واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: زنگ پیشکش مخازن نفتي به غربيها
نگاهي به اظهارات و رويه طي شده توسط وزير نفت و مديران وي در چند ماه اخير درباره قراردادهاي نوين نفتي نشان ميدهد كه بيژن نامدار زنگنه يك تنه قصد دارد اين قراردادهاي پرابهام را با شركتهاي غربي منعقد كند بدون آنكه نقاط ضعف را برطرف كرده باشد.
نویسنده : وحید حاجیپور
به گزارش «جوان»، با سپري شدن دو سال از تدوين قراردادهاي جديد نفتي، شرايط عمومي، ساختار و الگوي قراردادهاي بالادستي نفت و گاز به هيئت دولت رفت تا در ظرف چند دقيقه مهمترين و البته پرايرادترين سند نفتي كشور به تصويب برسد. با انتشار محتويات اين سند، مشخص شد تعارضهاي قانوني فراواني در آن وجود دارد و انتقادات يكي پس از ديگري آغاز شد.
وزير نفت در ابتداي نمايان شدن اين انتقادات در موضع بالا، منتقدان را محلي از رسيدگي نداد تا اينكه نهادهاي بازرسي وارد گود شدند و ايرادات خود را ابراز كردند؛ با همه گير شدن انتقادات وزارت نفت خود را مكلف ديد ايرادات را برطرف كند و قول داد همه مشكلات را برطرف كند كه البته تنها در كلام بود. با مشخص شدن انتخابات مجلس دهم شوراي اسلامي اما زنگنه راه ديگري برگزيد؛ او در اوج تعامل ظاهري كه با منتقدان داشت با حمله به آنها گفت: «8 يا 9 ميدان نفتي است كه 70 درصد توليد نفت كشور را تأمين ميكنند. اين ميدانها پير شدهاند و نياز به ترميم دارند. اما هر كاري ميخواهيم در اين زمينه انجام بدهيم يك عده كفن ميپوشند و سينه ميزنند و اجازه نميدهند.» انتخابات مجلس تغيير بزرگي در اظهارات وزير نفت بهوجود آورده بود و بنابراين به يكباره اعلام كرد كه چند ميدان را بدون مناقصه به شركتهاي غربي واگذار خواهيم كرد در حالي كه پيشتر تأكيد ميشد همه قراردادهاي جديد نفتي در يك مناقصه نفتي برگزار ميشود.
علي كاردر مديرعامل شركت ملي نفت بارها از رعايت قانون مناقصات در واگذاري ميادين خبر داده بود اما وزير نفت همه قرارهاي خود را فراموش كرد و قصد دارد قراردادهاي پر ابهام را اجرايي كند. نكته جالبتر در واگذاري ميادين نفتي، بسته شدن همه چيز در جلسات خصوصي است كه زنگنه از همه توان خود استفاده ميكند تا آن را اجرايي كند مبادا در مقابل آنها شرمنده باشد!
توتال و آزادگان
عملكرد اين شركت در ايران يكي از پيچيدهترين عملكردهايي است كه در نفت تجربه شده است؛ اين شركت فرانسوي در مجموعه عملكرد خود در پروژههاي ايران مثبت ارزيابي نشده است و ضربات مهلكي را به مخازن كشور وارد كرده است؛ آنها روي ميدان آزادگان نظر ويژهاي دارند و زنگنه نيز ميخواهد آزادگان را به توتال هبه كند. آزادگان يكي از بكرترين و راحتترين ميادين نفت خاورميانه است كه به راحتي ميتوان با حفر چاه و احداث تأسيسات سطح الارضي به نفت رسيد.
در واگذاري ميادين نفتي و انتخاب پيمانكار مناسب بايد به چند عامل پيچيدگي مخزن، ريسك توليد، تكنولوژيهاي مورد نياز و منابع مالي توجه كرد كه وقتي آزادگان با اين عوامل تطبيق داده شود، متوجه خواهيم شد اين ميدان يك ميدان ساده و بسيار پرنفس است. با توجه به اينكه توسعه اين ميدان بيشتر نيازمند رديفهاي ريالي است تا دلاري، منابع مالي را نيز ميتوان از داخل تأمين كرد ولي وزارت نفت بهشدت اصرار دارد اين ميدان را به مدت 25 سال به توتال فرانسه ببخشد!
بي پي و مخزن اهواز
مخزن اهواز يكي از بزرگترين مخازن در حال توليد جهان است؛ اين مخزن روزانه حدود 600 هزار بشكه نفت توليد ميكند كه با وجود قرار گرفتن در نيمه دوم سال حيات خود، اما همچنان به خوبي ميتپد. شركت ملي مناطق نفتخيز جنوب وظيفه توليد از اين مخزن را بر عهده دارد و با برنامهريزي دقيق توانسته است از كاهش توليد مخزن اهواز جلوگيري كند. حالا شركت بيپي انگلستان دست روي اين مخزن گذاشته است و ميخواهد مديريت و توليد اين مخزن را 25 سال بر عهده بگيرد. مدافعان اين اشتباه بزرگ ميگويند بيپي ميتواند با تكنولوژيهاي روز مانع از كاهش توليد اين مخزن شده و ميزان توليد را حتي افزايش دهد. بابت نگهداشت و افزايش هر بشكه نفت نيز پاداش دريافت ميكند تا برد- برد باشد. اين توجيه در شرايطي گفته ميشود كه اگر توانمنديهاي اين شركت در اين حوزه ميتوانست مثمر ثمر باشد ميتوانست سقوط شديد توليد نفت انگلستان را متوقف كند. با اين وجود امتيازات شيرين و غيرقابل باوري قرار است به انگليسيها اعطا شود كه در نوع خود بينظير است از جمله خارج كردن مديريت اين مخازن از دست شركت ملي نفت و واگذاري آن به شركت انگليسي!
قرارداد 25 ساله
بر اساس قراردادهاي جديد شركتهاي خارجي تا 25 سال در ميدان باقي خواهند ماند و مديريت مخازن ايران را بر عهده خواهند گرفت و شركت ملي نفت تنها در حد «ناظر تضعيف شده» به كار مشغول خواهد بود. به اعتقاد كارشناسان با اجرايي شدن اين قراردادها مهندسان متخصص شركت ملي نفت از بدنه جدا شده و به استخدام شركتهاي خارجي درخواهند آمد و منافع شركت خارجي را دنبال ميكنند. از آنجا كه طبق قراردادهاي جديد، مديريت كار به شركتهاي خارجي واگذار ميشود هيچ انگيزه و ابزاري براي نظارت دقيق وجود نخواهد داشت و هرآنچه كه طي چند دهه اخير كسب شده است با برنامهاي منحصر به فرد نابود ميشود.
بر اساس اطلاعات موجود، طرح اصلي قراردادهاي جديد نفتي از لندن ديكته شده است؛ همانجايي كه قراردادهاي پرفساد عراق را نوشت و راه را براي حضور بلند مدت و استثمارگونه عراق مهيا كرد و حالا در بغداد متوجه اين خيانت تاريخي شدهاند. گرچه توليد نفت عراق افزايش يافته است اما بخش اعظمي از اين سود به جيب شركتهايي رفته است كه انگليسيها شرايطش را فراهم كردهاند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]