واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: نقل است که روزی صاحب بن عباد شربتی طلبید؛ یکی از غلامانش قدح شربتی حاضر کرد و بدو داد...
پایگاه خبری تحلیلی تراز: مطابق آموزه های دین مبین اسلام، کار، امانتی در دستان انسان محسوب می شود پس نمی توان باری به هر جهت کار کرد یا در کار کم گذاشت زیرا با این تعریف از کار، این عمل مساوی است با خیانت در امانت! در چنین تفکری و با این برداشت زیبا از کار، کارمند و کارگر قطعا حرمت کار را می دانند، برایش احترام و ارزش قائلند، حتی اگر حقوق و مسائل دیگر دچار مشکل شود به اصل کار لطمه نمی زنند و در مجموع تمام تلاش خویش را به کار می برند تا مسئولیت خویش را به نحو احسن انجام دهند.
از طرفی کمال هر فرد به میزان مسئولیت پذیری اوست. پس هرچه مسئولیت پذیرتر بود نزدیک تر به کمال در اخلاق اداری و فردی خواهد شد. مولای متقیان امیر مومنان علی (ع) در تعریف حیطه مسئولیت انسانها آن را بسیار گسترده می داند و از كارگزاران و كاركنان خود می خواهد كه نسبت به كلیه كارها و اقدامات و نیز روابط و مناسبات خود مسئولیت پذیر باشند:
«اتقوا الله فی عباده و بلاده، فانكم مسئولون حتی عن البقاع و البهائم.»
«از خدا بترسید در حق بندگانش و شهرهایش، زیرا شما حتی در برابر سرزمینها و چارپایان مسئولید.»
***
سه نکته:
* پاسخگویی نسبت به همه امور
با این تعریف هرکس در هر مرتبه و مقامی باشد نسبت به همه امور مسئول و پاسخگوست. با این شرایط هیچ کس نمی تواند در هر پست و مقام و مسئولیتی هم که باشد هرطور خواست با مردم رفتار نماید و خود را پاسخگو نداند. با این مبنا هیچ کس حق كمترین اهانت و بی احترامی به مردم را ندارد و افراد حتی نسبت به نوع نگاه و بیان و رفتار خود مسئولند.
** حکایت شنیدنی انسانیت صاحب بن عباد
انسان نسبت به همه موجودات مسئول است حتی در برابر حیوانات و لذا حق تجاوز در حقوق سایر موجودات را نیز ندارد چه رسد به انسان ها! در کتاب منازل الاخره به داستان صاحب بن عباد وزیر آل بویه اشاره نموده است. نقل است که روزی صاحب بن عباد شربتی طلبید؛ یکی از غلامانش قدح شربتی حاضر کرد و بدو داد. صاحب چون خواست بیاشامد یکی از خواص او گفت: این را مخور زیرا که زهر در آن ریخته اند و غلامی که قدح را به دست صاحب داده بود ایستاد بود. صاحب گفت: دلیل بر صحت قول تو چیست؟ گفت: تجربه کن؛ این را بده به همان کس که به تو داده تا معلوم شود. صاحب گفت که من این را اجازه نمی دهم و حلال نمی دانم. گفت: پس تجربه کن به آنکه به مرغی بدهی که بیاشامد. گفت: حیوانی را عقوبت کردن جایز نیست. پس قدح را رد کرد و امر کرد بر زمین ریزند و به آن غلام فرمود که از نزد من دور شو و از خانه ام بیرون برو ولی دستور داد که ماهیانه او را بدهند و قطع نکنند، و فرمود: یقین را به شک دفع نباید کرد و عقوبت کردن به قطع روزی کسی، از ناکسی است.
*** دشمن ترین مردم نزد خدا کیست!؟
به بیان امیرمومنان علی علیه السّلام: «و ان من ابغض الرجال الی الله تعالی لعبدا و كله الله الی نفسه، جائرا عن قصد السبیل، سائرا بغیر دلیل. ان دعی الی حرث الدنیا عمل، وان دعی الی حرث الآخره كسل! كأن ما عمل له واجب علیه، و كان ما ونی فیه ساقط عنه!»
دشمن ترین مردم در نزد خدا، بنده ای است كه خدا او را به خود واگذارد و او پای از راه درست بیرون نهد و بی راهنما گام بردارد، اگر به كار دنیایی اش خوانند، به كار پردازد و اگر به كار آخرتی اش خوانند، سستی و كاهلی نماید، گویی آنچه برای آن كار كند بر او بایسته است و آنچه در آن سستی و كاهلی ورزد، از او ناخواسته.
زمانبندی انتشار: 25 مهر 1395 - 05:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]