محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832802193
آیین نامه اخلاق روزنامه نگای در روزنامه واشنگتن پست - پایگاه خبری تحلیلی نصر نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:نصر نیوز: نصر: آنچه تحت عنوان استانداردهای اخلاقی از نظرتان می گذرد، مجموعه اصول اخلاقی است که روزنامه واشنگتن پست برای فعالیت های حرفعه ای خود تدوین کرده است. در مقدمه این اصول اخلاقی آمده است:به گزارش نصر به نقل از همشهری آنلاین، واشنگتن پست خود را ملزم به پیگری بی طرفانه، مسئولانه و جدی حقیقت می داند، بدون آنکه از هیچ صاحب منفعت یا مصلحتی بترسد یا بخواهد به نفع فرد یا گروه خاصی عمل کند. خبرنگاران و دبیران واشنگتن پست، متعهد هستند در هر ماموریت خبری با یک ذهنیت بی طرف و بدون هرگونه پیش داوری کار را شروع کنند. جستجو برای یافتن دیدگاه های مخالف، روال کار روزنامه نگاری ماست و نظرات مخالفان یا کسانی که موضع اصلی را به چالش می کشد، همیشه باید بخشی از خبر و گزارش باشد. انگیزه افرادی که دیدگاه های شان را به ما تحمیل می کنند، باید دائما مورد بررسی قرارگیرد و در این روند باید همیشه به خاطر داشت که آن انگیزه ها می توانند محترم یا حقیر و پیدا یا پنهان باشند. ما کاملا آگاهیم قدرتی که امروز واشنگتن پست به عنوان یک روزنامه صبح قدرتمند و منتفذ در پایتخت دنیای آزاد به ارث برده است با این مسئولیت های خاص ادامه خواهد یافت: گوش فرادادن به صدای آنها که صدای شان به جایی نمی رسد، دوری از هرگونه رفتار متکبرانه و مواجه مودبانه و صادقانه با عموم مردم. 1. تعارض منافع[1] روزنامه واشنگتن پست خود را متعهد می داند که همیشه و همه جا از قرارگیری در «تعارض منافع» یا حضور در شرایطی که این وضعیت را الغا می کند، اجتناب ورزد. ما سیاست های دقیق و سخت گیرانه ای در این زمینه اتخاذ کرده ایم. اگرچه آگاهیم این قوانین ممکن است بسیار محدودکننده تر از آن چیزی باشد که در دنیای تجارت مرسوم است، اما ما شیوه خاص خود را داریم. ما هیچ نوع هدیه ای را از منابع خبری قبول نمی کنیم، هیچ سفر رایگان و هیچ نوع برخورد ترجیحی را که ممکن است به خاطر موقعیت رسانه ای مان به ما پیشنهاد شود، نمی پذیریم؛ به غیر از مواردی که شامل قانون «بدون هدیه» می شوند که البته محدود و شفاف هستند. مثل دعوت از سوی منبع خبری به یک وعده غذایی. پذیرفتن بلیت رایگان به هر رویدادی که ورود عموم به آن ـ بدون پرداخت وجه ـ آزاد نیست، ممنوع است؛ به غیر از صندلی هایی که به عنوان جایگاه رسانه ها، درنظر گرفته شده اند. در چنین مواردی و در صورت امکان، ترتیبی اتخاذ خواهد شد که هزینه ورود به خبرنگار پرداخت شود. ما برای هیچ کس دیگری غیر از واشنگتن پست، بدون اجازه مدیران و ناظران مان، نمی نویسیم. بسیاری از فعالیت ها و مشاغل بیرونی با کار مناسب در یک روزنامه مستقل منافات دارد؛ ارتباط با دولت یکی از نامناسب ترین این کارهاست. برای اجتناب از هرگونه تعارض منافع، در پوشش خبرهای حوزه تجارت و بازارهای مالی، خبرنگاران این دو حوزه باید فهرست تمام دارایی های مالی و سرمایه گذاری های اقتصادی شان را به معاون دبیرتحریریه[2] واشنگتن پست اعلام