واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: 1- تاریخ در حال تکرار شدن است؛ بی توجهی مقامات ارشد ورزش ایران به موضوع تطبیق اساسنامه فدراسیون ها با اساسنامه فدراسیون های جهانی و کمیته بین المللی المپیک، ورزش ایران را دچار بحران تازه ای کرده است؛ بحرانی که البته از مدیریت عالی ورزش به بدنه تزریق می شود و مشخص نیست چه تبعات و هزینه هایی به ورزش ایران وارد می شود. احتمالا مثل «شوخی (!)» وزارت ورزش با ورزشکار پارالمپیکی تبدیل به بحرانی عجیب در فضایی اجتماعی می شود و مثل همین دیروز، دیدار صمیمانه ای با ورزشکار برگزار می شود و جز «گل و بلبل» و تعریف های بی سابقه، عایدی دیگری ندارد. وقت وزارت ورزش قطعا نباید اینگونه بگذرد؛ آن هم «مدیریت علمی» بر حوزه ورزش. حالا بهترین وقت برای متهم کردن دیگران به «سیاسی کاری» در قبال این بی توجهی های آگاهانه است. 2- صورت مساله روشن است. وزارت ورزش و جوانان اساسنامه ای را برای تایید به کمیسیون اجتماعی دولت فرستاده است که دستِ دولت را برای دخالت در امور فدراسیون ها بازمی گذارد. اساسنامه ای که البته از دستور کار خارج شد و مشخص نیست وزیر ورزش که در روز رای اعتماد مجلس از برنامه هایش برای «اصلاح اساسنامه فدراسیون های ورزشی با رویکرد استقلال فنی و مدیریتی بر اساس قوانین کشور، منشور المپیک و اساسنامه های فدراسیون های بین المللی ورزش» گفته بود، به طور مثال چگونه دخالت دولت در امور فدراسیون ها را با جایگزینی مدیرکل استان ها به جای رییس فدراسیون برای ریاست مجمع استانی توجیه می کند؟ اولیه ترین بازتاب چنین تصمیمات خلق الساعه ای تضعیف فدراسیون های ملی و هیات های ورزشی خواهد بود که باتوجه به تجربیات تلخ ورزش ایران از دوران دولت گذشته به تعلیق فدراسیون هایی نظیر فوتبال، قایقرانی، دوچرخه سواری و دیگر رشته ها ختم شد، برخوردهایی از سوی مراجع بین المللی را به دنبال خواهد داشت که گویی برای مقامات ورزش ایران بی اهمیت است. 3- پرسش مهم اینجاست. چرا بسیاری از مقامات عالی ورزش نسبت به موضوعات بین المللی بی اهمیت هستند؟ رابطه ای بین این جمله وزیر ورزش که گفته بود: «بدون اینکه بخواهم بگویم انسان خوبی هستم عرض می کنم که بنده با سفرهای خارجی و ورزشی خودم و هر مسوول دیگری که آورد ه ای برای کشور نداشته باشد، مخالف هستم.» و بی توجهی به این نامه کمیته بین المللی المپیک که رسما نوشت انتخابات فدراسیون های المپیکی تا پیش از تصویب اساسنامه مستقل شان توسط فدراسیون جهانی متبوع به تاخیر بیفتد، وجود دارد؟این «بی توجهیِ آگاهانه» چرا باید دامان ورزش ایران را بگیرد تا امروز شاهد عدم رسمیت انتخابات فدراسیون جودو از سوی کمیته بین المللی المپیک باشیم؛ همان انتخاباتی که کمیته ملی المپیک هیچ نماینده ای را برای آن به مجمع نفرستاده بود. حاشیه های ورزش ایران به اینجا خلاصه نمی شود و با ابلاغ رسمی دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال انتخابات فدراسیون تیراندازی، حالا چالش دیگری پیش روی ورزش ایران باز شده که علاوه بر این فدراسیون، تعلیق ایران نگران کننده است. 4- در حالی که دولت تدبیر و امید از سوی مجامع جهانی به بهترین شکل مورد احترام است و درهای دنیا به روی ایرانیان بعد از برجام باز شده است، صلاح نیست با «بی توجهی های آگاهانه»، چهره ای دوگانه از کشور در حوزه ورزش به نمایش گذاشته شود؛ اتفاقات تلخی که در دولت گذشته شاهدش بودیم و آغازش با همین «بی توجهی های آگاهانه» بود.
سه شنبه ، ۴آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]