واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: باید ها و نباید های مراقبت از بیمار و خود مراقبتی
نشست تخصصی مراقبت از بیمار ، خود مراقبتی در چهارمین روز جشنواره ی فیلم سلامت برگزار شد.
نشست تخصصی مراقبت از بیمار ، خود مراقبتی در چهارمین روز جشنواره ی فیلم سلامت برگزار شد.
به گزارش "} جوان آنلاين" نشست تخصصی مراقبت از بیمار ، خود مراقبتی در چهارمین روز جشنواره ی فیلم سلامت با حضور بهنام بهزادی کارگردان فیلم وارونگی، دکتر حمید رضا نمازی دکتری اخلاق پزشکی ،دکتر حافظ باچُغلی روان پزشک قوانین روابط بین فردی و دکتر حامد محمدی کنگرانی روانپزشک و عضو کمیته ی رسته ی انجمن روان پزشکان و با اجرای منصور ضابطیان برگزار شد. منصور ضابطیان با این پرسش از بهنام بهزادی که چرا موضوع مراقبت از یک بیمار را به عنوان موضوع فیلم خود انتخاب کرده است نشست را شروع کرد. بهزادی درپاسخ گفت : بستر فیلم بر اساس روابط بین فردی است. یک بحران از منظر درام پیش می آید که روابط آدم ها را تغییر می دهد.راستش بعضی چیزها در ایران از منظر سنتی خیلی بدیهی به نظر می رسد .مثل مراقبت از بیمار. همان قدر که آد م ها باید از مراقبت کردن یک بیمار راضی باشند، بیمار هم بایداز مراقبش احساس رضایت داشته باشد. دکتر باچُقلی ادامه داد یکی از موضوعاتی که در ارتباط با مراقبت ازیک بیمار در خانواده ها زیاد دیده می شود مساله ی مسوولیت پذیری بیش از حد است که با احساس گناه همراه می شود و عملکرد اجتماعی فرد را مختل می کند. مثل مراقبت از پدر و مادر که خیلی مواقع فرزند خودش را فراموش می کند. درواقع این نوعی اختلال ارتباطی است که در آن فرد ارتباطات فردی و اجتماعیاش را از دست می دهد و در نهایت با اخلاق توجیهش می کند.(over responsibility ) به طورمثال دختر هایی که همراه مادرهای بیمارشان زندگی می کنند و معمولا یک احساس گناه، وابستگی و خشم پنهان دارند که البته این موارد خیلی شبیه شخصیت نیلوفر فیلم وارونگی نیست. کارگردان وارونگی گفت که فیلم اصولا ربطی به امر واقع ندارد. چرا که صرفا بازنمایی امرواقع ارزش چندانی ندارد. محدوده ی شناخت من هم اینطور نبود. من آمدم و سعی کردم نمونه ی کمتر دید ه شده ای را نشان بدهم که تصویر کلیشه ای نیست. دکتر محمدی کنگرانی در ادامه ی نشست به این نکته اشاره کرد که همیشه یک حلقه ی گمشده در یک اثر هنری وجود دارد و خود هنرمندان نیز درباره اش حرف می زنند، فیلم نامه است. در کشور ما هم موضوعات جذابی وجود دارند که بشود به آنها پرداخت. باید گفت هر فیلمی که در آنها آدم ها باشند و با هم در آن حرف بزنند یک فیلم روان شناسی است. ما در تمام این فیلم ها روابط بین فردی داریم .ما همه دوست داریم که یک خانم ایرانی در نهایت شبیه نیلوفرِ مستقل و قوی باشد. خیلی از خانم ها وقتی که مشکل مراقبت از بیمار حل می شود دیگر نمی دانند چه کاری انجام بدهند. هنرمند این حق را دارد که فیلم را مطابق خواست خود پیش ببرد اما من به عنوان یک روان پزشک می پرسم که چطور یک شخصیت منفعل ناگهان تغییر می کند. من توقع ندارم آقای بهزادی وارد یک سری جزییات بشوند، همینکه وارد روابط بن فردی می شوند خیلی ارزشمند است.اما شخصیت پردازی باید دقیق تر باشد که خب ظرایف زیادی دارد. دکتر نمازی در پاسخ به این سوال که نسبت مراقبت از بیمار با مسایل اخلاقی چیست ؟ گفت اصل اول اخلاق پزشکی ، اصل احترام یا اتونومی است.که پیشتر در دهه ی هفتاد و هشتاد میلادی درارتباطات بیمار و پزشک مطرح می شد و در دهه ی نود میلادی شامل ارتباط بیمار و همراه هم شد. اصل اتونومی تا می توانیم بیمار را وابسته نکنیم. نشان سلامت اجتماعی این است که بیمار را وابسته نکنیم . در جامعه کرامت انسانی به خطر می افتد زمانی که ما همین جزییات را رعایت نکنیم.در روان شناسی اگزیستانسیالیستی یک بیماری مطرح می شود به نام بیماری تصمیم گیری. شخصیت فیلم وارونگی هم این بیماری را دارد. یک الگوی قاطع ازحیث اخلاقی وچود دارد که همان صراحت، صداقت،استقلال و احترام به طرف مقابل از ارکان آن است. نگذاریم پدر و مادر ها در مسند قضاوت درباره ی مهربانی و یا "فرزند بهتری " قرار بگیرند. در ادامه منصور ضابطیان از دکتر باچغلی پرسید هیچ دستور العمل ثابتی برای مراقبت از بیمار وجود دارد؟ دکتر گفت خیر.وقتی داینامیک یک ارتباط فردیت مستقل یک نفر را مختل میکند حتما مشکلی وجود دارد. نیکی به پدر و مادر و وابستگی از صفات خوب انسانی به حساب می آید اما اگر این صفات باعث شود من از فردیت خودم خالی شوم از اصل انونومی و کرامت انسانی فاصله گرفته ام. همچنین دکتر کنگرانی گفت: دکتر رفیعیان کتابی دارند با عنوان مراقبت از بیمار رو به مرگ که دران به نکات مهمی اشاره شده است: در بهبود هر فرد نکته این است که بیمار کارهایش را تا جایی که امکان دارد خودش انجام دهد.می بایست از ایجاد یک سیستم بیمار گونه ی عجیب و غریب که در آن همه به هم وابسته می شوند دوری کرد. کارگردان وارونگی ادامه داد که من در باره ی رابطه ی مادر و دختر تحقیقات زیادی کردم.حرف زدم .گپ زدم.من مشاهده گرم.و در طیسالیان سال نکاتی از آدم ها در ذهنم اندوخته ام. دکتر باچغلی ادامه داد که وقتی با یک بیمار سرطانی یا لاعلاج مواجه میشویم که کم کم فرد را از بین می برد واکنش سوگ قبل از مرگ شروع می شود .ما به پیشواز مرگ میرویم. از نشانه هایش ایناستکه احساس گناه می کنیم. یادمان نرود که احساس گناه درکناروابستگی وجود دارد که باعث مشکل می شود.باید روی این احساس های خود آگاه و ناخود اگاه کار کرد و روان درمانی بشوند. در انتها دکتر نمازی بیان کرد که تا زمانی که ما با خودمان ارتباط درستی نداشته باشیم ارتباطمان با دیگران هم خوب نخواهد بود.طبق یک اصل مهم ما حق نداریم خبر سرطان را به یک سالمند ندهیم.مگردر شرایط خاص.سالمند بیمار را در ابهام و ایهام فرو نبریم که اعتماد و استقلالش را نکشیم.از کودکی باید یاد بگیریم بیماری و ناتوانی نه تنها بد نیست ممکن است چشم جدیدی به روی دنیا برای ما یگشاید. همچنین باید تفاوت میان ترحم و احترام را رعایت کنیم و با تقویت مبانی معنوی و احترام به بیمار استقلال و کرامتشان را حفظ کنیم. یک نکته ی مهم دیگری که در نشست به آن اشاره شد سعی در بر انداختن تابوی خانه ی سالمندان است. جایی که میتوان در آن به ترمیم بحران گفتگو نشست. با بیان خاطرات مشترک .در واقع ما هم زخم خاطره را داریم و هم درمان خاطره . گفتنی است اولین جشنواره فیلم سلامت روز شنبه ششم شهریور ماه با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان می دهد.
منبع : جوان آنلاين
تاریخ انتشار: ۰۵ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۰:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]