واضح آرشیو وب فارسی:فارس: شاعری با کلماتی مومن
اخلاقی در شعر، مضامین ژرف و دوریاب خاص خود را دارد و میتوان با اطمینان گفت که از سر اعتقاد شعر میسراید و به همین دلیل انسان احساس میکند که تک تک کلمات و تصاویر و آنات شاعریش مومن و متعهد هستند.
خبرگزاری فارس-گروه ادبیات انقلاب اسلامی: ترکیب اسمی زکریا اخلاقی ،انسانی محجوب و عمیق را به یاد انسان می آوردکه"چون نسیم می آید،گرد باد خواهد رفت/می برد مرا با خود تا کجا نمی دانم".انسانی که نرم اما محکم راه می رود چه در وادی ادبیات و چه در سایر وادی ها و پهنه جغرافیا. اخلاقی در شعر، مضامین ژرف ودوریاب خاص خود را دارد و می توان با اطمینان گفت که از سر اعتقاد شعر می سراید و به همین دلیل انسان احساس می کند که تک تک کلمات و تصاویر و آنات شاعریش مومن و متعهد هستند. صبح تجلی، طرح آدم بر زبان رنگها آمد باران گرفت و عشق با بوی خوش نارنگ ها آمد ادم به باغ هستی از پیمانه حوا شکوفا شد چرخ زمان چرخی زد وابلیس با نیرنگها آمد. . . اواخر دهه 60 اخلاقی را در یک کنگره شعر در مشهد ملاقات کردم با همان حرکات و سکنات شاعری اش ،لحن و خوانش و چینش کلمات و انتخاب های خاص وزن و قافیه و ردیف و مضمون دقیق و عمیقی که هنوز ادامه دارد البته سخته تر و پخته تر. زکریا اخلاقی شاعری است که انسان احساس می کند برای ادای دین و انجام وظیفه ذاتی خودش شعر می سراید نه برای خوش امد این و آن و از سر تفنن یا خواندن در کنگره ای خاص و چاپ در مجموعه ای .و درست به همین دلیل گاه گلایه می کند،البته نرم و از نوع خاص خودش و می خواهد چیزی را به یاد مردم بیاورد آخر ای مردم ماهم عتباتی داریم کربلایی داریم ،آب فراتی داریم ما پر از بوی خوش سیب و پر از چاووشیم وز چمن های مجاور نفحاتی داریم داغ هفتاد و دوگل تشنگی از ماست اگر- دست و رو در تپش رشته قناتی داریم. . . هرچند گاه انسان احساس می کند اخلاقی در شعر برای آوردن برخی مضامین یا قافیه و ردیف ها دچار زحمت و تکلف شده است اما با اندک تامل در کلیه اشعار وی و شخصیت شعری و غیر شعری اش متوجه می شویم که اخلاقی همین است و جز این نمی تواند باشد و دایره واژگانی و ذهنی شاعربا توجه به مطالعات و علایق شخصی اش از این مضامین پر است و او برای آوردن کلما تی مثل نفحات،میقات،صهبا،تجلی،عتبات،محراب،حجاب تن و. . . تا استفاده از اوزان خاص و بعضا طولانی دچار تکلف و زحمت نمی شود. زندگی جاریست ، در سرود رودها شوق طلب زنده است گل فراوان است ،رنگ در رنگ این بهار پر طرب زنده است خاک حاصل خیز ،باغ های روشن زیتون بها رانگیز دشت ها شاداب ،در شکوه نخل ها ذوق رطب زنده است. . . به هر حال استاد زکریا اخلاقی ، چه از حیث شعری و چه از حیث شخصیتی ، از آن دست آدمهایی است که انسان دوست دارد آنها را دوست داشته باشد و با صدای بلند به دیگران بگوید این ادم دوست من است. ما را خوش است سیر سکوتی که پیش روست گشت و گذار در ملکوتی که پیش روست بر گیسوی تغزل ما شانه می کشد شیوایی دو دست قنوتی که پیش روست . . . یارب مباد بی غزل عاشقی شبی موسیقی بلند سکوتی که پیش روست یادداشت از محمود اکرامی انتهای پیام/و
95/03/11 :: 00:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]