محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855765836
مواظب رجاء کاذب باشید
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سفارش یک استاد اخلاق؛ مواظب رجاء کاذب باشید تهران-ایرنا- رئیس حوزه علمیه امام مهدی (عج) از رجاء کاذب به عنوان یکی از وسوسه های شیطان یاد کرد و گفت: یکی از مصادیق رجاء کاذب این است که انسان مدّعی شود که می‌داند و همین ادعای دانستن، یعنی انسان هیچ نمی‌داند.
به گزارش روز شنبه گروه فرهنگی ایرنا از حوزه علمیه امام مهدی(عج) آیت الله روح الله قرهی در جلسه شرح دعای ابوحمزه ثمالی در مهدیه القائم المنتظر(عج) حکیمیه به بیان مصادیقی از رجاء کاذب در گناهکاران و مومنان پرداخت و از فریب‌های شیطان برای دور کردن انسان از اعمال صالح سخن گفت. بخش هایی از درس این استاد اخلاق به شرح زیر است:** رجاء کاذب در مذنبین!پروردگار عالم برای انسان‌ها، ودیعه‌هایی در قلب آن‌ها قرار داد که اگر این ودیعه‌های الهی به سمت و سوی خدایی شدن رفت، عامل نجات انسان است، امّا اگر این ودیعه‌های الهی به سمت و سوی خدایی شدن نرفت و به سوی نفس رفت و به تعبیر دیگر، یله و رها شد، انسان را بیچاره می‌کند.از جمله آن ودیعه‌های الهی، خوف و رجاء است. این از جانب خداست و همه دارند. درون همه هم خوف است و هم رجاء. منتها گاهی این امیدواری به خدا میشود، نه عمل که این، عامل رشد و بروز عقل و مطیع شدن انسان میشود امّا اگر این رجاء، رجاء کاذب شد، یعنی رجاء به عمل، حتّی به ظاهر در مؤمنین شد؛ نهایتاً انسان را به خوف می‌رساند.لذا نهایت رجاء دروغین، خوف است. رجاء کاذب، برای مذنبین این‌گونه است که خدا من را می‌بخشد و لازم نیست عملی انجام بدهم. پس خود این مساله باعث میشود که نهایتا در انسان، خوف به وجود بیاید و در آخر عمر بفهمد که هیچ چیزی در دستش نیست. لذا انسان باید از این رجاء کاذب بپرهیزد.لذا این رجاء کاذب برای مؤمنین به صورت رجاء به عمل و برای مذنبین، رجاء کاذب به رحمت خداست. چون رجاء حقیقی، انسان را به عمل صالح وادار می‌کند، امّا رجاء کاذب به انسان می‌گوید: خدا، ارحم الرّاحمین و اکرم الاکرمین است - که هست - پس تو عمل انجام بدهی یا ندهی، مشمول رحمت خدا خواهی بود و آن کریم، به هر حال کرامت می‌کند. لذا رجاء کاذب، مذنبین را از عمل بازمی‌دارد، به این امید که یک روز خدا خودش در بستر رحمت، من را نجات می‌دهد و جود و کرمش، عامل میشود که من دیگر جهنّمی نشوم. لذا شیطان از این راه، برای این‌طور افراد وارد میشود. ** رجاء کاذب در مؤمنین!این رجاء کاذب برای مؤمنین هم بدین صورت است که به آن‌ها می‌گوید: عمل تو، عجب عملی است! عمل تو، صالح و خوب است، تو همه چیز را می‌دانی و بلد هستی. گاهی این، باعث میشود انسان به خاطر دو مطلب که یاد گرفته و به ظاهر فکر می‌کند همه چیز را می‌داند، دیگر پای موعظه خوبان عالم هم ننشیند. غرور و تکبّر او را فرامی‌گیرد. چنین انسانی فکر می‌کند که من، خودم همه مطالب را بلد هستم، چه کسی بهتر از من می‌داند؟! لذا این‌طور، او را گرفتار می‌کند و باعث میشود که اتّفاقاً درجا بزند و هیچ چیزی هم به دست نیاورد.** ادعای دانستن هم از مصادیق رجاء کاذب استشیطان ملعون، برخی اوقات رجاء کاذب برای برخی از بندگان می‌آورد و آن‌ها احساس می‌کنند که ما برای خودمان کسی هستیم، نماز که می‌خوانم، روزه که می‌گیرم، احکامم را می‌دانم، پای درس فلانی می‌نشینم و کلّی نکته بلد هستم لذا یکی از مصادیق رجاء کاذب این است که انسان مدّعی شود که می‌دانم و همین ادّعای دانستن، یعنی انسان هیچی نمی‌داند. اگر انسانی حتی لحظه‌ای تصوّر کند کسی شده است، همان لحظه، لحظه سقوط اوست و هر کسی مدّعی شود، می‌داند، باید بداند که نمی‌داند و ادّعای دانستن، خودش ندانستن است. ** فریب‌های شیطان برای دور کردن انسان از اعمال صالحرجاء کاذب برای مذنبین، آن است که می‌گوید: هر عملی خواستی انجام دهی، انجام بده، فقط با خدا باش. همین که دل شب بلند می‌شوی و می‌گویی «خدا»، نماز هم نخواندی، مهم نیست؛ همین که دست دیگران را می‌گیری، بس است، تو که می‌دانی همه چیز برای خداست. این همه تاکید شده ماه مبارک رمضان، بهار قرآن است، امّا می‌گوید حالا اگر قرآن هم نخواندی، مهم نیست، سه مرتبه سوره توحید را بخوان، خودش یک ختم قرآن است و لذا شیطان این‌طور فریب می‌دهد.