بازیابی گمگشته‌های آواز ایرانی در آیین آواز

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بازیابی گمگشته‌های آواز ایرانی در آیین آواز تهران- ایرنا - بازیابی گمگشته‌های آواز ایرانی که در دهه‌های اخیر از مسیر رشد و بالندگی خود به دور مانده در فرهنگسرای ارسباران با برگزاری هفتمین و آخرینِ نشست‌ از نشست های آیین آواز در سال95 با موضوع «جلوه‌گری در آواز ایرانی» برگزار شد.

بازیابی گمگشته‌های آواز ایرانی در آیین آواز

به گزارش عصر سه شنبه ایرنا، محمد منتشری، علی شیرازی، علیرضا پورامید و علی عظیمی‌نژادان درباره این حلقه مفقوده مهم آواز در این زمانه به تبادل نظر و افکار پرداختند.شیرازی ابتدا داشتن صدای شخصی، زیبا و قدرتمند را عاملی مهم در قدرت جلوه‌گری برشمرد و نمونه‌های مثل قمر، ظلی، اقبال، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری (در دوره اول از دو دوره مهم آوازخوانی‌اش) را به همراه ایرج و گلپایگانی خوانندگانی جلوه‌گر لقب داد که به قصد دلبری از شنونده سعی در برجسته سازی زیبایی و قدرت صدا و آوازشان دارند.پورامید نیز با آوردن شاه بیتی مشهور از خواجه حافظ شیرازی «در ازل پرتو حسن‌ات ز تجلی دم زد/ عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد»، اساساً جلوه‌گری را دارای ریشه‌ای قوی و کهن در فرهنگ و هنر ایران زمین دانست همچنان که حافظ بزرگ نیز جلوه و تجلی را هم‌داستان با پرتو حسن دانسته و آن را با عشق و زیبایی مرتبط خوانده است. براساس اعلام روابط عمومی آیین آواز از فرهنگسرای ارسباران در ادامه، منتشری یکنواختی و تقلیدی بودن آواز و ساز موسیقیدانان این روزگار را دلیلی بر بی جلوه بودن آثار و کارهای آنان دانست. این خواننده و مدرس قدیمی یادآور شد: همین چند وقت پیش که برای سخنرانی به برنامه شب آواز ایرانی در حوزه هنری دعوت شدم، با کمال تعجب دیدم که هر پنج نفر شرکت کننده در برنامه آنجا که شکل مسابقه هم داشت شبیه به هم می‌خواندند.او افزود: با این ترتیب در آواز می‌خواهیم به کجا برسیم؟ کدام قله را می‌خواهیم فتح کنیم؟ ما در کلاس استاد مرحوم اسماعیل مهرتاش 10 نفر هنرجو بودیم – کسانی مثل محمدرضا شجریان، خودم، جمال وفایی و عبدالوهاب شهیدی – و هر کدام از ما ده تن، صدا و آواز خاص خودمان را داریم. اما حالا چطور؟ آن وقت آیا می‌شود با این وضعیت از عنصر جلوه‌گری در آواز هم سخن گفت؟!.در ادامه نیز عظیمی‌نژادان از میان حضار در سالن به جمع کارشناسان حاضر در بحث اضافه شد و ضمن انتقادهایی بر برخی مطالبی که عنوان شده بود، عنوان کلی جلوه‌گری در آواز ایرانی را چندان مناسب ندانست و در این باره گفت: «این واژه بیشتر بیانگر هنرهای بصری مانند تئاتر و نمایش های تلویزیونی است و تناسب زیادی با مقوله آواز ندارد و در ضمن بیشتر در چارچوب ادبیات می گنجد تا بحثی فنی درباره موسیقی آوازی و پیشنهاد داد که در آینده بجای این موضوع کلی باید درباره مقولات فنی آواز ایرانی چون: دینامیسم صدا(شدت و بلندی صدا)،ارتفاع صوتی(زیر و بمی صدا)،رابطه میزان تحریرهای آوازی با کلام ملودیک،رنگ صوتی،طنین و...بحث شود.وی در آخر به علی شیرازی مدیر جلسه این نکته را تذکر داد که برخلاف قول مشهوری که خود گلپایگانی بیان کرده است او تا پیش از آغاز تصنیف خوانی،17 سال فقط آواز نمی خوانده ،بلکه دوران مطلق آوازخوانی گلپایگانی حدود 10 سال طول کشید از 1337 که به گلهای جاویدان وارد شد تا 1347 که در فیلم مرد حنجره طلایی (ساخته مهدی میثاقیه) تصنیف هایی از انوشیروان روحانی را اجرا کرد.رونمایی از کتاب مرز پرگهر نوشته هومن ظریف (روزنامه نگار هنری و مستندساز سینما) به همراه آوازخوانی علیرضا فریدون‌پور، حمیدرضا منفرد، داود ناصریان و وحید نورایی از دیگر بخش‌های این برنامه بود.به گزارش ایرنا هشتمین نشست آیین آواز سه شنبه 29 فروردین از ساعت 18 در فرهنگسرای ارسباران برگزار خواهد شد.فراهنگ ** 1355 ** 1823 دریافت:‌ علی اکبر قزوینیان* انتشار: طاهره نبی اللهی

فرهنگي موسيقي نشست موسيق ايين پرواز

Contact Editor-in-chief: