واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فقط زندهايم...
سالها پيش سري پرشور داشتيم و قلبي سرشار از عشق، عشق به كودكان و نوجوانان معصوم وطن، عشق به آموختن و تربيت نونهالان.
لذتي دارد كه شاهد بالندگي كودكان سرزمينت باشي، چنان لذتي كه حتي خود را فراموش ميكني، فراموش ميكني كه مورد تبعيض واقع شدي، فراموش ميكني كه مراقب باشي در مسابقه تقسيم حقوق، حقت ضايع نشود.
و ما فراموش كرديم، در آن زمان ما عاشقانه خدمت كرديم و البته مسئولان به جاي اينكه پاداش دلسوزيهايمان را بدهند با شعارهاي شيرين معلمي نقش انبيا است و... و دلايلي مانند تعداد زياد معلمين و... ما را به حداقل قانع كردند...
سالها گذشت و حال ما مانديم و جسمي رنجور و روحي زخمخورده كه حتي توان تأمين حداقل مخارج زندگي را نداريم چه برسد به تأمين هزينه درمان بيماريهايي كه در اين سن اجتنابناپذير هستند يا تأمين هزينه تفريح و گردش و... كه حق طبيعي هر انسان است.
بازنشستگي زمان استراحت و لذت بردن از نتيجه سالها تلاش است ولي براي ما معني ديگري دارد.
دريافتي بسيار پايين در زمان اشتغال سبب شده كه مبلغ پسانداز براي صندوق بازنشستگي هم ناچيز باشد و حال ما گرفتار چنين مشكلاتي باشيم، ولي اين مسائل از گناه و كوتاهي مسئولان نميكاهد. ايشان سالها نسبت به حقوق ما بيتوجه بودند و نتيجه اين بيتوجهي ايشان وضعيت وخيم امروز بازنشستگان است.
ما فقط مانند زورقي شكسته در ساحل زندگي هستيم.
فقط زندهايم...
ما سالها صبوري كرديم ولي از صبوري نتيجهاي نديديم.
البته آستانه تحمل ما بازنشستگان بسيار بالاست، سالها بيهيچ توقعي با حداقل دستمزد عاشقانه خدمت كرديم و اكنون هم سالهاست رويه صبر را پيش گرفتيم ولي صبر هم اندازه دارد. اكنون مسئولان نظام را با اين سؤالها به چالش ميكشيم:
آيا واقعا اين است معني عدالت؟
چگونه شب سر به بالين ميگذاريد در حالي كه طلايهداران علم و فرهنگ جامعه و مربيان خود و فرزندانتان شب تا صبح با فكر بدهي و... خواب به چشمشان حرام است؟
آيا اين است پاداش خدمت صادقانه؟
قضاوت را به شما واگذار ميكنيم و وجدانتان را قاضي محكمه، در مورد خود عادلانه حكم كنيد.
با آرزوي روزهاي خوب و تابيدن بارقه نور اميد بر دل بازنشستگان، اين پيشكسوتان بيادعا.
والسلام.
يك بازنشسته آموزش وپرورش
تاریخ انتشار: ۰۶ مهر ۱۳۹۵ - ۱۹:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]