واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شهید چمران، فیزیکدان، هنرمند و مجاهدی آزادی خواه تهران - ایرنا - شهید مصطفی چمران فقط دانش آموخته فیزیک هسته ای از بهترین دانشگاه های آمریکا، متخصص در امر تعلیم و تربیت و علاقه مند به چند هنر نبود، بلکه انسانی بود که زندگی خود را وقف آزادی خواهی کرد.
شهید چمران متولد سال 1311، فعال سیاسی - نظامی، فیزیکدان ایرانی و بنیانگذار ستاد جنگ های نامنظم در جنگ ایران و عراق بود.وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار آغاز کرد و در دارالفنون و البرز دوران متوسطه را گذراند.در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336 در رشته الکترومکانیک فارغ التحصیل شد و یک سال به تدریس در دانشکده فنی پرداخت.وی که در تمام دوران تحصیل شاگرد اول بود، در سال 1337 با استفاده از بورس تحصیلی به آمریکا رفت و پس از تحقیقات علمی در جمع معروفترین دانشمندان جهان در دانشگاه برکلی کالیفرنیا با ممتازترین درجه علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما گردی شد. وی همچنین در سال 1340 با یک زن آمریکایی به نام «تامس هیمن» که بعد از تشرف به اسلام نام «پروانه» را برگزید ازدواج کرد که ثمره آن چهار فرزند به نام های «روشن»، «رحیم»، «داریوش» و «جمال» بود.همزمان انجمن اسلامی دانشجویان خارج از کشور شاخه آمریکا را پایه ریزی کرد. پس از قیام خونین 15 خرداد سال 1342 و سرکوب ظاهری مبارزات مردم مسلمان، همراه برخی دوستان مؤمن و همفکر، رهسپار مصر میشود و با هماهنگی با «کال رفعت» وزیر دفاع دولت جمال عبدالناصر رئیس جمهوری وقت مصر مدت دو سال، سختترین دورههای چریکی و جنگهای پارتیزانی را در مصر آموخت و به عنوان بهترین شاگرد این دوره شناخته شد.چمران در پایان سال 1345 به علت سختی شرایط پیش آمده به آمریکا بازگشت اما این بازگشت نیز دیری نپایید. با اوج گرفتن درگیری های اعراب و رژیم صهیونیستی و جنگ های پی در پی آنها، وضعیت منطقه بویژه لبنان و فلسطین متشنج تر می شد و چمران باز قصد عزیمت به این مناطق را کرد. وی به دعوت امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان، اواخر سال 1349 به لبنان رفت. در دست نوشته او در این باره آمده: «من در آمریکا زندگی خوشی داشتم. از همه نوع امکانات برخوردار بودم. ولی همه لذات را سه طلاقه کردم و به جنوب لبنان رفتم تا در میان محرومین و مستضعفین زندگی کنم...». او در شهر صور جنوب لبنان اقامت کرد و در کنار امام موسی صدر، به فعالیت های فرهنگی و چریکی پرداخت و مدیریت مدرسه صنعتی جبل عامل را به عهده گرفت.وی همچنین به کمک امام موسی صدر حرکت محرومان و سپس جناح نظامی آن، یعنی سازمان امل را بر اساس اصول و مبانی اسلامی پیریزی کرد و تقریبا هفت سال از عمر خود را از 1971 تا 1978 میلادی و زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران در لبنان بود و به تربیت کودکانی پرداخت که بسیاری از آنها بعدها به فرماندهان مقاومت تبدیل شدند. وی در این سال ها با «غاده جابر» دختری لبنان ازدواج کرد که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با چمران به ایران آمد و شاهد عینی و منبع اصلی در مورد چگونگی زندگی چمران در لبنان بوده است. چمران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، پس از 21 سال به وطن بازگشت و پس از آموزش نیروهای سپاه، از سوی نخست وزیر دولت موقت به معاونت نخست وزیری در امور انقلاب منصوب شد.وی نقش مهمی در آرام کردن آشوب های کردستان بعد از انقلاب داشت و اواخر مرداد 1358 و در جریان پاکسازی منطقه کردستان از ضد انقلاب و بدنبال محاصره شهر پاوه همراه نیروهای پاسدار معروف به «دستمال سرخ ها» به فرماندهی شهید «علی اصغر وصالی» توانست پس از چند روز درگیری منطقه را از ضد انقلاب پاک کند.بعد از این موفقیت، امام خمینی(ره) مسئولیت وزارت دفاع را به وی سپرد. وی با شروع جنگ به اهواز رفت و ستاد جنگ های نامنظم را بنیانگذاری کرد. در ابتدای جنگ دو تفکر در شورای عالی دفاع حاکم بود یک تفکر سیاسی بود به این معنی که جنگ را نمی توانیم پیش ببریم و باید از راه حل سیاسی و با کنار آمدن با آمریکا در جنگ موفق شویم.اما چمران که با این نظر مخالف بود می گفت می توانیم با مقاومت و مبارزه در جنگ تحمیلی پیروز شویم و بنابر این نظر از هیچ اقدامی در دفاع مقدس از آموزش نیروها گرفته تا حضور مستقیم در جبهه های جنگ خودداری نکرد.چمران سرانجام هنگام سرکشی به یکی از مناطق جنگی در دهلاویه، مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و در 31 خرداد سال 1360 به شهادت شد.چمران که در علم، دین و زندگی سرآمد بود در هنر نیز دستی بر آتش داشت و تابلوهای نقاشی رنگ روغن از وی برجای مانده است. او همچنین به خوشنویسی و عکاسی نیز علاقه داشت و در آنها طبع آزمایی کرده. هرچند شخصیت چندبعدی و لایه لایه چمران و زندگی پرفرازو نشیب او به راحتی می تواند دستمایه فیلم ها، سریال ها و فیلم های مستند فراوانی شود، تاکنون یک فیلم سینمایی بلند آن هم فقط از دو روز زندگی وی ساخته شده است. ابراهیم حاتمی کیا در سال 1392 فیلم «چ» را از تلاش چمران در آزادی پاوه و درگیری های کردستان ساخت. همچنین در سال های دهه 70، تلویزیون مستندی را با حضور غاده جابر در مورد چمران ساخت و پخش کرد. تلاش های دیگری در مورد به تصویر کشیدن زندگی چمران نیز صورت گرفته که آخرین نمونه آن تئاتر «تکه های سنگین سرب» به نویسندگی و کارگردانی ایوب آقاخانی در سال گذشته بود. جلیل سامان کارگردان سینما و تلویزیون نیز سال 1392 تصمیم به ساخت سریالی در مورد چمران داشت و به گفته مهدی چمران حتی فیلمنامه ای نیز در این مورد نوشت اما به دلایلی نامعلوم، این سریال هرگز ساخته نشد.فراهنگ ** 9157 ** 1071
31/03/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]