کنند، با مسئولیت سرویس مربوطه. البته احتمال بلقوه تعارض منافع محدود به روزنامه نگاران این دو حوزه نیست. تمام خبرنگاران و دبیران واشنگتن پست، هر زمانی که لازم باشد و شائبه تعارض منافع در انجام کار خبر یا دبیری شان به وجود بیاید، باید فهرست منافع مالی شان را به مدیر بخش ارائه کنند. مدیران و دبیران هربخش هم در صورت لزوم، باید مدارک مالی شان را به دبیر تحریریه ارائه کنند. ما به صورت حق التحریر برای جای دیگری نمی نویسیم و سخنرانی در هیچ جایی را، بدون اجازه مدیران تحریریه قبول نمی کنیم. نوشتن مطلب حق التحریر برای یک رسانه دیگر تنها درصورتی مجاز است که واشنگتن پست، نفعی در آن مطلب نداشته باشد و آن خبر یا گزارش هم رقیب مطالب خود روزنامه نباشد. این بسیار مهم است که روزنامه نگاران واشنگتن پست نباید هیچ مطلب حق التحریری بنویسند و نه پولی بابت آن حق التحریرها دریافت کنند که بتوان آن را، به هرشکلی، نوعی پاداش پنهانی قلمداد کرد. ما هر تلاش مناسبی را انجام خواهیم داد که از دِین و التزام منابع خبری یا هر نوع منافع فردی و گروهی آزاد باشیم. ما در واشنگتن پست، از هر نوع درگیری و نزدیکی با افرادی که به واسطه موقعیت شان موضوع کار روزنامه نگاری و قضاوت رسانه ها هستند، اجتناب می کنیم. رفتارهای خصوصی ما به اندازه رفتارهای حرفه ای مان نباید منجر به بی اعتباری نه فقط واشنگتن پست که حرفه روزنامه نگاری شود. ما باید از هرگونه حضور فعال در هر حرکت طرفدارانه ـ از سیاست و مصالح گروهی گرفته تا اقدامات اجتماعی و تظاهرات ها ـ که ممکن است توانایی گزارشگری بی طرفانه ما را زیر سوال ببرد یا حتی این طور به نظر برسد، اجتناب کنیم. اگرچه بستگان و خویشاوندان روزنامه نگار موضوع این قانون واشنگتن پست نیستند، اما باید به خاطر داشت که شغل یا عضویت آنها در چنین مواردی، حداقل می تواند نوعی کوتاه آمدن روزنامه نگار در صداقت و امانت داری قلمداد شود. درصورت وجود روابط کاری یا مالی در میان اعضای خانواده یا یک فامیل سنتی، باید از قبل به مدیران تحریریه اعلام شود. 2. نقش خبرنگار اگرچه پس از ماجرای واترگیت، برای این روزنامه به صورت خاص و برای دیگر رسانه ها به صورت عام، گرفتن فاصله مناسب از صحنه رویداد مشکل شده، اما خبرنگاران باید تمام تلاش شان را انجام دهند که برای گزارش یک خبر، همیشه بیرون از صحنه بیاستند، نه آنکه خود خبرساز شوند. در زمان تهیه یک رویداد، خبرنگاران نباید هویت شان را چیز دیگری نشان دهند. آنها نباید خودشان را پلیس، پزشک یا هرچیز دیگری غیر از روزنامه نگار معرفی کنند. 3. اشتباهات این روزنامه متعهد است، تعداد اشتباهات را به حداقل برساند و درصورتی که که اشتباهی رخ دهد، آن را اصلاح کند. صحت، هدف ماست و صداقت تنها ابزار ما برای رسیدن به این هدف. افرادی که اشتباهات ما را پیش چشم مان می آورند، شایسته یک برخورد محترمانه اند. برای گرفتن اطلاعات بیشتر در این زمینه، به بخش «نقش بازرس» (کتاب شیوه نامه واشنگتن پست) مراجعه کنید. 4. ذکر منبع واشنگتن پست خود را متعهد می داند که در حد امکان، منبع تمام اطلاعاتش را آشکار کند. اما اگر توافق کرده ایم که هویت منبع را مخفی نگه داریم، هویت