واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دوئل سرگرمی های مجازی و بازی های بومی محلی -عیسی پاشاپور* نوجوان یا جوان امروزی در گوشه ای از خانه با گوشی تلفن همراه یا تبلت خود خلوت می کند و با منزوی شدن در دنیای رنگارنگ غیر واقعی، دیگر از هیاهو و گلخنده های دسته جمعی نوجوانان یا جوانان در بازی های بومی و محلی خبری نیست و هرکسی در انزوای خود، توپ شادی را با پای رویا به دروازه غیرواقعی کامیابی هایش شوت می کند.
سرگرمی های هزار توی مجازی آمیخته به مهلک ترین سم های ضد فرهنگی، به تدریج ذائقه فکری و روحی آینده سازان جامعه را مسموم می کند و چه بسا با ایجاد تغییر نگرش در آنها، زمینه الگو پذیری بیشتر از رفتارها و گفتارهای وارداتی مغایر با فرهنگ ایرانی اسلامی را در آینده سازان کشور فراهم کند.هرچند به لحاظ توسعه روز افزون فناوری، دل کندن نوجوانان و جوانان از جذابیت بازی های اندرویدی دشوار است اما خرده فرهنگ ها و آموزه های ناهنجار نهفته در دل بازی های خارجی، ناخواسته به روح و جان نوجوانان وارد می شود و دیگر بازی مهیج و آموزنده ای مانند هفت سنگ که فرو ریختن آن با سنگ رقیب، نماد شسکت یک هفته تلاش و ضرورت عزمی دوباره برای کوشش و موفقیت است، به فراموشی سپرده می شود.نتیجه انس با بازی های اندرویدی و رایانه ای خلوت گزینی، خستگی و تنبلی چشم، ضعف روابط عمومی، بی تحرکی، چاقی و سستی عضلات بدن است و این زیان ها با شور و حال مشارکت کنندگان در بازی های بومی محلی متنوع که مروج مشارکت جمعی، رقابت سالم، رفاقت، کیاست و ورزیدگی است، قابل مقایسه نیست.هیجان بازی ها و سرگرمی های سنتی مناطق مختلف ایران به حدی زیاد است که حتی با وارد شدن به برخی از آن بازی های بومی ساخته شده در فضای مجازی و اندروید، لذت واقعی مشارکت در یک بازی محلی احساس نمی شود و فضای مجازی هرگز نمی تواند خاطره های ماندگار همبازی های کودکی و نوجوانی را در خلوت های موهوم خود بیافریند. مناطق مختلف ایران عزیز به تناسب آب و هوا، قومیت ها و فرهنگ های خرد و کلان گنجینه ای تمام نشدنی از بازی ها و سرگرمی های بومی و سنتی است و هر یک از 700 بازی محلی شناسایی شده، القا دهنده آموزه های اخلاقی، خود باوری، روحیه قهرمانی، پهلوانی و نوعدوستی است و احیا، صیانت و ترویج آنها به عنوان میراث فرهنگی و مقاوم در برابر بازی های هدف دار خارجی ضروری است.شاید برخی از بازی های بومی و محلی ایران به لحاظ تعداد شرکت کنندگان در آن یا فرایند بازی، قابلیت ارایه به مناطق دیگر و حتی ثبت و معرفی به خارج از کشور را داشته باشند و می توان در برابر سیل تفریحات وارداتی دارای مضمون های نامناسب، سرگرمی های مهیج و بومی را ترویج و نوجوانان و جوانان را برای لذت بردن از آنها قانع کرد. به نظر می رسد در کنار تلاش وزارت ورزش و جوانان برای ترویج بازی های بومی و محلی، باید دستگاه های متولی دیگری نظیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش برای شناسایی و باز تعریف سرگرمی های مناطق مختلف ایران وارد عمل شوند و از ظرفیت دانشگاه ها نیز در ارایه طرح ها و پایان نامه های دانشجویان با موضوع پیشینه بازی های بومی و محلی در ایران و خاستگاه ها و هدف های اخلاقی آنها استفاده شود. رواج استفاده از بازی های مجازی، تفریحات و سرگرمی های بومی و محلی را در خطر فراموشی قرار داده است و با توجه به زیان ها و آسیب های ناشی از فضای مجازی، احیا و معرفی بازی های بومی و سنتی مناطق مختلف ایران ضروری است.بدیهی است که استیصال وعقب نشینی در مقابل هجوم فرهنگی بیگانه، غلبه فرهنگ وارداتی را سبب خواهد شد و هر اندازه با ایمان به ارزش های نهفته در بازی های نواحی مختلف کشورمان به احیا و معرفی لازم آنها پرداخته شود، در فراگیری و پذیرش جامعه نسبت به آنها توفیق لازم حاصل خواهد شد.* مسئول دفترایرنا در آستارا 7124/1042انتشار دهنده: فاطمه نوری جهانگرد
20/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]