محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843182999
«گوران»؛ بنیانگذار شعر نو کُردی سورانی - ایسنا
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
عبدالله بیگ، فرزند سلیمان بیگ، مشهور به «گوران» بنیانگذار شعر نو کُردی سورانی است. به گزارش ایسنا، در کتاب «خلاصه‌ای از زندگی و آثار شعرای نامدار کُرد» درباره این شاعر کُردزبان آمده است: عبدالله بیگ، فرزند سلیمان فرزند عبدالله بیگ به سال ۱۹۰۴ در حلبچه چشم به جهان گشود؛ اصلیت آنها اهل شهر مریوان هستند ولکن پدربزرگش به حلبچه کوچ کرده و آنجا را برای سکنی گزیدن خود و خانواده‌اش برگزیده است. از همان هنگامه شعر سرودنش تخلص "گوران" را برای خود برگزید. گوران اسم یکی از طایفه‌های بزرگ کُرد است. در همان اوان کودکی نزد پدرش سلیمان بیگ که به سلیمان بیگ کاتب شهرت داشت، قرآن و کتب ابتدایی حجره‌ها را فراگرفت، پس از آن در حجره مسجد پاشا در حلبچه به تلمذ پرداخت. بیشتر دروس و کتب حجره‌های آن روزگار را به اتمام رسانده ولی در سال ۱۹۱۹ که حلبچه توسط نیروهای انگلیسی اشغال شد، ناچار از حلبچه به "بیاره" کوچ کردند. پس از مدتی به حلبچه بازگشتند و در همان دوران پدرش را نیز از دست داد. پس از آن در مدارس جدید آن هنگام به تحصیل ادامه داد؛ پس از پایان دوره متوسطه به علت فوت برادرش ناچار به همراه عبدالواحه نوری، پسردایی‌اش به مدرسه علمیه کرکوک می‌روند. پس از اتمام تحصیلات به استخدام آموزش و پرورش درمی‌آید و به تدریس می‌پردازد و در بسیاری از روستاهای حلبچه به عنوان معلم به کار اشتغال داشته است. از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۴ میلادی به همراه دو تن از دوستانش در ایستگاه رادیوی شرق نزدیک شهر یافا در فلسطین به فعالیت‌های گوناگون فرهنگی پرداخته است. سال ۱۹۴۴ در پی مشکلاتی مالی که گریبانگیرش می‌شود به دو سال حبس محکوم می‌شود و پس از آزادی از زندان در ۱۹۵۲ به سلیمانیه باز می‌گردد و به عنوان سردبیر روزنامه ژین به کار می‌پردازد. در سلیمانیه در مجله شفق که از کرکوک به سلیمانیه منتقل شدده و به نام "بیان" منتشر می‌شد به کار می‌پردازد و در همان سال‌ها به همراه هیئتی رسمی از عراق به کشورهای روسیه، چین و کره شمالی سفر و از این کشورها بازدید می‌کند. سال ۱۹۶۰ به عنوان استاد ادبیات کُردی در دانشکده ادبیات کُردی دانشگاه بغداد به تدریس می‌پردازد و نیز در روزنامه آزادی به عنوان عضوی از شورای نویسندگان به فعالیت ادبی و سیاسی می‌پردازد و سال ۱۹۶۲ به سرطان معده دچار و برای درمان به مسکو اعزام می‌شود. در مسکو فعالیت در انجمن کُردشناسی بخش شرق شناسی آکادمی علوم «سن پترزبورگ» به وی پیشنهاد می‌شود اما به دلیل تشدید بیماری‌اش از فعالیت در این انجمن صرف نظر می‌کند و به سلیمانیه باز می‌گردد. پس از بازگشت از مسکو مدتی در بغداد می‌ماند و پس از مدتی به سلیمانیه باز می‌گردد. گوران در سال ۱۹۶۲ جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و به دیار باقی شتافت. گوران را باید از بزرگترین و تاثیرگذارترین شاعران کُرد در کُردی جنوبی دانست. گوران نقطه عطف و بنیانگذار شعر نو کُردی است. وی با پیروی از شعر محلی کردی به سرودن اشعار هجایی پرداخت. این اقدام گوران در محافل ادبی آن روزگار که تابع شعر عروضی بودند، انقلابی به پا کرد هر چند به مانند آغاز شعر نو در ادبیات فارسی با مخالفت‌های سرسختانه روبه‌رو نشد. علت آن نیز وجود اسلوبی در ادبیات گذشته کُردی بود که گوران از آن تبعیت می‌کرد. انتهای پیام
جمعه / ۱۲ شهریور ۱۳۹۵ / ۱۰:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها