واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: رفتارهاي نمايشي و حاشيهاي در ماههاي پاياني دولت
سپر انساني مديران ارشاد براي لغو نشدن يك كنسرت» همين يك جمله كافي است تا ديگر نيازي به خواندن ادامه مطلب نباشد.
نویسنده : محمد محمدي
«سپر انساني مديران ارشاد براي لغو نشدن يك كنسرت» همين يك جمله كافي است تا ديگر نيازي به خواندن ادامه مطلب نباشد. از همين آغاز مشخص است خواننده با يك داستان توهمي – تخيلي روبهرو است. البته پيش از آغاز بحث، لازم به ذكر است عبارت «سپر انساني مديران ... » ابهامات فراواني را به ذهن متبادر ميكند. بر فرض مثال يك مورد آن ميتواند اينگونه به نظر رسد كه مديران و معاونان جناب آقاي وزير ارشاد آمدهاند دست در دست يكديگر مقابل محل برگزاري كنسرت ايستادهاند تا گروهي، جرياني يا نهادهاي خاصي كه تمايل به برگزار نشدن كنسرت دارند، خداينكرده وارد محل موردنظر نشوند و از برگزاري آن جلوگيري به عملنياورند و صدالبته تخيلات فراوان ديگري هم در اين راستا ميتواند متصور شد كه مجال آنان نه در يك يادداشت كه در داستانها و قصههاي تصويري يا كميك استريپهاي تخيلي است؛ اما فارغ از اين عنوان غيركارشناسانه و رفتار كاملاً نمايشي و حاشيهاي كه به صورت هماهنگ در برخي رسانههاي همسو و همجهت با دولت منتشر شد، هدف از پرداختن به اين مسائل، دلايل و چرايي اين مدل رفتارهايي است كه هر چه به پايان عمر دولت نزديك ميشويم بر تعداد آنها افزوده ميشود.
مرداد سال 92 هنگاميكه علي جنتي بهعنوان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي به مجلس معرفي شدهاند اغلب هنرمندان و رسانههاي موافق و همسو نيز اين انتخاب را نادرست تلقي كردند و دقيقاً از همان ايام كاملاً مشخص و محرز بود كه هنرمندان و جامعه هنري كشور نبايد از دولت يازدهم انتظار رخداد مهم، مثبت، روبهجلو و چشمگيري در اين حوزه را داشته باشند و دقيقاً بعد از گذشت سه سال نيز چنين شد و بدون شك در يك سال باقي مانده نيز چنين خواهد بود.
از انتخاب مديران و سياستگذاراني كه حتي كوچكترين آشنايي نسبت به مجموعه هنري تحت امرشان نداشتند گرفته تا حاكم شدن رفتارهاي سياسي، دوگانه و منفعتطلبانه بر هنر و فرهنگ كشور فضا را به نقطهاي رساند كه حتي هنرمنداني كه در همان سال انتخابات براي رأيآوري دولت متبوعشان سينهچاك ميدادند و گلو پاره ميكردند نيز امروز عملاً از ضعف دولت در اين حوزه داد سخن ميرانند.
حراج كريستي و طرحهاي مشاركتي در وسعت بينالمللي برخي گالريها و بانكهاي خاص به بهانههايي چون اقدامات مؤثر اقتصادي و همچنين حضور فعالانه دلالان ريالي و ارزي تحت عناويني چون مشاور و معاون اقتصادي و فعاليتهايي كاملاً شبهه برانگيز و چراغ خاموش با سفارتخانه و برخي وابستگان به كشورهاي اروپايي كه حضور پررنگ قوه قضائيه و بررسيهاي دقيق آنان را ميطلبد، خود گواهي بر اولويت داشتن مسائل منفعتطلبانه اقتصادي و سياسي در فرهنگيترين و هنريترين نهاد كشور است و صد البته مهجور ماندن هنر و هنرمندان كه محصول نبود دغدغه فرهنگي در شخص اول دولت يازدهم است؛ اما آنچه از اتفاقات موجود و برخي رصدها مشاهده ميشود، سياستگذاران ارشاد براي سرگرمسازي و فرار از پاسخگویي و ارائه ندادن گزارشها و عملكردهايشان چندان هم بيميل نيستند كه فضا را به سمت اين قسم رفتارهاي نمايشي و حاشيهاي سوق دهند؛ بهعنوان نمونه معاونت فرهنگي قوه قضائيه براي رفع دغدغه و برخي مسائل و ابهامات به جهت برگزاري كنسرتها در سال گذشته درخواست جلسهاي مشترك و تنظيم دستورالعملي را به وزارت ارشاد داده است كه متأسفانه پاسخ روشني از طرف ارشاد به اين اقدام مهم و ارزشمند اعلام نشد؛ جلسهاي كه خروجي آن به ضرس قاطع تنها راهكار مفيد و مؤثر براي برون گشت از فضاي كنوني بود كه به دور از حاشيهسازيها و جنجالهاي پيش رو و از همه مهمتر ايجاد نكردن التهاب در جامعه ميتوانستند فصلالخطاب ماجراهاي سريالي لغو كنسرتها باشد، اما متأسفانه ارشاد دولت يازدهم نهتنها روي خوشي به اين اقدام نشان نداد بلكه براي ايجاد تنش با ابلاغ دستورالعملي سعي در دميدن بر اختلافنظرها بين دو نهاد قانوني و مهم كشور كرد و دقيقاً مسبب اين قسم اختلافات همان معاونان و مشاوراني هستند كه نهتنها سابقه مفيد كه صد البته با مواردي كه پيشتر در خصوص برخي روابط شبهه برانگيز و مشكوك سياسي و اقتصادي بيان شدهاند، ارتباط ريالي و حزبي تنگاتنگي دارند.
اما بدون شك تنها برگ باقيمانده دولت در ارائه نكردن گزارش و عملكرد وزارت ارشاد همين قسم رفتارهاي نمايشي، احساسي و ايجاد تنش بين نهادهاي قانوني و مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر كشور است تا يك سال پاياني خود را نيز در سايه اين حاشيهسازيها سپري كند، اما غافل از اينكه ضعف و اشتباهات مكرر ارشاد دولت يازدهم مسير را به گونهاي پيش برد كه امروزه حتي هنرمندان حامي دولت نيز نميتوانند دفاع درخور و قابلتوجهي از آن داشته باشند و اين نتيجه قطع بهيقين نه ماحصل عملكرد امروز و ديروز كه از همان مرداد سال 92 با انتخاب يك وزير غيرفرهنگي و ناآشنا به مسائل اين حوزه كاملاً قابل پيشبيني، واضح و مبرهن بود. دولتي كه تنها دستاورد حوزه فرهنگي و هنرياش اتلاف، غارت و فرصتسوزي سرمايههاي مادي و معنوي هنر و فرهنگ كشور بوده است كه در آينده نهچندان دور به آن مفصل خواهيم پرداخت.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۳۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]