اولیاء خدا می‌گویند «عمل را این‌طور انجام دهید»، می‌گوییم چشم، انجام می‌دهیم. گفتند «حداقل روزی یک جزء قرآن بخوانید، توانستید دو یا سه جزء تلاوت کنید»، چشم، می‌خوانیم. حالا بعد از آن چه میشود، مهم نیست. اصلاً ما به بعدش چه کار داریم؟! به این که چه می‌خواهند به ما بدهند یا ندهند، کار نداریم و این‌ها نکات بسیار مهمّی است که انسان باید دقّت کند تا یک موقعی گرفتار نشود.** رجاء کاذب برای شب آخر ماه رمضاندر آخر ماه مبارک رمضان و شب عید فطر، خدا این‌قدر می‌آمرزد که اصلاً قابل تصوّر به ذهن انسان نیست و ملائکه هم نمی‌توانند تصوّر کنند. به تعبیر عامیانه شب آخر است، خدا دیده که مردم نیامدند، چوب حراج زده و همه را مرحمت می‌کند و می‌دهد. فریب و رجاء کاذب، این است به امید این که من شب آخر عبادت می کنم، دیگر هیچ کاری نمی‌کنم. اگر روزی یک جزء قرآن و نمازها و ادعیّه‌هایی را که وارد شده، نخواندم، نگرانی ندارد، فرمودند شب آخر، خدا چنان بریز و بپاشی می‌کند که قابل تصوّر ذهن هیچ احدی نیست، خوب من آن شب می‌گیرم. این هم رجاء کاذب شد.** غلبه شیطان بر کسی که می گوید «نمی توانم»رجاء کاذب مؤمن را با عملش، گیر می‌اندازد و به گناهکار هم می‌گوید: حالا تو شب آخری گیرت می‌آید. یا این که می‌گوید ماه مبارک رمضان، روزها بلند است، طاقت‌ها کم است، خدا فرموده: من برای شما سختی نمی‌خواهم و آسانی می‌خواهم، حالا بعد قضایش را می‌گیرم. بعد هم من شنیدم که اگر آب بدن کم شود، به کلیّه‌ها آسیب می‌رسد، من احساس خطر می‌کنم، اتّفاقاً به ما هم گفتند: هر کسی طبیب خودش است و خودش حال خودش را بهتر می‌فهمد و لذا با این تعابیر روزه نمی‌گیرد.بعضی‌ها را انسان می‌بیند که مسجدی هستند، مثلاً جوانی است که مسجد دانشگاه می‌آید امّا روزه نمی‌گیرد، فریب می‌خورد؛ می‌گوید بعداً قضایش را به جا می‌آورم، الآن نمی‌توانم. اتّفاقاً خیلی هم جالب است، وقتی گفتی نمی‌توانم، ضعف و تشنگی بیشتر میشود. به محض این که انسان گفت نمی‌توانم، ظاهراً به راحتی بر انسان غلبه پیدا می‌کند. چون خودش روحیه‌اش را از دست داد و دیگر جدّی نمی‌تواند. دیگر نمی‌تواند روزه بگیرد و نمی‌تواند نمازهای آن‌گونه بخواند.عزم، جزم را به دنبال دارد و انسان از خواستن به توانستن می‌رسد. امّا اگر گفت نمی‌توانم، واقعاً هم دیگر نمی‌تواند. در بحث شب‌خیزی هم همین‌طور است، اوّل شیطان می‌آید و می‌گوید: نمی‌توانی، حال نداری، خسته‌ای، امّا اگر محکم بگویی: غلط کردی، می‌توانم و بلند شوی و بستر را ترک کنی، می‌بینی می‌توانی نماز شب هم بخوانی. شیطان به مومنین می‌گوید تو چقدر اعمالت، اعمال خوبی است. لذا گاهی حتّی اعمالش را بیشتر هم می‌کند، امّا دلش به اعمالش خوش است که من توفیق پیدا کردم چند جزء قرآن بخوانم، من توفیق پیدا کردم غیر از نماز شب، نماز شب‌های ماه مبارک را هم بخوانم؛ شب‌ها هم که به مجلس دعا می‌آیم، شبی هم که یک صفحه دعای ابوحمزه می‌خوانیم، مناجات هم که داریم، خوب دیگر چه کسی بهتر از من است؟! اگر خدا به من عنایت نکند، دیگر می‌خواهد به چه کسی عنایت کند؟! چند نفر در این عالم می‌آیند در درگاهش، این‌طور مناجات و فغان داشته باشند؟! دیگر چه کسی بهتر از من است، من دارم تمام اعمال را انجام می‌دهم. لذا این هم فریب شیطان است که امید به عمل دارد، نه امید به ذوالجلال و الاکرام.فراهنگ**1003**1027
29/03/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها