واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دلارهای گاوسعودی را تا غروب میتوان دوشید!
عربستان، امريكا را تهديد كرده است كه 700 ميليارد دلار از داراييهاي خود را از اين كشور خارج ميكند؛ اين خبر گرچه در صدر اخبار چند روز گذشته قرار دارد اما اينكه تهديدي اينچنين تا چه اندازه قابليت اجرا داشته باشد بحثي است مفصل كه در مجموع نميتوان به عملي شدنش به ديده «قطعيت» نگريست.
نویسنده : وحید حاجیپور
به گزارش «جوان» نگاهي به ميزان داراييهاي عربستان در امريكا نشان ميدهد كه اين رقم حداقل 200 ميليارد دلار با آنچه در واقعيت وجود دارد متفاوت است. اما سؤالي كه ممكن است اذهان را به خود مشغول سازد اين است كه چطور عربستان چنين سرمايه عظيمي در امريكا دارد. براي پاسخ به اين پرسش بايد به سال 1945 رفت؛ جايي كه عبدالعزيزبن سعود روي ناوچهاي جنگي در رود نيل با رئیسجمهور امریکا ديدار كردند و در آن ديدار امريكا رسماً به حافظ منافع سعوديها ملقب شد. موضع رياض در برابر موضوع فلسطين و اسرائيل نارضايتيهاي بسياري را در ميان قبايل اين كشور ايجاد كرد و شورشهاي بسياري در آن سال شكل گرفته بود. عربستان با واگذاري امتيازهاي نفت به امريكا خواستار حمايت نظامي اين كشور در برابر شورشها شد. پس از سركوب كردن اعتراضات اين پيوند عميقتر و پايهريز يك قرارداد مهم ميان دو كشور شد.
عربستان باديه نشين در ابتداي دهه 70 با وجود برخورداري از درآمدهاي بالاي نفت همچنان يك كشور عقب مانده بود؛ امريكاييها با درك اين مهم و سرخوردگي اعراب مذاكره با سعوديها را آغاز كردند و كمكهاي فني، مهندسي سختافزار و آموزش نظامي را به آنها پيشنهاد دادند. نهايت اين پيشنهادها به كميسيون مشتركي ختم شد كه تا به امروز به كار خود مشغول است. كميسيون اقتصادي مشترك ايالاتمتحده و عربستان سعودي مشهور به «IECOR» تشكيل شد و نقطه نهايي آن اين شد كه شبهجزيره نفت با پول سعوديها و پيمانكاري شركتهاي امريكايي ساخته شود.
قراردادي 25 ساله با آلفرد امضا شد كه در وصف آن وزير وقت خزانهداري امريكا گفت: «اين قرارداد، موقعيت ايالاتمتحده را در بزرگترين كشور نفتي تثبيت كرد و مفهوم وابستگي را جا انداخت.»
گرچه هدف واشنگتن از اين قرارداد تأمين امنيت انرژي بود اما وسيله اين اقدام توجيه پروژههاي اقتصادي براي بازگرداندن دلارهاي عربي به امريكا بود. درواقع براي به بند درآوردن عربستان نظام اقتصادي اين كشور بايد با والاستريت و امريكا پيوند ميخورد كه اين كار در نهايت زيركي انجام شد.
اوپك هم در آن سالها به كشورهاي نفتخيز توصيه كرده بود تا به سراغ پالايشگاهها و پتروشيميها بروند. بلافاصله واشنگتن طرحي را آماده كرد كه براي تحقق چنين هدفي بايد زيرساختهاي لازم ازجمله خطوط نفت، آب، برق، مخابرات، جادههاي دراز، فرودگاهها، بندرها، گسترش خدمات رفاهي و... آماده ميشد كه با چراغ سبز سفير رياض مواجه شد. اين موافقت هم به قيمت ورود لشكر اقتصادي غرب به عربستان تمام شد و آغازي بود بر وابستگي عربستان به امريكا.
عربستان در حال صنعتي شدن (البته بهظاهر) بود اما بهوسيله غرب كه موجب شد طرح حفاظت از تمدن صنعتي شبهجزيره با اين كشور منعقد شود تا صنعت اسلحهسازي امريكا از اين قافله عقب نماند. انبوهي از هواپيماها، چرخبالها، سلاحها و. . . با قيمتي گزاف به آل سعود فروخته شد و عربستان پول نفت خود را تقديم كاخ سفيد كرد. بر همين اساس بود كه تكيه كلام مشخصي در مورد اين كشور تا به امروز شعار اهالي خيابان 1300 پنسيلوانيا شده است: «گاوي كه تا غروب بازنشستگي ميتوان دوشيد.»
بر اساس اين معامله، عربستان با دلارهاي نفتي خود اوراق بهادار دولت امريكا را ميخريد و در عوض وزارت خزانهداري ايالاتمتحده سود اين اوراق را طوري هزينه ميكرد كه عربستان را از شكل قرونوسطايي خود خارج كند! بهبيانديگر شيخهاي نفتنشين پول نفت و سود آن را در امريكا سرمايهگذاري كرده و گوشبهفرمان كاخ سفيد شدند. سعوديها دلارهاي نفتي خود را تحويل وزارت خزانهداري امريكا ميدهند و اين رويه اطمينان خاصي را به واشنگتن ميدهد كه هر چه به عربستان ديكته ميكند، همان ميشود.
خروجي اين كميسيون مشترك حالا تبديل شده است به 700 ميليارد دلار دارايي عربستان در امريكا. اين كشور بخش بزرگي از درآمدهاي نفتي خود را در وال استريت و شركتهاي بزرگ امريكايي سرمايهگذاري كرده و اوراق بهادار بسياري را در دست دارد. آنها به خوبي ميدانند در صورت خارج كردن سرمايههاي خود از امريكا بحران بزرگي در جهان ايجاد ميكنند و نظام مالي جهان را متأثر ميسازند لذا قصد بهرهگيري از آن براي مقاصد سياسي خود را دارند. مانند نفت كه حالا تبديل به يك ابزار سياسي شده است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۹:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]