آن منبع نباید برای هیچ کس دیگری خارج از واشنگتن پست آشکار شود. پیش از آنکه خبرنگاران بپذیرند هر نوع اطلاعاتی را بدون ذکر کامل منبع منتشر کنند، باید هر تلاش مناسبی را برای ایجاد امکان انتشار هویت منبع انجام دهند. اگر این اتفاق ممکن نشد، خبرنگاران باید سراغ گرفتن آن اطلاعات از منبع دیگری بروند. اگر چنین شرایطی هم میسر نشد، خبرنگاران باید درخواست یک دلیل رسمی[3] برای مخفی نگاه داشتن، هویت منبع ارائه دهند و علت مخفی کردن هویت منبع را هم در گزارش ذکر کنند. تقریبا در هر موردی، همیشه نوعی امکان تعیین هویت وجود دارد؛ مثلا نام سازمانی که منبع خبری در آنجا مشغول است یا رتبه شغلی فرد می تواند در خود خبر یا گزارش آورده شود. در هیچ مطلبی نباید منبع، با اسم دیگری معرفی شود. بااین حال واشنگتن پست، آگاهانه هویت ماموران اطلاعاتی ایالات متحده را افشا نمی کند، مگر در شرایط کاملا غیرمعمول که توسط دبیران ارشد مجموعه تشخیص داده می شود. 5. سرقت ادبی و اعتبار استناد و ذکر منبع به محتوایی که از روزنامه ها و رسانه های دیگر گرفته می شود، باید دقیق انجام شود. سرقت ادبی، یکی از گناهان نابخشودنی در حرفه روزنامه نگاری است. این از سیاست های واشنگتن پست است که به رسانه های دیگری که گزارش های ویژه تهیه می کنند که ارزش پوشش دادن توسط واشنگتن پست را دارد، اعتبار ببخشد. 6. بی طرفی خبرنگاران و دبیران واشنگتن پست ملزم به رعایت بی طرفی هستند. باوجود آنکه عینی گرایی موضوعی پیچیده است، اما بی طرفی چیزی است که خبرنگاران و دبیران به راحتی می توانند آن را بفهمند و رعایت کنند. بی طرفی حاصل چند عمل ساده روزنامه نگار است: هیچ مطلبی بی طرفانه نیست اگر در آن، عناصری که اهمیت اصلی را دارند، غایب باشند؛ بی طرفی، شامل کامل بودن هم می شود. هیچ مطلبی بی طرفانه نیست اگر در آن، اطلاعاتی که اساسا به متن ارتباطی ندارند، جای عناصر اصلی را بگیرد. بی طرفی شامل مرتبط بودن هم می شود. هیچ مطلبی بی طرفانه نیست اگر آن مطلب، آگاهانه یا ناآگانه، خواننده را گمراه کند یا بفریبد. بی طرفی شامل امانت داری و صداقت با خوانندگان هم می شود. هیچ مطلبی بی طرفانه نیست اگر، خبرنگار طرفداری و احساساتش را با ظرافت پشت کلمات ظاهرا خنثایی مثل: «نپذیرفت»، «تاییدکرد» «باوجودآنکه»، «به آرامی» یا «عظیم» و... پنهان کند. بی طرفی پیش از جلب توجه و خودنمایی به صراحت نیاز دارد. 7. عقاید و نظرات در این روزنامه میان خبرها با نظر، سرمقاله و یادداشت های خلاف سرمقاله[4] کاملا تفکیک ایجاد شده است. این تفکیک عامدانه انجام شده تا به خوانندگان گفته شود که چه مطالبی در روزنامه حقیقت[5] و خبر است و چه مطالبی نظر و عقیده. اما این تفکیک به معنای زیرپاگذاشتن صداقت در ستون خبرها، گزارش های عمقی یا تحلیل و تفسیر نیست. 8. منافع ملی و منافع جامعه روزنامه واشنگتن پست، عمیقا نگران منافع ملی و منافع جامعه است و البته معتقدیم این منافع با انتشار گسترده اطلاعات تامین خواهند شد. تعریفی که مقامات فدرال از منافع ملی دارند، خودبه خود با تعریف منافع ملی یکسان نیست و ادعای مقامات محلی هم از منافع جامعه، لزوما با منافع جامعه یکی نخواهد بود. 9. سلیقه عمومی واشنگتن پست به عنوان یک روزنامه به سلیقه و نجابت عمومی احترام می گذارد و البته متوجه این موضوع است که مفاهیم مرتبط با سلیقه و نجابت دائما در حال تغییر است. کلمه ای که ممکن است برای نسل قبلی توهین آمیز به نظر برسد، شاید بخشی از لغات روزمره نسل بعدی باشد. بااین حال، باید از انتشار هرگونه فحاشی، کلمات زشت و عبارت های جنسی در این روزنامه پرهیز شود، مگر آنکه استفاده از آن کلمات برای فهم یک مطلب ضروی باشد و بدون آن مفاهیم، بخشی از معنای خبر یا گزارش از دست برود. در هیچ شرایطی، اجازه انتشار محتوایی که دارای رفتارها یا عبارت های زشت و خلاف عفت عمومی با سردبیر یا دبیر تحریریه یا معاونش است. در بخش «استفاده از زبان» می توانید درباره لغات خاص یا کلماتی که ممکن است توهین آمیز باشد، راهنمایی کاربردی بگیرید. 10. اصول کار واشنگتن پست پس از آنکه «یوجین مِیر»[6] روزنامه واشنگتن پست را در سال 1933 خرید و این مالکیت خانوادگی تا امروز ادامه پیدا کرد، روزنامه برپایه سه اصل منتشر شده است: اولین وظیفه یک روزنامه آن است که حقیقت را بگوید، درحدی که آن حقیقت برایش قابل دستیابی باشد. یک روزنامه باید تمام حقیقت را، تا جایی که خود به آن دست پیدا کرده، بگوید. این حقیقت شامل هرچیز مهمی مرتبط با نه فقط با خود ایالات متحده که تمام دنیا می شود. به عنوان یک منتشرکننده خبر، روزنامه باید باید نجابت را رعایت کند. در همان سطحی که رعایتش برای یک شخص محترم ضروری است. چیزی که روزنامه منتشر می کند باید هم مناسب افرد جوان و هم افراد مسن باشد. تعهد روزنامه به خوانندگان و عموم مردم است، نه منافع شخصی مالک خود روزنامه. این روزنامه، برای پیگیری حقیقت باید آماده فداکردن دارایی های مادی اش باشد، اگرچنین تصمیمی برای عموم مردم ضروی است. این روزنامه نباید هم پیمان هیچ منفعت خاصی باشد و درست برعکس باید مرام و مسلکش در امور عمومی و انسانی آزاد، بی طرف و سلامت باشد این سه اصل یوجین میر به وسیله این نوشته، دوباره تایید می شوند. منبع: http://asne.org/content.asp?contentid=335 [1] Conflict of Interest: به وضعیتی اطلاق می شود، که شخص یا اشخاصی که در مقام و موقعیت معتمد قرار دارند، خود دارای منافع شخصی یا گروهی در تقابل با مسؤولیت شان داشته باشند. به این ترتیب فرد به صورت ناخواسته، ممکن است در شرایطی قرار گیرد که میان منافع شخصی و حرفه ای اش تضاد ایجاد شده و بی طرفی اش از بین برود. [2] managing editor [3] . on-the-record reason [4] opposite-editorial pages [5] fact [6] Eugene Meyer سرمایه گذار، ناشر و روزنامه نگار آمریکایی که 83 سال پیش، روزنامه ورشکسته واشنگتن پست را در دوره رکود بزرگ اقتصادی آمریکا خرید. او میلیون ها دلار صرف بهبود وضعیت این روزنامه و ارتقای کیفیت روزنامه نگاری در آن کرد تا جایی که واشنگتن پست پس از حدود دو دهه، یعنی از دهه 1950 به سودآوری رسید و جایگاهش را در میان رسانه های معتبر آمریکا بازکرد.
یکشنبه ، ۵دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نصر نیوز]
[مشاهده در: www.nasrnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها