تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805653078
پرداخت «حق آرایش» به پرستاران و جولان خودآرایی افراطی!
واضح آرشیو وب فارسی:الف: پرداخت «حق آرایش» به پرستاران و جولان خودآرایی افراطی!
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۱
آخر هر ماه مبلغی را به عنوان پاداش پرداخت می کنند اما به این شرط اصلی که با آن لوازم آرایش بخریم و با ظاهری آراسته در محیط کار حاضر شویم!«آرایش غلیظ» شرط ادامه کار در بعضی بیمارستان های خصوصی تهران. خبری غافلگیر کننده که ظاهرا چند ماه و اندک سالی است در برخی درمانکده های خصوصی رواج یافته است. ادعایی که حکایت از بروز تخلف در بعضی بیمارستان های خصوصی تهران دارد و اینکه برخی بیمارستان های بخش خصوصی در تهران، پرستاران خانم خود را با پرداخت مبالغی تحت عنوان «حق آرایش» آنهم خارج از پرداخت های قانونی و البته بدون اینکه ردی از این پرداخت در فیش حقوقی شان باقی بماند، مجاب به داشتن رنگ و لعاب های آنچنانی و اصطلاحا انجام آرایش های غلیظ می کنند تا شاید از این طریق بیماران بیشتری حاضر به طی کردن ادامه درمانشان در این بیمارستان ها شوند.به گزارش «مشرق» نبود امنیت شغلی در بیمارستان های بخش خصوصی باعث شده تا کمتر کسی از نیروهای پرستاری حاضر به توضیح در این باره شود، مگر با قرار دادن شرط و شروط برای محفوظ ماندن نام خود و بیمارستانی که در آن کار می کند.سرنخ را یکی از پرستاران مرد به دستمان داد؛ پرستاری جوان که از بعضی بریز و بپاش ها و پرداخت های چند میلیونی در محل کارش حسابی گلایه داشت. از اینکه وقتی صحبت از پرداخت اضافه کاری، شب کاری ها و کار در ایام تعطیل می شود، مسئولان بیمارستان دم از کمبود بودجه و نبود نقدینگی آنهم به خاطر بدهی بیمه ها می زنند، اما برای آرایش کردن خانم های پرستار پول دارند و حاضرند هر ماه مبلغی را برای خرید لوازم آرایش به پرستاران زن پرداخت کنند! حق آرایش در فیش حقوقی!به سراغ یکی از خانم ها می روم. حدودا سی و چند ساله است و دو سالی می شود که در این بیمارستان به عنوان پرستار مشغول به کار شده است. وقتی از پرداخت کمک هزینه ای تحت عنوان حق آرایش می پرسم، ناگهان رنگ رخسارش عوض می شود و سکوت می کند.بعد از چند ثانیه مکث و با کمی اضطراب می گوید: چطور مگر؟! وقتی برای جلب اعتمادش می گویم یکی از نزدیکان من هم در یکی از بیمارستان های خصوصی کار می کند و آرایش کردن را یکی از شرایط ادامه همکاری با او قرار داده اند، سکوتش را می شکند و می گوید: اینجا هم همینطور است. ولی زرنگ تر از این هستند که این پول را تحت عنوان حق آرایش پراخت کنند و در فیش حقوقی هم بیاید، بلکه آخر هر ماه مبلغی را به عنوان پاداش پرداخت می کنند اما به این شرط اصلی که با آن لوازم آرایش بخریم و با ظاهری آراسته در محیط کار حاضر شویم.«اینجا تیپ زدن از شرایط مهم کار کردن است .به همین خاطر هم چون لوازم آرایش گران است و پرسنل نمی توانند با حقوق خود آنرا آنهم برای آرایش کردن در محیط کار تهیه کنند مسئولان بیمارستان خارج از فیش حقوقی مبلغی را برای تامین هزینه های مذکور به حسابشان واریز می کنند.البته مبلغ در بیمارستان های مختلف متفاوت است و در این بیمارستان ماهیانه ۱۴۰هزار تومان بابت این کار به خانم ها پرداخت می‌کنند.»خانم پرستار دیگری که دریک بیماستان خصوصی دیگر در تهران کار می کند هم با اینکه دوستش ما را به او معرفی کرده، ابتدا موضوع را کتمان می کند اما در نهایت با تاکید بر اینکه اگر این موضوع به گوش مسئولان بیمارستان برسد برایم بد می شود و حتی ممکن است شغلم را از دست بدهم حاضر به گفتگو می شود و حرف های اولش را عوض می کند.او در این باره می گوید: «نزدیک به یکسال می شود که بعد از واریز حقوق ها مبلغی تحت عنوان پاداش به حسابمان واریز می شود اما هم ما هم مسئولان می دانند که کاربرد آن کجاست و باید صرف خرید چه وسایلی بکنیم. مبلغی که به ما می دهند ماهیانه ۸۰ هزار تومان است».وی در عین حال با کنایه می گوید:« جالب اینجاست که وقتی صحبت از پرداخت اضافه کاری های شیفت شب یا روزهای تعطیل می شود، می گویند پول نداریم، بیمارستان بدهکار است و هزار و یک دلیل دیگر ولی آرایش کردن را جزئی از آراستگی می دانند که باید برایش هزینه کرد».این موضوع را باید در کنار سخنان صریح سید مصطفی طباطبایی‌نژاد عضو سابق کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی گذاشت که چند سال قبل با انتقاد از وضعیت حجاب در کشور گفته بود:«وضعیت حجاب در بیمارستانها، از وضعیت جامعه هم حادتر است!» سازمان نظام پرستاری: ما بی خبریم!«محمد شریفی مقدم» قائم مقام سازمان نظام پرستاری با شنیدن این موضوع صریحا اعلام می کند که«اولین بار است که این موضوع را می شنوم و خیلی برایم جالب است. اگر با مستندات متوجه شویم که بیمارستان های خصوصی چنین کاری می کنند، به علت آنکه کاملا غیر قانونی است، با متخلفین برخورد قاطع صورت می گیرد»بیمارستان های خصوصی به جای پرداخت حق آرایش قانون ارتقا بهره وری را اجرا کنند.« این را قائم مقام سازمان نظام پرستاری می گوید و تاکید می کند: «مسئولان بیمارستان های خصوصی در پاسخ به اینکه چرا حاضر به اجرای قانون ارتقا بهره وری که از سال ۸۹ به صورت کامل در بیمارستان های دولتی و تامین اجتماعی در حال اجراست نیستند،بار مالی و کمبود منابع را بهانه قرار می دهند. این یعنی حاضر به اجرای قانون نیستند اما حاضرند پرداخت های خارج از عرفی مانند حق آرایش داشته باشند».«زور پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی به روسای بیمارستان ها نمی چربد». دبیر کل خانه پرستار تنها دو راه برای احقاق حقوق پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی متصور است؛ اولین راه شکایت شخص پرستار از بیمارستان نزد وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی است که به دلیل ترس از بیکار شدن هیچگاه صورت نمی گیرد و دومین راه هم استفاده وزارت بهداشت از اهرم های نظارتی خود بر بخش خصوصی است که متاسفانه به دلیل منفعت برخی مسئولان وزارت بهداشت هیچگاه عملی نمی شود.آبان ماه سال ۹۱ بود که سردار احمدی مقدم فرمانده سابق نیروی انتظامی با اشاره به اوضاع بد برخی از بیمارستانها در تهران از نظر پوشش پرستاران، رسما اعلام کرد که «در این زمینه ۶۰ بیمارستان تذکرات لازم را دریافت کرده اند». حدود ۵ سال از آن آمار و تذکرها می گذرد و مشخص نیست این پیگیری و تاکیدات پلیس، تا چه حد کارساز بوده اما تا دیر نشده باید فکری به حال چرخه اقتصادی برخی بیمارستانها کرد که قرار است با رنگ کردن بیمار و پرستار، چرخشان بچرخد. دردی به نام خود آرایی افراطیاین گزارش که از دیروز در بسیاری از سایت ها و شبکه های مجازی دست به دست شد نمودی از یک ناهنجاری مزمن و گسترده در میان بخش عمده ای از جامعه است. آسیبی که می توان از آن به «خودآرایی افراطی» یاد کرد. آراسته و پاکیزه بودن در محیط های کاری، اصلی پذیرفته شده برای هر عقل سلیمی است اما گاه افراط در این مورد و عدم تشخیص زمان و مکان باعث می شود تا همین ارزش به یک ضد ارزش مخرب تبدیل شود. علاوه بر آسیب های روانی و اجتماعی که استفاده از آرایش و لباس های زننده در محیط کار به دنبال دارد باید به کاهش ارتقای بهره وری و دور شدن از اهداف مدنظر سازمان نیز اشاره کرد. خودآرایی افراطی بیماری شایعه دوران و جامعه ماست از پیامدهای منفی همین بیماری است که دانشگاه بیش از آن که نهادی برای تولید و انتشار علم باشد به محلی برای نمایش آخرین مدهای پوشش و آرایش بدل می شود.یا ورزشکاری که با هزینه فراوان در رقابت های بین المللی شرکت کرده است، بیش از آمادگی روحی و جسمی به فکر خراب نشدن مدل موی خود است. غافل از این که این عدم تفکیک میان محیط و زمان، بسترساز بسیاری از عقب ماندگی ها و کژروی ها خواهد شد.پایگاه رصد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها