تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805656252
ترامپ پيروز شد!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: محمد بهشتی در اعتماد نوشت: زماني‌كه اين مطلب نوشته مي‌شود هنوز آراي انتخابات امريكا به صندوق‌ها ريخته نشده و نتيجه انتخابات معلوم نيست. ليكن نتيجه شمارش آرا در فحواي سخنم بي‌تاثير است، يعني به زعم بنده خيلي هم مهم نيست كه كدام يك از اين دو كانديدا راي خواهد آورد چون كسي كه راي مي‌آورد الزاما پيروز اين صحنه نيست!
در واقع اگر مي‌گويم «ترامپ پيروز شد» اين پيروزي معنايش چيز ديگري است. به اين موضوع باور دارم كه ترامپ حتي در صورت باخت در رقابت انتخاباتي، باز هم پيروز شده است؛ پيروز رساندن صداي اعتراض بخش بزرگي از جامعه امريكا به نظام حكومتي آن. اينك قصد دارم اين موضوع را كمي بيشتر توضيح دهم.
در هر يك از انتخابات پيشين امريكا كم و بيش شاهد نوعي يكپارچگي در احوال امريكاييان بوديم. اگر امريكاييان را به گروهي همسفر تشبيه كنيم گويي بدنه جامعه امريكا بر سر مقصد سفر توافق درجه اولي داشت و بهانه راي‌گيري‌ها صرفا انتخاب وسيله نقليه‌اي مناسب براي رسيدن به اين مقصد بود؛ برخي اتوبوس را وسيله سريع‌تري مي‌دانستند و برخي ديگر قطار را به علت راحتي و امنيت پيشنهاد مي‌كردند.
نتيجتا رقابت دو حزب اصلي امريكا، دموكرات و جمهوريخواه، هميشه براي رسيدن به اين توافق درجه دوم بود. اما در راي‌گيري اخير گويي انتخابات دچار قلب معنا شده است؛ شركت گروه وسيعي از امريكاييان در اين انتخابات به معني پذيرفتن شيوه مديريتي و حكومتي امريكا نيست. يعني كساني‌كه قرار است به ترامپ راي دهند و قريب به نيمي از واجدين شرايطند همان كساني‌اند كه اساسا بر سر انتخاب مقصد مشكل دارند و اين يعني شركت‌كنندگان در اين انتخابات با هم حتي توافق درجه اول نيز ندارند.
اگر خانم كلينتون آينه مديريت رسمي جامعه امريكا و همان مسيري است كه كشور امريكا خصوصا از بعد از جنگ جهاني دوم در پي تحقق رويايي در آن حركت مي‌كرده است، متقابلا ترامپ مظهر عصبانيت و اعتراض جمع بزرگي از امريكاييان به اين چهره رسمي است. ترامپ تنها با خانم كلينتون و طرفدارانش مشكل ندارد بلكه پنداري اساسا با همه رييس‌جمهورهاي پيشين امريكا عداوت دارد. چرا كه وجه اشتراك همه اين روساي دولت پيشين همين مديريت رسمي بود؛ البته در بعضي از آنان همچون اوباما، بيل كلينتون و كندي اين چهره مزين‌تر و جذاب‌تر عرضه مي‌شد و حالا در آينه خانم كلينتون عريان‌تر و بي‌ملاحظه‌تر ظاهر شده، لذا از جذابيتش كاسته و واقعيات زمختش هويدا شده است.
ترامپ نماينده همه كساني‌است كه سال‌ها بود توسط اين مديريت رسمي، چه دموكرات و چه جمهوريخواه، به حاشيه رانده شده بودند. كساني‌كه نه تنها از تحقق روياي امريكا مأيوسند، بلكه همه ناكامي‌هاي‌شان را محصول اين مديريت رسمي مي‌دانند. اينان با مستمسك قرار دادن ترامپ حتي اگر اميدي به خلاصي از حاشيه‌نشيني و آمدن به متن نداشته باشند، دست‌كم آرزو دارند با ابراز وجود، متن را متزلزل و حتي متلاشي كنند. عموم طرفداران ترامپ از بغض مديريت رسمي امريكاست كه طرفدار او شده‌اند و نه به خاطر امتيازات شخصيتي و مديريتي خود او.
لذا آنچه در آينه ترامپ ديده مي‌شود احوال ناخوش بخش قابل توجهي از جامعه امريكاست كه طي دهه‌ها به تاريكي حاشيه‌نشيني رانده شده‌اند. كساني‌كه در فضايي وهمي به بهانه‌هاي كوچك و شخصي و نه از روي تعقل و تدبير آماده ويرانگري هستند. مثلا طرفداران ترامپ، خانم كلينتون را به نمايندگي از مديريت رسمي متهم به دروغگويي مي‌كنند و ترامپ را راستگو مي‌دانند. اما راستگويي ترامپ چه نحو راستگويي‌اي است؟
آن نوع راستگويي كه فضيلت است يا راستگويي به معني عريان‌سازي نفسانيات؟! آيا اينكه مرتكب همه رذايل ريز و درشت شويم و آن را اعلام كنيم راستگو بوده‌ايم؟
خوب يا بد اين انتخابات فرصتي بود براي جامعه امريكا كه بفهمد با وجود آنچه به نظر مي‌رسد امريكايي‌هايي هستند كه اساسا با امريكا بودن امريكا مشكل دارند، شهرونداني كه با وجود انبوه مشكلات لاينحل عموما ذهن‌شان را مشكلات شخصي و كوچك پر كرده است و حالا انباشت همين نارضايتي‌ها سبب موجي شده است؛ موجي كه بزرگ شدنش براي جامعه امريكا و حتي براي جهان خطرناك خواهد بود. جالب اينكه اين موج نه تنها تعادل امريكا كه تعادل بسياري از ديگر كشورها را برهم خواهد زد.
حاكميت غالب كشورهاي جهان بيش از هفت دهه است كه مبتني بر قواعد بازي‌اي كه مديريت امريكا تدارك كرده، پيش رفته‌اند و كمابيش در تعادلي نسبي به سر مي‌برد؛ طبيعي است كه اين كشورها از اينكه ترامپ انتخاب شود بسيار نگران باشند، در عوض كشورهايي نظير روسيه كه كسب قدرت در آرايش جهاني را موكول به برهم خوردن اين توافق درجه اول مي‌دانند، به نظر مي‌رسد از انتخاب ترامپ خوشحال خواهند شد.
در نهايت آنكه چه او انتخاب شود و چه نشود اين امريكاييان معترضند كه از خلال به صحنه آوردن ترامپ به بهترين وجه توانستند صداي مهيب و گوشخراش اعتراض‌شان را به گوش جهان برسانند و از اين نظر فارغ از نتيجه او پيروز اين انتخابات است.
۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
سیاسی
پربازدیدترینها