کند ولیکن در اجرا دو مشکل اساسی دارد: اول آنکه ارتقاهای منحصر به فردی برای اسلحه‌ها طراحی نشده و عموم ارتقاها در تمامی اسلحه‌ها مشترک است. مشکل دوم که یکی از اساسی ترین مشکلات اثر است، نحوه‌ی یافتن و کسب این Upgrade Kitها است. سازندگان این کیت‌ها را در مراحل بازی مخفی کرده‌اند و شما باید با جستجو در محیط، آن‌ها را پیدا کنید. حال تضاد اینجاست: معماری محیط‌ها نه تنها شما را تشویق به جستجو نمی‌کند، بلکه گاهی اوقات شما را بابت تلاش برای ارضای حس کنجاوی خویش تنبیه می‌کند! مسیرهای فرعی نسبتاً زیادی در بازی موجود است ولیکن در انتهای تقریبا تمامی آن‌ها جایزه‌‌ای برای تشویق بازیکن به گردش در محیط وجود ندارد! گاهی اوقات نیز یکسری زامبی در گوشه‌ها کمین کرده اند تا شما را بابت جستجوی محیط مجازات نمایند. یکی دیگر از مشکلاتی که خیلی زود به تجربه‌ی شما ضربه می‌زند، کنترل بد شخصیت بازی و دوربین است. در بسیاری از مواقع به دلیل کنترل بد دوربین نشانه گیری برایم دشوار بود و به دلیل کنترل طاقت فرسای شخصیت، برای گذر از یک در ساده به مشکل برمی‌خوردم. بازی نکات مثبت قابل توجهی نیز دارد، به عنوان مثال هسته‌ی گیم پلی بازی جذاب طراحی شده است و تیراندازی به زامبی‌ها به لطف صداگذاری خوب بازی لذت بخش است. همچنین تفاوت اسلحه‌های مختلف در گان پلی بازی قابل مشاهد است؛ تفاوت آن‌ها نه به اندازه‌ای است که بازی را تکراری کند و نه به آن اندازه است که بازی از فرط چالش برانگیز بودن خسته کننده شود. همچنین محیط‌ها نیز وجهه بصری زیبایی دارند و تنوع بصری تا حد قابل قبولی در بازی رعایت شده است.
زامبی‌های بازی نیز خوب طراحی شده اند و تنوع دشمن‌ها در بازی به اندازه‌ی کافی است. همچنین سازندگان برای کمی آرام‌تر کردن روند پیشروی بازیکن در بازی، مکانیکی را در بازی پیاده کرده اند که کمی از سرعت بازیکن می‌کاهد؛ به این صورت که اگر زامبی‌ها را به گونه‌ای بکشید که سرشان نابود نشود احتمال دارد که برای بار دوم نیز از قبر برخیزند. برای جلوگیری از این اتفاق یا باید سرشان را نشانه بگیرید، یا پس از شلیک به آن‌ها به بالای جسدشان بروید و با لگد سرشان را به آسفالت پیوند بزنید! این طراحی خوب زامبی‌ها در Level Design بازی حرام نشده است و تقسیم چالش در مراحل بازی خوب صورت گرفته است و بازی از این حیث اجازه‌ی خسته شدن را به شما نمی‌دهد. جذابیت بازی زمانی بیشتر نمود پیدا می‌کند که بازی را در حالت Co-op تجربه نمایید. امکان هم بازی شدن با حداکثر ۴ بازیکن در بازی موجود است و بی شک بهترین حالت برای تجربه‌ی اثر همین حالت Co-op است. بازی توانسته با طراحی محیط‌های نسبتا بزرگ و پویا نگه داشتن سطح سختی بازی، تجربه‌ی Co-op لذت بخشی را رقم بزند.
و اما مشکل اساسی دیگر اثر: داستان. بازی عملا داستان ندارد! نه اوجی و نه فرودی! نه شخصیتی و نه حسی! تنها یک نفرت پراکنی از سوی جریان راست به سمت نازی‌هاست که به بدترین و مبتذل‌ترین صورت ممکن پیاده شده. اشتباه نکنید، من اثر را به دلیل جهت گیری سیاسی که دارد محکوم نمی‌کنم، بلکه مشکلم با نسبتی است که اثر با این تز سیاسی برقرار می‌کند. بازی نه می‌تواند دلیل این نفرت نسبت به جریان روبرویش را مطرح کند و نه مي‌تواند از حقانیت جبهه‌ي خویش سخن به میان آورد، بلکه اثری است که چشم بسته از یکسری کلیشه‌هایی که برایش دیکته شده پیروی می‌کند. جدا از بخش Campaign بازی یک بخش Horde نیز دارد که در آن بازیکن به تنهایی و یا به همراه دیگران باید در برابر موج‌های حمله‌ی زامبی‌ها دوام آورد. بخشی که به کمک مپ‌های متنوع و تقسیم خوب اسلحه‌ها و چالش‌ها در روند هر بازی، توانسته خوب و سرگرم کننده لقب گیرد. بر خلاف بخش Campaign، در بخش Horde نمودار تکراری شدن بازی خیلی دیرتر به ناحیه‌ی خطر می‌رسد و دلیل آن استفاده‌ی خوب و به‌جای سازندگان از عناصر شانسی و اتفاقی در بازی است. بازبینی تصویری:
محیط‌های بازی بزرگ ولی بدون عمق هستند
kill cam
سیستم ارتقای سطح بازی شما را تشویق به تکرار مراحل می‌کند ولیکن گیم پلی بازی چیزی برای ارائه در چندمین نوبت را ندارد
بازی از حیث تنوع دشمنان در سطح خوبی قرار دارد، هرچند کمبود چند باس فایت جذاب در بازی حس می‌شود
بخش ارتقای سلاح‌ها که به اندازه‌ی کافی عمیق نمی‌شود نکات مثبت: هسته‌ي جذاب گیم پلی طراحی خوب و متنوع زامبی‌ها
بخش Horde جذاب
تجربه‌ی Co-op لذت بخش
نکات منفی: نبود یک سیستم پیشرفت مناسب کنترل بد دوربین و شخصیت نبود عمق در طراحی محیط‌ها داستان به شدت بد و سیاست زده سخن آخر: Zombie Army 4: Dead War اثری است پر از تضادها و اشتباهات. بازی عمق ندارد و نمی‌تواند شما را مجاب به ادامه دادن کند. داستان بدی دارد و سیاست زده است. اما از طرف دیگر گیم‌پلی قابل قبولی دارد و بخش Horde آن جذاب است. تجربه‌ی Co-opلذت بخشی را منتقل می‌کند و می‌تواند برای چند ساعت سرگرمتان کند. اگر به دنبال اثری هستید که هرچند وقت یکبار با دوستان خویش تجربه‌اش کنید و از آن لذت ببرید، Zombie Army 4: Dead War می‌تواند گزینه‌ی خوبی باشد. اما اگر به دنبال اثری هستید که برای مدت طولانی پای آن بنشینید، این بازی برای شما نیست. Zombie Army 4: Dead War is a title filled with contradictions and mistakes. It has no depth, and is not capable of convincing you to keep playing it. The story is bad and politicized. On the other hand, the gameplay is acceptable, and the Horde mode is pleasing. The Co-op experience is enjoyable, and can entertain you for hours on end. If you are looking for a title to occasionally play with your friends and enjoy yourselves, Zombie Army 4: Dead War can be a good option. If you are looking for a title to play for a long time, however, this game is not for you Final Score: 6 out of 10
28 بهمن 1398
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها