واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه بانی فیلم: نسخه سینمایی نمایشنامه آگوست ویلسون به کارگردانی و نقش آفرینی دنزل واشنگتن برای نخستین بار برای مخاطبان خاص به نمایش درآمد و توجه همه رابه خود جلب کرد.
به نقل از ورایتی، اقتباس پرده بزرگ دنزل واشنگتن از نمایشنامه «فنس ها» نوشته آگوست ویلسون از راه رسیده و مسلما یکی از بزرگترین مدعیان اسکار امسال خواهد بود. اما این به هیچ وجه سورپرایزکننده نیست، آن هم برای پروژه ای که بر پایه محتوای برنده جایزه پولیتزر ساخته شده و تا به حال توانسته در دو نمایش مختلف برادوی، جوایز اصلی تونی را از آن خود کند.
این فیلم روز شنبه برای دستاندرکاران صنعت سینما در وست وود و در برابر حضاری به نمایش درآمد که شامل اعضای کمیته نامزدی انجمن بازیگرانه، رای دهندگان آکادمی و رسانهها می شد. واشنگتن در جلسه پرسش و پاسخ بعد از نمایش فیلم به میزبانی ورایتی حضور داشت و همبازیانش در فیلم یعنی وایولا دیویس، استیون مک کینلی هندرسون، جووان آدپو، راسل هورنزبی، مایکلتی ویلیامسون و سانیا سیدنی هم با او همراه شدند.
در پاسخ به این سوال که چه چیزی او را به نقش تروی مکسون جذب کرد، دنزل واشنگتن پوزخندی زد و به شوخی گفت «نقش تروی مکسون». وقتی اسکات رودین تهیه کننده نخستین بار فیلمنامه فیلم که به قلم خود ویلسون نگاشته شده بود را برای واشنگتن فرستاد، او عجله ای نداشت که به عنوان یک پروژه سینمایی به سرعت وارد آن شود. او می خواست ابتدا روی صحنه تئاتر روی آن کار کند که باعث شد رودین برای احیای این نمایش در برادوی در سال ۲۰۱۰ پول جمع کند.
واشنگتن گفت: «آگوست ویلسون یک شاهکار نوشت. این یکی از بهترین نمایشنامههای تاریخ است. هدیه ای است که هرگز تمام نمی شود و آنطور که متوجه شدیم، به عنوان یک فیلم هم خوب عمل میکند.»
واشنگتن پیش از این هم دیویس را در فیلم سال ۲۰۰۲ «آنتوان فیشر» کارگردانی کرده است. دیویس گفت خودش را «یک دوست و یک هوادار» واشنگتن به حساب می آورد و درباره این صحبت کرد که چقدر واشنگتن همه کارها را برای او و دیگر بازیگران آسان کرد. او گفت: «دو چیزی که او پیش از آغاز کار به ما گفت این بود که عشق را به یاد داشته باشید و دومین چیزی که گفت و برای بازیگران یک حرف ترسناک است، این بود که به من اعتماد کنید و ما هم این کار را کردیم. خیلی ها نمی دانند به بازیگران چه چیزی بگویند که پتانسیل شان رها شود. خیلی وقت ها می دانند چه کار کنند که درفضای بسته باقی بماند و شما بترسید، اما دنزل اینطور نبود. او یک رهبر عالی و مردی خارق العاده است. او مرد خدا و مردی با شرافت بالاست و به نظرم این در کارش هم مشخص است.»
در حال حاضر تا ماه دسامبر منتقدان اجازه نقد کردن این فیلم را ندارند، اما حداقل ارزش اشاره کردن دارد که واشنگتن و دیویس هر دو با پیشتازی به سمت رقابت اسکار حرکت کردهاند. مسلما حضار هم با این ادعا موافق بودند و بعد از چند لحظه بزرگ در فیلم برای آن دست زدند و به تیم سازنده آن بعد از نمایش فیلم با تشویق ایستاده خوش آمد گفتند. وقتی دیویس معرفی شد، کف زدن های آن ها می توانست سقف را از جا بکند.
