واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ضيافت براي نابودي محيط زيست!
تفريح و سير و سياحت يا به عبارتي ديگر پيكنيك در فضاهاي سبز شهري يا حاشيههاي شهرها از دوران طفوليت براي من جذاب و دلنشين بود...
نویسنده : مجيد فراهاني
تفريح و سير و سياحت يا به عبارتي ديگر پيكنيك در فضاهاي سبز شهري يا حاشيههاي شهرها از دوران طفوليت براي من جذاب و دلنشين بود. همين كه به دل طبيعت بزنيد و يك منظره سبز با درختان و گلهاي رنگارنگ را تماشا كنيد يعني آرامش و ذخيره بسيار زياد انرژي براي كار و تلاش و رسيدن به اهدافي كه براي خودتان برنامهريزي كرديد. پيكنيك عموماً به تفريحي گفته ميشود كه براي كسب لذت و رفع خستگي انجام ميگيرد، اغلب خانوادهمحور است ولي گاه دوستان در گروههاي چند نفره را هم شامل ميشود. به هر حال پيكنيك تفريحي است كه در فضايي خارج از خانه محقق ميشود.
مقصد آن ميتواند پاركي در نزديكي خانه تا كوهستان يا درياچهاي در خارج از شهر باشد. اما بايد بدانيم كه هر تفريحي در دل طبيعت و محيطزيست داراي يك اصول و قوانيني است كه بايد به عنوان يك الزام و ضرورت مورد توجه و احترام قرار گيرد، با ملاحظه اينكه طبيعت تنها براي ما نيست و به ديگر همنوعان و افراد جامعه و حتي نسلهاي آينده نيز تعلق دارد. احترام به طبيعت و به موجودات جانداري كه براي ما نعمت هستند يعني احترام به نعمتهاي خالق هستي. وقتي بحث از سبك زندگي ميكنيم يعني اينكه رفتار درست و فرهنگي با محيطزيست هم بايد مورد توجه قرار گيرد، به عبارتي ديگر در پيوند محيطزيست و زندگي انسانها نبايد شاهد نابودي محيط زيست و طبيعت بكري باشيم كه مايه آرامش و انرژي انسانهاست.
سبزهايي كه خاكستري ميشود
شايد شما هم تجربه كرديد و به چشمان خود مناظر سرسبزي كه جايشان را مشتي خاك دربرگرفته است را در سالهاي اخير ديدهايد. سالهايي كه شايد به جرأت بتوان گفت همين پنج سال پيش بود، ييلاقهايي در اطراف تهران بود كه روزهاي تعطيل مأمني براي افرادي بود كه براي آرامش و تفريح به آنها پناه ميبردند اما اكنون تپههاي خاكي جاي آن همه زيبايي و سر سبزي را گرفته است. مطمئن باشد كه نه حمله قوم تاتار در كار بوده و نه كشوري اجنبي، بلكه خود ما مردم اين كشور عزيز هر آنچه را كه زيبا و سرسبز بوده مورد عنايت و غارت و نابودي قرار دادهايم.
همين سيزده بدر (روز طبيعت) امسال در پارك ملت قدم ميزدم كه گروههاي زيادي از مردم را ديدم روي چمنهاي همين پارك كه براي ما تهرانيها و حتي مسافران نوستالژيك و خاطرهانگيز است چنان فوتبال و واليبال بازي ميكردند كه در مدت زمان يك ساعتي كه آنجا بودم چمن كچل شده به زميني خاكي تبديل شده بود كه در دوران طفوليت با توپهاي پلاستيكي در آن گرد و خاك به پا ميكرديم. بد نيست يكبار معني فراغت را با هم مرور كنيم؛ فراغت در لغت به معناي آسايش، آسودگي، فرصت و مجال، فراغت بال، راحتي فكر و عاري بودن از تشويش، نداشتن كار و مشغوليت جدي، خلاصي و رهايي از كار يا به پايان رساندن آن است كه در آن، شخص به امور دلخواه و تفنني ميپردازد. اما اگر محيط اطرافمان را خراب كنيم كجا آرامش را بهدست ميآوريم و آيا تفريح و فراغت بايد به نابودي طبيعت و محيط زيست منتهي شود؟
قدم به قدم تا نابودي محيط زيست
يكي از دوستان تعريف ميكرد با گروهي از اقوام و آشنايان براي تفريح و پيكنيك به يكي از مناطق و جنگلهاي شمال كشور رفته بودند، در محلي كه اتراق كرده بودند گويا لانه مورچهاي بوده و يكي از خانمهاي فاميل براي ايجاد امنيت و فرونشاندن ترس خود لانه مورچهها را چنان به آتش ميكشد كه اگر كمي بيشتر پيش ميرفت باعث آتشسوزي جنگل و نابودي ثروت ملت ميشد.
بعضيها نميدانند كه ما به نوعي مهمان طبيعت هستيم و رعايت حال و احوال ميزبان بر مهمان واجب و ضروري است. هيچ يك از ما زماني كه به مهماني ميرويم خانه ميزبان را نابود نميكنيم يا به اسباب و وسايل او صدمه نميزنيم، پس چگونه به راحتي و در نهايت آرامش محيطزيست خود را كه نزد ما امانت است به آتش ميكشيم و نابود ميكنيم، صرفاً براي اينكه چند ساعتي آسايش داشته باشيم؟
بايد توجه كنيم آشيانههاي پرندگان و حيوانات، گونههاي گياهي بومي و بسياري ديگر از اجزاي يك اكوسيستم به راحتي توسط ما لگدمال و از بين برده نشوند. اگر خواهان آن هستيم كه زندگي شاد و آرامي را در محيط زيست تجربه كنيم و در طول عمر از آن انرژي بگيريم، طبيعت و هر آنچه كه به نوعي به آن وابسته است بايد مورد احترام و مراقبت قرار بگيرد. انسان با سوءاستفاده و بهرهبرداري بيش از حد از طبيعت، محيط زيست حيوانات و حتي خود را به مخاطره انداخته است. راهحل نجات از اين وضع، تغيير سبك زندگي است كه اگر اين مسئله محقق شود، بسياري از مشكلات اين حوزه به خودي خود حل خواهد شد. فرهنگ رفتار با محيط زيست بايد آموزش داده شود و در برخي موارد بايد ارتقا يابد و اين موضوع وظيفه همه مردم است و در اين باره همه بايد احساس مسئوليت كنند.
محيط زيست دربردارنده آب، هوا، خاك، موجودات زنده، كنشها و واكنشهاي اطراف ماست و تنها به يك عامل ختم نميشود و هر وقت يك مؤلفه از اين مجموعه دچار آسيب شود به ديگر موارد اين چرخه نيز ضرر ميرسد. بنابراين بايد رفتارهاي ما در طبيعت و با طبيعت مورد ارزيابي و دقت نظر قرار گيرد و به سمت دوستي با محيط زيست پيش برويم. در هيچ جاي پيشينه تاريخي اين ملت صدمه و آسيب به طبيعت ديده نميشود اما متأسفانه در سالهاي اخير بيتفاوتي و بيخيالي نسبت به منابع و مسائل زيست محيطي به حدي نگرانكننده شده است كه نابودي برخي ذخاير و ثروتهاي محيطزيست ايران را به همراه داشته است.
نگراني رهبر انقلاب از تخريب محيط زيست
وضعيت تخريب محيطزيست به گونهاي است جزو دغدغهها و نگرانيهاي اصلي رهبر معظم انقلاب شده است. اهميت و تأثير فرهنگسازي در عرصه محيط زيست به حدي مهم و اساسي است كه رهبر معظم انقلاب در ديدار با مسئولان و فعالان محيط زيست در اين خصوص ميفرمايند: «شايد از جهتي از همه مهمتر، فرهنگسازي است؛ مردم بدانند كه اهميت حفظ محيطزيست چقدر است. اين را از دبستان بايد شروع كنيم، در كتابهاي درسي؛ بايد بچههاي ما اهميت مرتع و جنگل و هوا و آب و خاك و دريا و مانند اينها را از كودكي بفهمند و روي آن حساس باشند. حفظ حريم محيط زيست بايد جزئي از فرهنگ عمومي بشود.»
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]