محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828070773
مار و مارافسا - روزنامه اعتماد
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: در امریکا مخالفین ترامپ، دست به تظاهرات زده اند و شهر را به هم ریخته اند. معلوم شد در جهان اول هم ظرفیت دموکراسی نیست و پذیرش رای مخالف سخت است. حقیقتا هم سخت است برای آدم دانشگاهی و باشعور پذیرفتن این حقیقت تلخ که حداقل چهارسال ترامپ «پرزیدنت» ایالات متحده و بانوی بزرگوارش «فرست لیدی» آنجاست. برای همین ریخته اند توی خیابان و شعار می دهند و احیانا سطل زباله آتش می زنند و با پلیس خدوم و زحمتکش ایالات متحده درمی افتند. اما چیزی که این وسط بهت انگیز است عکس العمل «رفقای ما» به ماجراهای امریکاست. دیروز و پریروز در روزنامه فخیمه شان با تیتر و عکس درشت تظاهرات امریکا را با غائله هشتاد و هشت یکی دانسته بودند. در اینجا تظاهرات سال هشتاد و هشت فتنه نامیده می شود و پیرامونش حرف و حدیث بسیار است. در تلویزیون و رسانه ها گزارش های مکرر رفته اند که تظاهرات هشتاد و هشت را امریکایی ها و عربستان سعودی و اسراییل مدیریت کردند و هنوز هم بعضی نمایندگان مجلس عوامل دخیل در اعتراضات انتخاباتی را دست نشانده استعمار و استکبار می دانند. فعلا بر سر این تلقی بحث نکنیم. من نمی خواهم در این میان چیزی را اثبات یا انکار کنم. عرضم این است که اگر تظاهرات امریکا را با تظاهرات هشتاد و هشت پیوند بزنیم آن وقت دیگر نمی توانیم با روشنفکران و دانشگاهیان و جوانان امریکایی که نمی خواهند زیر بار ترامپ بروند همراهی کنیم. ما ضد امپریالیست ترین کشور دنیاییم و در سرتاسر دنیا خیلی ها چشم به دهان ما دارند تا ببینند درباره حوادث و اتفاقات چه موضعی می گیریم. الان موضع رسمی انقلابی های ما درباره تظاهرات امریکا چیست؟ آیا چون قبلا مشابهش را تجربه کرده ایم باید به نفع ترامپ و علیه تظاهرکنندگان موضع بگیریم؟ چون هم از ترامپ بدمان می آید و هم از هیلاری کلینتون، باید که طرفداران هر دو را به یک چوب برانیم و بیزاری مان را از عموم رای دهنده ها اعلام عمومی کنیم؟ آیا همان حرف هایی را که قبلا درباره تجربه خودمان زده ایم حالا باید به امریکایی ها بگوییم و تظاهرات خودجوش شان را به سرویس های امنیتی و پول های عربستان سعودی نسبت بدهیم؟ الان اینکه امریکایی ها دارند تظاهرات می کنند و دموکراسی شان را معیوب و مغلوط و پرعیب و ایراد جلوه می دهند از دید ما آیا کار خوبی می کنند یا بد؟ الان آیا ما به همان اندازه که از ترامپ و طرفدارانش بدمان می آید باید از رقیب و طرفدارانش هم بدمان بیاید؟ چیزی که در روزنامه های مورد نظر می بینیم همین است که عاقبت درزی در کوزه افتاد. به تعبیری همان حرف سعدی را می زنند که قتل مارافسا نباشد جز به مار. حالا مار اعتراض به جان ایالات متحده افتاده و دارد نیشش می زند. عیبی ندارد بزند؛ چه بهتر. اما سوال اینجاست که آیا ما با این معترضین همدلیم یا نه؟ الان از دید ما آیا این مخالفین، خرابکار و شورشی هستند و باید کتک بخورند و سرجای شان بنشینند؟ آیا اینها به آنتریک صهیونیست ها و عرب ها دارند شهرهای امریکا را به هم می ریزند؟ متوجه عرضم هستید؟ می گویم که چه فرقی است بین معترضین وال استریت با مخالفین انتخابات؟ چه چیزی این وسط وجود دارد که لحن مان نسبت به وال استریتی ها همدلانه تر است تا به مخالفین ترامپ؟ دلیلش چیست که در ایران و در اکثر مساجد به حمایت از نهضت وال استریت شعار می دادیم اما حالا به مخالفین ترامپ که می رسیم دوپهلو و با نیش و کنایه و طعنه حرف می زنیم؟ خوب به چهره مخالفین ترامپ نگاه کنید. اینها دقیقا از همان طایفه وال استریت هستند. ظاهرشان داد می زند که قبلا از بی عدالتی به ستوه آمده اند و علیه نظام بانکی و اقتصادی سرمایه داری تحصن کرده اند. اصلا نوع شعارها هم گواهی می دهد که اینها بقیقه السیف وال استریتی ها هستند. اما عجیب است که ما با اولی خوبیم و با دومی محتاطانه برخورد می کنیم. آیا صرفا به خاطر تجربه 88 است که احتیاط می کنیم؟ آیا در منسوب کردن این تظاهرات به آن تظاهرات دنبال القای پیام خاصی هستیم؟ آیا می خواهیم صبر کنیم ببینیم ترامپ چه می کند و چه عکس العملی نشان می دهد؟ آیا کلا از این به بعد باید به همه اتفاقات ملی و دولتی ایالات متحده مشکوک باشیم و تا می توانیم عقب بایستیم؟
جمعه ، ۲۸آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
گوناگون
پربازدیدترینها