نقش آفرینی واشنگتن پر از همان اشتیاق و انرژی است که شش سال پیش برایش جایزه تونی را به ارمغان آورد. به شدت لایه به لایه است و شاید حتی بهترین نقش آفرینی تمام مسیر حرفهای کاری او باشد. این حس وجود دارد که در بخش بهترین بازیگر مرد اسکار او کنار کیسی افلک ستاره «منچستر کنار دریا» در صدر قرار داشته باشند: دو نقش آفرینی به شدت متفاوت که در عین حال توازن های جالبی دارند.
اما سه جایزه اسکار؟ تنها شش بازیگر موفق به انجام این کار شده اند. پیروزی های قبلی واشنگتن برای فیلم های «افتخار» و «روز تمرین» بود (بهترین بازیگر مرد مکمل سال ۱۹۸۹ و بهترین بازیگر مرد نقش اول سال ۲۰۰۱)، اما این نقش آفرینی بر فراز هر دوی آن ها قرار میگیرد. علاوه بر این، در سالی که به نظر می رسد از همین حالا می خواهد با فیلم های مثل «فنس ها»، «چهره های پنهان»، «نور ماه» و «تولد یک کشور» جنجال «#اسکارخیلی سفیداست» را کنار بزند، چه لحظه خاصی می شود اگر واشنگتن بتواند هفتمین بازیگر فهرستی شود که شامل اینگرید برگمن، والتر برنان، دنیل دی-لوییس، کاترین هپبورن، جک نیکلسون و مریل استریپ برای داشتن سه جایزه اسکار میشود.
در مورد دیویس هم آکادمی اسکار میتواند از همین حالا نامش را روی جایزه اسکارش حک کند. با وجود تمام احترام و تجلیل از میشل ویلیامز، نائومی هریس، نیکول کیدمن و بقیه رقبای امسال بخش بازیگران نقش زن مکمل که نقش آفرینی های فوق العاده ای داشتند، این رقابت از همین به پایان رسیده است.
البته کمی بحث در مورد این وجود داشت که دیویس در بخش بازیگر مکمل یا بازیگر نقش اول نامزد خواهد شد. حقیقت این است که در هر دو بخش او نیرویی بسیار قدرتمند خواهد بود، اما در بخش نقش مکمل، می توان گفت راه رسیدن به اسکار برای او کاملا هموار است؛ آن هم تنها سه سال پس از اینکه او می توانست برای «پیشخدمت» برنده اسکار شود، اما در پایان مغلوب مریل استریپ در «بانوی آهنین» شد.
فراتر از آن، هندرسون (که او هم نامزد دریافت جایزه تونی است)، ویلیامسون (که مطمئن بود آزمون بازیگری اش برای نمایشنامه را خراب کرده) و آدپو (که کاری قدرتمند در نمایش احساسات پیچیده از خود به نمایش میگذارد) همگی در بخش بازیگر مکمل رای های قابل توجهی کسب خواهند کرد. علاوه بر این بخشها، احتمالهای بسیاری برای نامزدی اسکار این فیلم وجود دارد: بهترین فیلم، کارگردان، فیلمنامه اقتباسی، عناصر زیرخطی از جمله بهترین لباس، طراحی صحنه و غیره.
«فنس ها» به عنوان بازیکنی قدرتمند در رقابت اسکار از همین حالا نام خود را ثبت کرده و بخشی از مجموعه فیلم های جایزه بر امسال کمپانی پارامونت است که از همین حالا با پروژه هایی مثل «مقدم»، «فلورنس فاستر جنکینز»، «متحد» و «سکوت» سر و صدا به پا کرده است. این از آن نوع کارهایی است که به سادگی نیازمند گرفتن جوایز است و بدون شک سهم قابل قبول خود را هم دریافت خواهد کرد.
۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۱۴:۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]