محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845978828
زبان فارسی میراث فرهنگی آسیب دیده
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: زبان فارسی میراث فرهنگی آسیب دیده روزنامه عصرمردم چاپ شیراز دوشنبه در شماره 5965 یادداشتی با عنوان "زبان فارسی میراث فرهنگی آسیب دیده" به قلم محمد عسلی صاحب امتیاز و مدیرمسئول این روزنامه منتشر کرده است.
در این یادداشت آمده است: در همایش زبان و هویت که به منظور آسیب شناسی زبان فارسی در هتل همای شیراز با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و فرهیختگان و نخبگان فارس برگزار گردید یکی از سخنرانان استاد دکتر نیری بود که از آنچه بر سر زبان فارسی آمده سخت گله کرد و گفت: اگر وضعیت نامگذاری تابلوهای سطح شهر اصلاح نشود راهی جز این نیست که من و دانشجویانم به تابلوهایی که به زبان های بیگانه آراسته اند سنگ پرانی کنیم تا ما را به دادگاه ببرند و از آنها سؤال کنیم چرا به جای طرح دوم روی تابلو فلان مغازه نوشته اند: «دیزاین تو».این سخن مرا بر آن داشت تا ضمن تقدیر از این استاد مسئولیت پذیر و حساس نسبت به زبان ملی نکاتی را در این کوتاه نوشتار قلمی کنم.و اما بعد:هر چند امروز زبان انگلیسی به صورت یک زبان بین المللی درآمده و جهانگردان و پیشه وران به هنگام مسافرت با این زبان رابطه برقرار می کنند اما مشاهده می شود آلمانی ها، فرانسوی ها و بعضی کشورهای اروپایی دیگر آنقدر نسبت به زبان رسمی خود تعصب دارند که بعضاً حاضر نیستند پاسخ جهانگردان را به زبان انگلیسی بدهند و سعی دارند آنها را با زبان خود آشنا نمایند.تابلوهای تبلیغاتی و نامگذاری مغازه ها در کشورهای عربی حکایت از آن دارند که چون در زبان آنها حرف ژ، چ، پ و گ نیست هر حرف را به حروف دیگر تبدیل می کنند و به اصطلاح می گوییم معرب شده است مانند پرتقال که آن را برتقال می نویسند و یا چخوف که آن جخوف می نویسند و می خوانند.این توجهات باعث شده تا از ورود کلمات خارجی به زبان آنها پیشگیری شود و یکی از هویت های ملی شان حفظ گردد.متأسفانه برای ما تاکنون مهم نبوده است که چگونه از تهاجم زبان های بیگانه به زبان ملی مان جلوگیری کنیم و یا تعصب خاصی نسبت به این موضوع داشته باشیم.سؤال؛ آیا برای نامگذاری تابلوها، شرکت ها، مغازه ها، نام های کودکان تازه متولد شده، مدارس، خیابان ها، کوچه ها و بسیاری از مکان ها و سایر گزینه ها قوانین و مقررات و ضوابطی داریم یا نه؟ اگر داریم چرا اجرایی نمی شود و اگر نداریم پس این همه دم از فرهنگ و فرهنگستان و اعتبار و ارزش زبان فارسی زدن چه مفهومی دارد؟ مگر نه آنکه هر مغازه داری برای نام گذاری می باید مجوز دریافت کند؟ چه ارگان ها یا مؤسساتی مجوز تعیین نام را امضاء می کنند؟ این سؤالات و بسیاری از سؤالات دیگر تاکنون بی پاسخ مانده و علیرغم مقالات و یادداشت ها و سخنرانی های اعتراضی باز هم شاهد ظهور و بروز کلمات خارجی به جای واژه های فارسی در سردر مغازه ها، خانه ها، شرکت ها و حتی نام های کودکان هستیم.مهم تر از آن حذف بسیاری از آثار ادبی، فرهنگی و هنری ما که حاصل زحمات و هنرنمایی های هنرمندان بزرگ تاریخی است از کتاب های درسی است جای بحث فراوان دارد.اگر فردوسی بسی رنج برد تا ظرف سی سال بگوید، عجم زنده کردم بدین پارسی و یا سعدی و حافظ آثار فرهنگی و زبانی مانایی از خود به یادگار گذاشتند تا امروز پس از قرن ها ما بتوانیم به زبان فارسی سخن گوییم می باید فرهنگ و سخن آنها در محاورات روزانه مردم ما کاملاً مشهود باشد و اخلاق سعدی رویه¬ای برای اصلاح تعاملات اجتماعی نهادینه شده باشد.مسلم است که این وظیفه متولیان فرهنگی است که نه به صورت مقطعی و مناسبتی بلکه مستمر و مداوم مروج فرهنگ فارسی نویسان باشند.تهاجم فرهنگی زبانی از جهات مختلف به زبان و هویت ملی ما ضربه زده است. به کار بردن کلمات انگلیسی و بعضاً عربی نامأنوس درست نویسی و خوانش صحیح زبان فارسی را خدشه دار نموده است به ویژه در فضاهای مجازی که نادرستی کلمات رد و بدل شده فارسی مخلوط به زبان بیگانه را مدام شاهدیم.و اما بعد:اگر در خیابان ها، کوچه ها و یا حتی مدارس و دانشگاه ها به صورت نمونه گیری تصادفی از عابران و حاضران سؤال شود که یک شعر از سعدی، حافظ، فردوسی یا شاعر معروف دیگر فارسی زبان را بخوانند و یا مطالبی از آنها در حافظه داشته باشند به ندرت مصاحبه شوندگان مطالب قابل عرضه ای خواهند داشت.متأسفانه در ادارات هم شاهد هجوم کلامی و قلمی واژه های محلی و قومی نامفهوم از مدیران و کارمندان هستیم و بسیار مواقع مشاهده می شود که مدیران هنگام مکالمات تلفنی با مخاطب های محلی خود به زبان های قومی صحبت می کنند که جای بحث فراوان دارد و رسیده ایم به جایی که فارسی زبانان در شیراز گاه به طنز یا به جد می گویند؛ حرفشان را نمی فهمیم.و در پایان اگر اهمیت زبان فارسی به عنوان زبان رسمی ما تا به حدی است که هویت ملی ما بدان وابسته است باید آسیب هایی که به زبان فارسی وارد شده است را در محاورات، نگارش و تبلیغات و نامگذاری ها جدی بگیریم چرا که در ادبیات، شعر، مقاله، کتاب نویسی و سایر تولیدات فرهنگی شاهد رخنه زبان های بیگانه و بعضاً کلمات نامفهوم من در آوردی هستیم و از این بابت فرهنگوران مسئولیت پذیر رنج بسیار می برند.اهمیت این مهم از بالا به پایین می باید به گونه ای باشد که همانند یک باور اسلامی در ذهن و زبان ما درست نویسی و درست خوانی نهادینه شود.متأسفانه بعضاً مشاهده می شود که اساتید دانشگاه ها و تحلیلگران در صدا و سیمای ملی هم از کلمات انگلیسی در بیان خود وام می گیرند.با این اوصاف مسئولیت فرهنگ و ارشاد و یا فرهنگستان بسیار خطیر می نماید.6114 / 2027دریافت کننده: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
27/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها