واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: تابناک: برنامه سینمایی هفت در شرایطی امشب با موضوع سینمای مستند پخش شد که جذاب ترین بخش این برنامه، حرف های نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی «نفس» درباره برخورد جناحی با او و آخرین اثرش پس از دریافت یک جایزه بود و در ادامه نیز پای مافیای اکران به میان کشیده شد؛ موضوعی که برخی سینماگران دیگر نیز از آن سخن می گویند.
برنامه سینمایی «هفت» این هفته ساعت 10:47 در حالی بر روی آنتن زنده تلویزیون رفت که بهروز افخمی در ابتدا گفت: با ورود فیلم سینمایی «سلام بمبئی» به چرخه اکران و فروش بالای آن، مجدد فروش هفتگی سینمای ایران به عدد 4 میلیارد تومان رسید و امیدواریم این فروش ادامه یابد و به این ترتیب برای نیمه پایانی سال مجموع فروش 60 میلیاردی و در کل برای فروش امسال سینمای ایران فروش 180 میلیاردی را پیش بینی می کنیم که عدد بسیار خوبی است.
مجری برنامه هفت در ادامه گفت: امیدواریم پخش کنندگان، تهیه کنندگان و سینماگران با تولید گونه های مختلف از فیلمهای سینمایی از جمله سینمای کودک به افزایش این رونق در سال آتی کمک کنند تا به وضعیت مطلوب برسیم که هنوز با آن فاصله داریم.
در ادامه گزارشی درباره جشنواره سینماحقیقت (مستند) پخش شد و سپس درباره فیلم سینمایی «نفس» که اکنون در حال اکران است، با حضور نرگس آبیار کارگردان این فیلم سینمایی و سیده ساره نورموسوی بازیگر نقش اول این فیلم گفت و گو شد. نرگس آبیار که با وجود شجاعت در خلق یک اثر دشوار در اکران مورد ظلم واقع شده، بغض خود را روی آنتن زنده تلویزیون آورد و در این زمینه با گلایه از کیفیت اکران فیلم ها در سینماهای کشور، بیان داشت: کاش مشکلات ما فقط سالن های سینما بود. الان یک ناعدالتی عجیب و غریب در سینماها موج می زند که به نظرم مشکل بزرگتری ست و همه جا این مشکل را می بینم. منِ نوعی، یک بنر یا تابلو از شهرداری نتوانستیم بگیریم و شهرداری تنها به یکی دو فیلم خاص این امکان را می دهد!
کارگردان «نفس»: ظاهرا ديگر خودي نيستم و بي انصافي و ظلم در مورد كارهاي من آغاز شد
آبیار ادامه داد: تصاویری از مجسمه ها و تندیس های قدیمی روی استندهای شهری می زنند اما حاضر نیستند تصاویری از فیلم هایی همچون «نفس» بزنند! حوزه هنری که ادعای این همه کار فرهنگی دارند و از نمایش فیلم «لانتوری» یا ... بخاطر نامناسبی سرباز می زنند و الان فیلم روحوضی نمایش می دهند، اما از سالن دادن به ما خودداری می کنند. ما از ابتدا با 23 سالن شروع کردیم و الان 16 سالن داریم. «نفس» همواره با سالن پر و ظرفیت خوب اکران شده اما وضعیت سانس دهی و سالن دهی ما بسیار بد است.
این کارگردان سینما سپس به نقد رفتار حوزه هنری پرداخت و در این زمینه گفت: حوزه هنری با شرکت نورتابان قرارداد نیز داشت اما به راحتی آب خوردن تمام سالن هایش را با شروع اکران «سلام بمبئی» به این فیلم اختصاص داد. تلویزیون که از تهیه کننده ها و پخش کننده انواع و اقسام تعهدها را برای عدم پخش تیزرهای آنها از شبکه های ماهواره ای می گیرد، تعداد تیزری که به ما دادند با یک فیلم اکران شده در گروه «هنر و تجربه» یکی ست. یعنی تنها 175 نوبت. این شرایط عادلانه نیست. اساسا سینمایی نیست که من برای پرکردن آن تبلیغی کنم.
آبیار درخصوص علت گرفتن سالن های فیلم «نفس» درحالی که سالن های فیلم همواره پر است، گفت: من نمی دانم و به فیلم های دیگر هم نمی خواهم بی احترامی کنم، اما انتظار داریم وقتی حوزه هنری به ما قول داد و قرارداد دارد و ما نمایش فیلم ما در ماه صفر افتاد، حمایت کنند و پای قول شان بیاستند. اما متاسفانه با سینما بحث جناحی می شود. از زماني كه جايزه اخلاق را از آقاي خاتمي گرفتم ظاهرا ديگر خودي نيستم و بي انصافي و ظلم در مورد كارهاي من آغاز شد.
این کارگردان سینما با بیان اینکه در هر دو جناح چهره های مثبتی حضور دارند، تاکید کرد: من می گویم باید میان همگی صلح باشد. من میان هر دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب که می روم می بینم آدم های خوبی هستند اما بعد می بینیم برخوردها طور دیگری است. وقتی فیلم من روی پرده سینما نیست درباره چه چیزی از فیلم حرف بزنم و تبلیغ کنم؟ این بی عدالتی در اکران چرا باید رخ دهد؟
او افزود: من بعد از خدا به بالاترین مقام عالی رتبه این مملکت پناه می آورم تا ما را از این بی عدالتی نجات دهند! دلم بسیار پر است و آمده ام در #هفت تا گلایه کنم. من مردانگی یا زنانگی کردم و فیلم «شیار 143» را ساختم حالا شما از من بخاطر آن فیلم در «نفس» حمایت کنید. از نهادهایی که از ما کمک نکردند و نهادهایی که از ما کمک کردند مثل سازمان اوج که از ما دلجویی کردند و باعث دلگرمی ما شدند، تشکر می کنم.
سپس بعد از پخش چند میان برنامه، میزگرد بررسی مستند بحران در ایران باحضور نادر طالب زاده و محسن اسلام زاده برگزار شد. نادر طالب زاده در ابتدای این بخش مجدداً مدعی شد که ترور بیولوژیک شده و این در حالی است که این ادعا قبلاً توسط نهادهای مسئول پس از بررسی مستندات و شواهد ادعایی به طور قاطع تکذیب شده است.
محسن اسلام زاده نیز با اشاره به ضعف مستندسازی بحران ایران از آموزش نیروها برای ممانعت از خطرهای احتمالی و ... گفت: ما خیلی عقب تر از این حرف هاییم. در همان صحنه که من مجروح شدم در خلال تولید یکی از مستندهایم، اگر جلیقه داشتم 12 ترکش پشتم نمی خورد. اما گاهی آدم یه چیز می گوید دیگران جوری نگاهت می کنند که انگار می خواهند به تو بخندند. ما هم می گوییم پس ول کن. لذا در این موارد ما بسیار عقب هستیم.
او در ادامه گفت: اخیرا برخی نهادهای داخلی به دنبال تربیت نیروهای مستندساز بحران و برگزاری دوره ها و اهدای جوازهایی افتاده اند اما اغلب دیر از راه رسیده اند و بیشتر دکان هستند و ورود نهادهای دولتی و حاکمیتی تجربه نشان داده کمکی نمی کند. در عوض به راحتی می توان توسط جشنواره هایی مثل عمار این دوره ها در قالب کارگاه های فشرده آموزش داده شود تا مستندساز بیاموزد در شرایط سخت چگونه کار کند.
۲۰ آذر ۱۳۹۵ - ۰۰:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]