محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827769862
الهه رضايي از دوران تلخ دهه 60 می گوید
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
در مقطعي كه فناوري پيشرفت نكرده بود و كودكان تفريحي جز تماشاي كارتونهاي تلويزيوني نداشتند فقط ۲ تا ۳ مجري اجراي برنامه كودك را بر عهده داشتند كه يكي از آنها «الهه رضايي» مجري محبوب دوران كودكي مان است كه به گفته خودش هنگامي‌كه ۱۵ سال داشت در سال ۵۸ وارد عرصه اجرا شد. «الهه رضايي» هم‌اكنون مديريت يك مهدكودك را در تهران بر عهده دارد. او از سال ۷۸ از اجراي برنامه كودك فاصله گرفت. رضايي در رشته علوم تربيتي تحصيل كرده است. البته مدتي است به بهانه تجديد خاطره با گذشته به سراغ او و ديگر مجريان دهه 60 مي‌روند اما او خاطرات تلخي از آن دوران دارد. وي مي‌گويد: اوج حيات كاري من به سال‌هاي جنگ تحميلي باز مي‌گردد. ما بايد برنامه‌ها را طوري اجرا مي‌كرديم تا بچه‌هاي آن روزها را كمي از فضاي جنگ و وحشت دور كنيم اما گاهي اتفاق‌هايي مي‌افتاد كه بسيار برايمان دردناك بود... آن زمان در برنامه كودك، نقاشي‌هايي كه بچهها برايمان ارسال مي‌كردند را نشان مي‌داديم... آنقدر حجم نقاشي‌ها زياد بود كه براي جدا كردن، ديدن و نشان دادن آنها وقت نداشتيم، اما يكي از نقاشي‌ها خيلي خاص بود. تصويري بود كه يك كودك 8 ساله از كلاس كشيده بود. كلاسي با 23 شاگرد و كلي صندلي خالي و جاي صندليهاي خالي اسم دوست‌هايش را نوشته بود.... جاي خالي متعلق به بچه‌هايي بود كه در حمله عراق كشته شده بودند، آن روز و حس غريب و غم انگيزي كه ديدن آن تصوير به من داد را هرگز از ياد نمي‌برم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 717]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها